Άραγε υπάρχουν σήμερα ειλικρινείς σχέσεις; ‘Η μήπως όλοι μας υποδυόμαστε ρόλους στην καθημερινότητά μας; Φοράμε ένα προσωπείο… και η παράσταση αρχίζει! Συχνά ακούω γύρω μου πως η αλήθεια έχει εκλείψει στις μέρες μας, πως δε μπορούμε να εμπιστευτούμε εύκολα τους συνανθρώπους μας και πως οι μάσκες είναι αυτές που τελικά δίνουν τη λύση.
Όταν απαιτούμε αλήθεια από τους άλλους πρέπει να είμαστε σε θέση να την παρέχουμε εμείς πρώτοι. Πόσες φορές έχουμε πληγωθεί γιατί δεν ακούσαμε ποτέ από τους άλλους τι πραγματικά νιώθουν για εμάς; Πόσο ευκολότερα θα ήταν τα πράγματα αν ακούγαμε αυτή την πολυπόθητη αλήθεια; Θα μας είχε απαλλάξει από δυσάρεστες συνέπειες και όλα θα ήταν μάλλον καλύτερα. Η ειλικρίνεια λένε πως είναι αρετή για όποιον την κατέχει. Πόσο δύσκολο είναι να την εφαρμόσουμε; Πολλοί ισχυρίζονται πως η ειλικρίνεια γκρεμίζει σχέσεις και πως πολλές φορές είναι προτιμότερο να την αποφεύγουμε για να μην πληγώσουμε τον άνθρωπο που έχουμε απέναντί μας. Δεν αντέχουν όλοι την αλήθεια, με αποτέλεσμα η αποφυγή ή η συγκάλυψή της να λειτουργεί σαν προστασία. Η άποψή μου είναι πως η ειλικρίνεια χτίζει σχέσεις, κάνει τους ανθρώπους πιο δυνατούς, δημιουργεί δεσμούς και βοηθάει στο να καταλάβουμε περισσότερο τον εαυτό μας και τους γύρω μας.
Η ειλικρίνεια ξεκινάει από τον εαυτό μας. Εάν θέλουμε να έχουμε μια υγιή σχέση πρέπει να είμαστε ο εαυτός μας. Αυτό έδειξε μια έρευνα ψυχολόγων στο πανεπιστήμιο του Οχάιο. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, όσοι ανέφεραν ότι ήταν πιο ειλικρινείς με τον ίδιο τους τον εαυτό δήλωσαν παράλληλα ότι είχαν και καλύτερες σχέσεις με το άλλο φύλο.
Όπως και να ΄χει δε μπορούμε να προστατεύσουμε τον εαυτό μας από τον πόνο χωρίς να χάσουμε το νόημα της ζωής. Για να μπορέσουμε να οικοδομήσουμε στενές και αληθινές σχέσεις πρέπει να ρισκάρουμε και να εμπιστευτούμε. Άλλωστε πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας πως όσο εύκολα μπορούμε να βρεθούμε στη θέση του θύματος, άλλο τόσο μπορούμε να βρεθούμε και στη θέση του θύτη. Γι αυτό δεν έχουμε παρά να προστατεύουμε όχι μόνο τον εαυτούλη μας αλλά και τους γύρω μας, καθώς πολλές φορές κάνουμε αυτό που δε θα θέλαμε να μας κάνουν.
Τελικά οι μάσκες είναι σύμβολο της εποχής. Ο καθένας από εμάς αλλάζει μάσκα ανάλογα με αυτή που τον βολεύει, το θέμα είναι να μην βγάζει την πρώτη και από κάτω υπάρχει άλλη και άλλη κ.ο.κ με αποτέλεσμα στο τέλος να υπάρχει ένα πρόσωπο tabula rasa, χωρίς χαρακτηριστικά, όπως όταν γεννηθήκαμε (John Locke).
Κατά τη γνώμη μου υπάρχει χώρος για ειλικρίνεια και πηγάζει από την ανάγκη μας για ειλικρίνεια. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να καταπολεμήσουμε το φαινόμενο του παγόβουνου και να δείξουμε τα πραγματικά μας συναισθήματα στους ανθρώπους που έχουμε απέναντί μας.