Ο χιλιανός συγγραφέας διηγείται το έσχατο ταξίδι του «Εξπρές», του θρυλικού τρένου που ταξίδευε την στέπα, πέρα από τον 42 παράλληλο.
«Οι gringos* πήγαν προς τα βόρεια, γι’ αυτό εμείς θα προχωρήσουμε προς τα νότια» είπε ο μηχανικός.
Τότε ο συνεργάτης μου είχε μια φαεινή ιδέα « Κι αν πληροφορούσαμε τον κόσμο στο χωριό πως το τρένο υπάρχει;»
Κι όντως δυο ώρες αργότερα, με απόλυτη ακρίβεια,η ατμομηχανή έστελνε δαχτυλίδια ατμού που θόλωναν τα κρηπιδώματα, ο θερμαστής πήρε να ρίχνει φτιαριές κάρβουνου στον λέβητα κι εμείς βολευτήκαμε στα δυο βαγόνια ανάμεσα σε καμιά πενηνταριά ακόμη χαρούμενους ανθρώπους που θα μπορούσαν και πάλι να υπολογίζουν στο μοναδικό μέσο μεταφοράς τους.
Εκείνο το ταξίδι ήταν σαν μια γιορτή. Εκείνο το ταξίδι ήταν το πιο όμορφο της ζωής μας επειδή πραγματώθηκε χάρη στην αποφασιστικότητα μιας ομάδας ανδρών, που χωρίς να δίνουν δεκάρα για τα αντίποινα που θα αναγκάζονταν σύντομα να υποστούν, είχαν αποφασίσει πως δυο ταξιδιώτες που είχαν έρθει από πολύ μακριά θα έπρεπε να γίνουν μάρτυρες της αγάπης που έτρεφαν για την δουλειά τους.
Κι ήταν καθαρή η ατμόσφαιρα της στέπας, κεφάτα τα πρόσωπα που στρέφονταν προς τα παράθυρα των βαγονιών, πυκνή η στήλη του καπνού που έβγαινε απ’ την ατμομηχανή, σαφές και πανταχού παρών το σφύριγμα που ανακοίνωνε το πέρασμα του τρένου, γλυκό το σθένος που οι μπιέλες – με όλη την ισχύ του ατσαλιού τους – έσπρωχναν τις ρόδες και το κουδούνισμα της αμαξοστοιχίας σε καλούσε να πιεις δίπλα στους ταξιδιώτες το ματέ που προσφέρονταν ενώ οι συζητήσεις περιστρέφονταν στο κάθε τι που σχετιζόταν με την ζωή. Ήταν ένα ταξίδι χαρούμενο, πολύ χαρούμενο, γιατί ήταν το τελευταίο ταξίδι του Παταγονία Εξπρές.»
*gringos = λέξη που χρησιμοποιείται στην ισπανική αργκό για να δηλώσει τους ξένους.
Χάρτης των αναφερόμενων περιοχών εδώ .
Πηγή: http://viaggi.repubblica.it/articolo/patagonia-ultima-corsa/224684
(πρόσβαση στις 23.10.2011)