Από δημοτικό οι γονείς ξοδεύουν άπειρα λεφτά για να προετοιμάσουν τα παιδιά τους για την αγορά εργασίας. Φροντιστήρια ξένων γλωσσών, μέσης εκπαίδευσης, ιδιαίτερα για την εισαγωγή σε σχολές κι έπειτα ενοίκια, φοιτητικά έξοδα για την απόκτηση του πολυπόθητου πτυχίου! Και μετά… έρχεται η κορνίζα. Τα πτυχία γίνονται διακόσμηση του σπιτιού και οι νέοι ψάχνουν δουλειά σε καφετέριες και σουβλατζίδικα με 400€ το μήνα. Και το καλύτερο είναι ότι κι εκεί ζητάνε προϋπηρεσία! Αφού μόλις τελείωσες τις σπουδές τι προϋπηρεσία να έχεις? Έχασες τόσα χρόνια για να τυλίγεις σουβλάκια? Ποιο το νόημα? Άρα να σταματήσουμε να σπουδάζουμε…?
Να γίνουμε όλοι μετανάστες για να βρουν ανταπόκριση τα πτυχία? Να μαθαίνουμε ανάγνωση, γραφή και μετά κατευθείαν στα χωράφια? Να γίνουμε εργάτες των μεγάλων επιχειρήσεων με ελάχιστο κέρδος? Τι μέλλον προετοιμάζουμε στη νέα γενιά των Ελλήνων… Σ’ ένα έθνος που είναι ξακουστό για την ιστορία και τον πολιτισμό του. Ο Έλληνας που ήταν ξακουστός για την εφευρετικότητα του να γίνεται υποχείριο και αντικείμενο χλευασμού λαών που είναι κατώτεροι του. Ποιος έφταιξε για όλα αυτά δεν έχει σημασία, αλλά χρειάζεται να διορθώσουμε την αρνητική εικόνα και να δείξουμε την ευφυΐα και το ταλέντο μας. Πολλοί Έλληνες αγανακτώντας με τις οικονομικές ελλείψεις στη χώρα, καταφεύγουν στο εξωτερικό όπου χρηματοδοτούνται τα όνειρά τους. Στον επιστημονικό τομέα (NASA, φυσική, χημεία, ιατρική) διαπρέπουν επιστήμονες διεθνούς φήμης δείχνοντας την ικανότητα του ελληνικού μυαλού να καινοτομεί και οι ξένοι υποκλίνονται μπροστά τους. Αλλά και στα πανεπιστήμια του εξωτερικού υπάρχουν αρκετοί Έλληνες καθηγητές. Οι μετανάστες στις πιο οικονομικά εύρωστες χώρες αυξάνονται διαρκώς αναζητώντας μια καλύτερη ζωή για τα παιδιά τους. Οι εφημερίδες εύρεσης εργασίας διαθέτουν άφθονες δουλειές στο εξωτερικό παροτρύνοντας στην φυγή. Μα ποιος θα μείνει στην Ελλάδα?
Τελειώνοντας τα πανεπιστήμια στα 21 οι νέοι φεύγουν στο εξωτερικό αναζητώντας μια πιο άνετη ζωή. Βλέπουν και αντιλαμβάνονται πως στη χώρα τους δεν έχουν μέλλον, καθώς δεν υπάρχει ανταπόκριση στα πτυχία τους. Οι νέοι που θα ήταν η ελπίδα για την αναδημιουργία της Ελλάδας, φεύγουν με αυξανόμενους ρυθμούς. Όσοι αποφασίζουν να μείνουν ψάχνουν να χωθούν σε καμιά επιχείρηση συγγενών ή να δουλέψουν μεροκάματο κάνοντας αέρα με το πτυχίο τους. Ορισμένοι σπουδάζουν επαγγέλματα συναφή με την γεωργία ώστε αργότερα να επενδύσουν σε αποδοτικές καλλιέργειες. Με τους μισθούς της συμφοράς ούτε λόγος για οικογένεια φυσικά. Αντιθέτως η συγκατοίκηση γίνεται απαραίτητη καθώς μοιράζονται στα 2 τα έξοδα και έχεις κάποιον να σε ζεσταίνει!
Τα πτυχία δεν θα χάσουν ποτέ την αξία τους. Η μόρφωση είναι απαραίτητη και καλλιεργεί τον νου του ανθρώπου όποια δουλειά κι αν έχει. Μόνο με τη γνώση εξελίσσεται ο άνθρωπος και προχωρά η κοινωνία θετικά. Με την απαραίτητη γνώση των οικονομικών θα ανακάμψει η χώρα και θα βγει από τον φαύλο κύκλο. Με την γνώση της ιστορίας θα αντιταχθούμε στους κερδοσκόπους και θα υπενθυμίσουμε τι χρωστάει η λατρεμένη Γερμανία σε αποζημιώσεις από τον πόλεμο, και άλλες πονεμένες ιστορίες που ηθελημένα προσπαθούν να ξεχάσουν. Επομένως καμία μόρφωση και κανένα πτυχίο δεν πάει χαμένο!
One Comment
Chatzivagias Exiled Christos via Facebook
Oxi… oi gnwseis pou apoktas mexri na apoktiseis auto to komati xarti exei tin pragmatiki axia alla kai auth se auto kratos thisiazete ston vomo tou rousfetiou kai tou glipsimatos politikwn…