Οι γυναίκες της εποχής του 1900, του 1950, του 2000, του 2012. Πόσο έχει αλλάξει η συμπεριφορά των αντρών απέναντί τους; Πόσο ευκολότερα κατακτούν θέσεις εργασίας που παραδοσιακά ανήκουν σε άντρες; Πόσο παραπάνω κουράζονται σήμερα; Και στο τέλος καταφέρνουν να είναι μητέρες, σύζυγοι και εργαζόμενες εξίσου αρκετά;
Στην εποχή του 1900 η μόρφωση των γυναικών αποτελούσε προνόμιο ελάχιστων και κατά κύριο λόγο ευκατάστατων οικογενειών. Οι γυναίκες είτε δούλευαν στα χωράφια, σε οικογενειακές επιχειρήσεις είτε απλά συγύριζαν το σπίτι τους 5-6 φορές τη μέρα (αφού δεν υπήρχε τηλεόραση) περιμένοντας τον άντρα-αφέντη να γυρίσει από τη δουλειά ή το καφενείο, να τον περιποιηθούν κι αυτός να τις σκυλοβρίσει. Η ίδια καθημερινότητα σπίτι-παιδιά-άντρας. Στην εποχή του 1950 οι γυναίκες άρχισαν να μορφώνονται περισσότερο, σχεδόν όλες σε πρωτοβάθμια εκπαίδευση κι έπειτα αν το επέτρεπαν τα οικονομικά τους σπούδαζαν και έβρισκαν μια δουλειά αντάξια των σπουδών τους. Η συμπεριφορά των ανδρών τους έχει βελτιωθεί. Δεν κακοποιούνται πια τόσο συχνά και η ζωή τους αρχίζει να αποκτά νόημα.
Το 2000 η εικόνα έχει αλλάξει ριζικά. Όλες οι γυναίκες μορφώνονται, εργάζονται, είναι οικονομικά ανεξάρτητες και αυξάνονται εκείνες που μεγαλώνουν μόνες τα παιδιά τους. Οι γυναίκες έχουν ίσα δικαιώματα με τους άντρες (στα χαρτιά, γιατί στην πράξη εξουσιάζουν ακόμα οι νταήδες). Οι εργαζόμενες βρίσκουν δουλειές και σε ανδροκρατούμενους τομείς, όπως διευθυντές, οδηγοί νταλίκας, καθηγητές και άλλες δουλειές που τώρα φαντάζουν αυτονόητο ότι έχουν ίσες δυνατότητες και οι γυναίκες. Όταν τελειώσουν την εργασία, γυρνούν σπίτι να μαγειρέψουν, να συγυρίσουν, να φροντίσουν τα παιδιά και τον άντρα. Η συμπεριφορά του άντρα τους έχει βελτιωθεί αρκετά, λόγο ότι πλέον εάν τις κακοποιήσουν θα υποστούν τις συνέπειες του νόμου γρηγορότερα και ευκολότερα από ότι στο παρελθόν.
Κι έρχομαι τώρα στην εποχή μας το 2012 προς 2013. Οι γυναίκες μορφώνονται, σπουδάζουν, εργάζονται, συγυρίζουν το σπίτι, μαγειρεύουν, φροντίζουν άντρα και παιδιά, ανέχονται τις ιδιοτροπίες των συγγενών και παλεύουν να βρουν χρόνο για τον εαυτό τους (κατά τις 11.00 το βράδυ). Τελικά οι γυναίκες κουράζονται περισσότερο από το παρελθόν. Παράλληλα με την καλυτέρευση στην οικογενειακή συμπεριφορά, ακόμα υπάρχουν κρούσματα βίας σωματικής, λεκτικής και ψυχολογικής. Η υπομονή των γυναικών έχει μειωθεί καθώς έχουν περισσότερες ευθύνες στο κεφάλι τους.
Ας μην παρατηρούμε όμως μόνο τις προοδευτικές δυτικές χώρες. Ας αναλογιστούμε την θέση των γυναικών και στις ανατολικές χώρες της Ασίας και της Αφρικής. Καθημερινοί βιασμοί, ξυλοδαρμοί, εκμετάλλευση, δουλεία, σύγχρονο σκλαβοπάζαρο και όσο προχωράς στα βάθη της Ασίας η κατάσταση επιδεινώνεται. Σε πολλές περιοχές οι γυναίκες παντρεύονται τον «κατάλληλο» άντρα που θεωρεί ο πατέρας τους και είναι συχνά «σκλάβες» μέσα στα ίδια τους τα σπίτια. Δέχονται αρκετές φορές την βία των ανδρών και δεν έχουν καμία άλλη λύση παρά μόνο να υπομείνουν καθώς και η φυγή τους καθίσταται αδύνατη. Στις αφρικανικές χώρες οι γυναίκες συχνά πέφτουν θύματα βιασμού και γεννούν παιδιά που αδυνατούν να αναθρέψουν.
Επομένως παρατηρούμε ότι η θέση των γυναικών έχει αλλάξει μόνο στις δυτικές χώρες, ενώ στις ανατολικές η κατάσταση είναι ελάχιστα βελτιωμένη. Στην σημερινή εποχή βέβαια, δεδομένης της κρίσης, οι γυναίκες γυρνούν και πάλι στο νοικοκυριό τους και λίγες μπορούν πια να είναι αυτοδύναμες ή να βοηθούν στα οικογενειακά έξοδα. Οι εργασίες που τους έχουν απομείνει είναι σε τηλεφωνικά κέντρα ή καθαριότητα, δηλαδή εισοδήματα ανίκανα να συντηρήσουν ούτε καν τους εαυτούς τους. Παραμένουν όμως όλες οι γυναίκες άξιες του πιο σπουδαίου έργου, την συνέχιση της ανθρώπινης ύπαρξης. Παιδιά γεννιούνται μόνο μέσα στο γυναικείο σώμα. Οι γυναίκες τα ανατρέφουν, φροντίζουν όλα τα μέλη της οικογένειας, τακτοποιούν το σπίτι, κάνουν όλες τις δουλειές, εργάζονται κ όλα αυτά σε 24 ώρες. Και ταυτόχρονα προσπαθούν να περιποιούνται τον εαυτό τους για να δείχνουν ωραία θηλυκά στον άντρα τους . Συνοψίζοντας «μια γυναίκα όλα τα μπορεί!» Δείξε της αγάπη και κατανόηση.