Καλημέρα!! Τί κάνετε? Ελπίζω να είστε όλοι καλά, και να σας έχει φτιάξει η διάθεση τώρα που έπιασε Άνοιξη! Εδώ πάντως έχουν λουλουδιάσει τα πάντα! Γι ‘ αυτό και εγώ για σήμερα σας έχω μια ταινία με ηρωίδα μια Μαργαρίτα. Όχι, όχι το λουλούδι, μια αεροσυνοδό, με το όνομα Μαργαρίτα και εύθραυστη σαν λουλούδι, αλλά ταυτόχρονα σκληρή σαν αγκάθι. Σας μπέρδεψα??? Ας δούμε λίγο την υπόθεση.
Καταρχήν, η ταινία είναι ελληνική και είναι σκηνοθετημένη από τον Νίκο Παναγιωτόπουλο. Και μόνο που είναι μια ελληνική προσπάθεια, θα σας έλεγα να τη στηρίξετε, διότι το ελληνικό σινεμά περνάει κι αυτό, μεγάλη κρίση. Λοιπόν, η Μαργαρίτα (Μαρκέλλα Γιαννάτου) είναι μια νεαρή και όμορφη αεροσυνοδός, που έχει χάσει από νωρίς τη μητέρα της και συζεί με τον κατάκοιτο πατέρα της (Νικήτας Τσακίρογλου). Όταν ο πατέρας της πεθαίνει, αποφασίζει να ανακαινίσει το διαμέρισμα της και να κάνει αλλαγές στη ζωή της. Προκύπτει και μια γνωριμία, ο Κ. ( Γιάννης Στάνκογλου), διότι έτσι αναφέρεται η Μαργαρίτα στους εραστές της. Η Μαργαρίτα βιώνει τους έρωτες της σαν πόρνη πολυτελείας, ενώ η ταινία αρχίζει και τελειώνει με έναν θάνατο. Δε λέω άλλα!! Είναι βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο της Μαρίας Πάουελ, που τιμήθηκε με βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου καλλιτέχνη από το περιοδικό “Διαβάζω”.
Η ταινία έχει αρκετές αισθησιακές σκηνές (κορμάρα η Γιαννάτου), αλλά ουχί πρόστυχες! Είναι ένα κομψό φιλμ, που ενώ η υπόθεση του θα μπορούσε σκηνοθετικά να γεννήσει πολλά κλισέ, θεωρώ ότι ο Παναγιωτόπουλος τα αποφεύγει με μαεστρία. Άσε που παίζουν πολύ καλά όλοι. Δράμα είναι, λιτό, αλλά έχει τα νοήματα του. Δείτε την και πείτε μου εντυπώσεις. Φιλιά πολλά ως την επόμενη Πέμπτη.