Έχεις παρατηρήσει και εσύ την τάση που επικρατεί τελευταία, η τάση για φυγή και η τάση να ζητάμε καταφύγιο σε οτιδήποτε παλιό. Γυρίζουμε πίσω σε άλλες εποχές και φανταζόμαστε τη ζωή μας να λαμβάνει χώρα σε κάποια άλλη χρονική περίοδο. Γεμίζουμε το σπίτι μας με vintage αντικείμενα: γραφομηχανές, ραπτομηχανές, polaroid μηχανές, ραδιόφωνα, τηλέφωνα και ρολόγια παλιάς τεχνολογίας. Ακόμα και φλιτζάνια και πιατάκια του καφέ προσπαθούμε να ξεθάψουμε μέσα από τα ντουλάπια των γιαγιάδων μας. Υιοθετούμε και παλιές συνήθειες, πόστερ σε παστέλ χρώματα, κορνίζες, μικρά μαγαζιά θαμμένα σε πλακόστρωτα στενάκια, μικρά φεστιβάλ και παζάρια. Ψάχνουμε για πικάπ και βινύλια, τα cd μας ξενίζουν πλέον, και χορεύουμε swing και lindy-hop και ακούμε jazz μουσική. Με πουά ή φλοράλ φορέματα και κορδέλες στα μαλλιά, φρουφρού (και αρώματα) ή αντίστοιχα για τα αρσενικά της παρέας, με καρό πουκάμισα και γιλέκα.
Σε μια εποχή όπου η τεχνολογία γνωρίζει μεγάλη αύξηση πολλοί είμαστε αυτοί που γινόμαστε “ρετρό” και πηγαίνουμε κόντρα στο ρέμα της ανάπτυξης (ενίοτε). Θες επειδή κουράζουν οι γρήγοροι ρυθμοί και το άγχος της σημερινής ζωής και νοσταλγούμε τις πιο ήρεμες και “ανθρώπινες” συνήθειες των παλαιότερων χρόνων? Δεν ξέρω τον λόγο και μάλλον δεν θα τον μάθω και ποτέ. Ωστόσο, η επιρροή που έχει ασκήσει η “ιδέα” αυτή πάνω στον τομέα της μουσικής τολμώ να πω πως δεν με έχει αφήσει αδιάφορη. Το αντίθετο μάλιστα. Έχω γίνει κάπως φαν της.
Οι λάτρεις και οι γνώστες του lindy – hop αυξάνονται καθημερινά και όλο και κάποιο swing πάρτυ θα οργανώνεται κάποια μέρα της βδομάδας. Χορός σε ζευγάρια με swing – jazz ρυθμό επηρεασμένο από τις δεκαετίες 1920 – 1950, με σβούρες, γρήγορο ρυθμό, ήχους από τα παπούτσια στο πάτωμα, στροφές και άλλες στροφές! Το ρεύμα της Jazz πλέον εξαπλώνεται ανά τον κόσμο μανιωδώς σαν ιός. Όχι μόνο η Jazz, αλλά, και η ατμόσφαιρα που την περιβάλλει, ο χορός, η αισθητική ακόμα και το ηθικό κομμάτι της εποχής εξέπεμπε μια αθωότητα παιδική. Μια ελευθερία! Τραγούδια χιλιοτραγουδησμένα ντύνονται πλέον με έναν διαφορετικό ρυθμό πιο εύθυμο και πιο ζωηρό. Προσαρμόζονται σε swing διαθέσεις, προσφέρουν ευκαιρίες για χορό και υπόσχονται να ανεβάσουν και τη δικιά μας διάθεση στα ύψη.
Και θα ετοιμαστώ και εγώ να χορέψω με τα τραγούδια παρακάτω. Αφού πρώτα πιω τον ελληνικό μου καφέ στο μπαλκόνι, με θέα τον ήλιο έχοντας για συνοδευτικό μπισκοτολούκουμο. Θα προτιμούσα γλυκό του κουταλιού αλλά δεν έχω.
Γίναμε ρετρό. Αφού.
Crime Swing Investigation:
Η ιδέα των Crime Swing Investigation ξεκίνησε τον Ιούλιο του 2009 και κατάφερε να δέσει στην τελική της μορφή μόλις τον Ιανουάριο του 2012. Αποτελείται από 4 μέλη τα οποία βασίζονται με τρόπο μοναδικό σε τραγούδια περασμένα που επανέρχονται σήμερα πιο επίκαιρα από ποτέ. Έχουν στο ενεργητικό τους δεκάδες εμφανίσεις σε μουσικές σκηνές και θέατρα καθώς και συμμετοχές σε φεστιβάλ μουσικής και χορού. Προσκαλούν και προκαλούν τον ακροατή με το ευφάνταστο και απαιτητικό τους ρεπερτόριο καθώς και με δικές τους συνθέσεις. Μιλάμε για έγκλημα. Έγκλημα πάθους. Πάθος για τη μουσική.
Gadjo Dilo:
Οι Gadjo Dilo είναι μια παρέα έξι ταλαντούχων μουσικών οι οποίοι πειραματίζονται πάνω στη gypsy jazz ή αλλιώς jazz manouche μουσική παντρεύοντάς τη με τους ήχους του παλιού ελληνικού τραγουδιού και την συστήνουν σε ολόκληρη την Ελλάδα. Οι “τρελοί μπαλαμοί” ξεκίνησαν τις μουσικές συνευρέσεις τους το 2009 αλλά το συγκρότημα πήρε την τελική τωρινή του μορφή πριν από δύο χρόνια περίπου. Το όνομά τους είναι παρμένο από το ομότιτλο κινηματογραφικό έργο του Tony Gatlif και στη γλώσσα των Ρομά σημαίνει “παλαβιάρης μη-τσιγγάνος”. Η gypsy jazz, ή αλλιώς jazz manouche, είναι ένα μουσικό υποείδος της jazz που πρωτοξεκίνησε στη Γαλλία του 1930 από τον τσιγγάνο κιθαρίστα Django Reinhardt (η επιρροή του οποίου είναι πολύ μεγάλη στο συγκρότημα αυτό) και ο οποίος καθιέρωσε έναν ιδιαίτερο τρόπο παιξίματος με ιλιγγιώδεις ρυθμούς και τσιγγάνικες μελωδίες. Στο είδος αυτό οι κιθάρες αναλαμβάνουν το ρόλο του κρουστού και όλα τα όργανα να συμπράττουν στη δημιουργία του μουσικού κομματιού.
The Burger Project:
4 παιδιά με ιδιαίτερο στυλ, ντύσιμο και μουσικές επιλογές συναντήθηκαν, ενώθηκαν σε ένα συγκρότημα το 2007 και έκαναν τις πρώτες τους εμφανίσεις σε ένα ρέστοραν – μπαρ της Αθήνας όπου είχαν αναλάβει την ψυχαγωγία των πελατών. Disco, punk rock, pop ακόμα ακόμα και κάποια πολύ γνωστά κομμάτια από την ελληνική μουσική σκηνή αποτελούν το ρεπερτόριό τους. Τραγούδια που όλοι λίγο πολύ έχουme ακούσει και ψιλοτραγουδήσει ντύνονται πλέον με έναν διαφορετικό ρυθμό και πραγματικά μεταμορφώνονται. Ο πρώτος τους δίσκος κυκλοφόρησε το 2009 και έφερε έναν σατυρικό χαρακτήρα. Από τότε έχουν ανατρέψει πασίγνωστα χιτ, και κατά κάποιο τρόπο τα έκαναν δικά τους.
Bonus: