Ατμόσφαιρα ζεστή αλλά όχι αποπνιχτική.
Κάπου κάπου φυσάει και ένα δροσερό αεράκι.. Ίσα που σε δροσίζει και στη συνέχεια χάνεται έτσι όπως ήρθε. Και αφήνει πίσω του μια αίσθηση γλυκιά και 2-3 φύλλα πεταμένα στο πάτωμα.
Παράθυρα και μπαλκονόπορτες ορθάνοιχτες. Και η κουρτίνα τραβηγμένη για να μπαίνει μέσα ο ήλιος και να φωτίζει το σπίτι.
Η ώρα δείχνει 9. Πάλι ξύπνησες νωρίς. Δεν έχεις να κάνεις κάτι.. έχει γίνει συνήθεια πλέον. Στριφογυρνάς στο κρεβάτι και αφού πλέον δεις πως ύπνος δεν σε ξαναπαίρνει το παίρνεις απόφαση και σηκώνεσαι.
Πηγαίνεις στην κουζίνα και βάζεις βυσσινάδα. Όχι από τις έτοιμες αλλά από αυτήν την σπιτική, με το σιρόπι που την διαλύεις σε νερό. Από αυτή που έχει γίνει σήμα κατατεθέν στα καλοκαίρια σου.
Μία δύναμη σε οδηγεί στο μπαλκόνι. Κάθεσαι, απλώνεις τα πόδια στο περβάζι και απολαμβάνεις τον ήλιο. Αν είχες και κεράσια τώρα, βάζω στοίχημα πως θα σημάδευες με τα κουκούτσια τους περαστικούς.
Μουσική αρχίζει και παίζει από το δρόμο. Χαλαρωτική. Ό,τι πρέπει για ένα τέτοιο όμορφο και ήσυχο πρωινό. Όταν όλα έχουν τελειώσει και εσύ πλέον ηρεμείς.
Δεν μπορείς πλέον να αντισταθείς. Η μουσική δυναμώνει και εσύ αφήνεσαι στο ρυθμό της.
One Comment
axtzo
Αν αντικαταστήσω τη βυσσινάδα με τον καφέ, όλα τα άλλα με βρίσκουν σύμφωνο!