Ο Οκτώβριος για τις ΗΠΑ είναι ο εθνικός μήνας ευαισθητοποίησης για την απασχόληση ατόμων με αναπηρία. Με αυτή την αφορμή θα αναφερθώ σε ένα πρόγραμμα το οποίο ξεκίνησε στις ΗΠΑ το 1996 και έχει πλέον εξαπλωθεί και σε άλλες χώρες του κόσμου (Καναδά, Αγγλία, Σκοτία, Αυστραλία): το project “Search”.
To project “Search” είναι ένα ερευνητικό πρόγραμμα το οποίο ξεκίνησε στο “Cincinnati Children’s Hospital Medical Center” (παιδιατρικό νοσοκομείο του Σινσινάτι) από μία ιδέα της Διευθύντριας του τμήματος επειγόντων περιστατικών Erin Riehle, η οποία θέλησε να προσφέρει την ευκαιρία για εργασία σε άτομα με αναπτυξιακές αναπηρίες. Έτσι γεννήθηκε το εν λόγω project το οποίο απευθύνεται σε άτομα με πνευματικές ή σωματικές αναπηρίες και μαθησιακές δυσκολίες που έχουν συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας τους και διαθέτουν τουλάχιστον τις βασικές ικανότητες επικοινωνίας. Μοναδικός σκοπός του προγράμματος είναι να δώσει στα άτομα αυτά τη δυνατότητα να εκπαιδευτούν και να αποκτήσουν τα εφόδια ώστε να κερδίσουν μία θέση στην αγορά εργασίας.
Το πρόγραμμα αυτό αποτελεί ουσιαστικά μια ομαλή μετάβαση από το σχολείο σε μία παραγωγική ενήλικη ζωή, καθώς πραγματοποιείται στην τελευταία τάξη του λυκείου. Το project διαρκεί ένα έτος και λαμβάνει χώρα σε μονάδες φροντίδας υγείας, σε κυβερνητικούς οργανισμούς, σε διάφορες επιχειρήσεις. Οι εκπαιδευόμενοι κατά τη διάρκεια του ακαδημαϊκού έτους περνούν τουλάχιστον 6ώρες καθημερινά στο ίδρυμα/επιχειρηση που τους φιλοξενεί. Με αυτόν τον τρόπο μαθαίνουν να λειτουργούν μέσα σε μία ομάδα, αναπτύσσουν δεξιότητες και εξοικειώνονται με τον εργασιακό χώρο. Μετά το πέρας του προγράμματος οι υπεύθυνοι μεριμνούν για την επορρόφηση των αποφοίτων σε κατάλληλες θέσεις σε συνεργαζόμενους φορείς.
Θα έλεγε κανείς ότι το project “Search” δημιουργήθηκε για να αγκαλιάσει ανθρώπους με “ιδιαίτερα” χαρίσματα, τους δείχνει τον τρόπο με τον οποίο θα ανακαλύψουν και θα διευρύνουν στο έπακρο τις δυνατότητές τους και τους βοηθά να εργαστούν σε ποικίλλες θέσεις, στις απαιτήσεις των οποίων μπορούν να ανταπεξέλθουν. Πραγματικά δεν έχει καμία ουσιαστική σημασία το αντικείμενο της απασχόλησης και οι ευθύνες που αυτή συνεπάγεται αλλά η απασχόληση αυτή καθεαυτή. Τα άτομα αυτά νιώθουν ότι είναι πλεόν χρήσιμα μέλη της κοινωνίας, αισθάνονται περισσότερο αυτόνομα, συναναστρέφονται άλλους ανθρώπους με παρόμοια προβλήματα και αντιλαμβάνονται ότι δεν είναι μόνα.
Τα χαμόγελα των ανθρώπων αυτών είναι η καλύτερη απόδειξη της επιτυχίας του προγράμματος, Βλέποντας τα πρόσωπά τους στο βίντεο που ακολουθεί έχει κανείς την εντύπωση ότι τους χαρίστηκε μια νέα ζωή.