Ο Νίκος Καββαδίας γεννήθηκε στις 11 Ιανουαρίου του 1910 στο Χαρμπίν της Μαντζουρίας από γονείς Κεφαλονίτες, το Χαρίλαο Καββαδία και τη Δωροθέα Βαγγελάτου. Σε ηλικία τεσσάρων ετών η οικογένεια επιστρέφει στην Κεφαλονιά και το 1921 μετακόμισε στον Πειραιά όπου τελείωσε τις μαθησιακές του σπουδές.
Μόλις τελείωσε το γυμνάσιο δίνει εξετάσεις για την Ιατρική σχολή. Μετά το θάνατο του πατέρα του όμως θα αναγκαστεί να διακόψει τις σπουδές του και να εργαστεί σε ένα ναυτικό γραφείο. Μετά από λίγο καίριο ο Καββαδίας θα βγάλει ναυτικό φυλλάδιο και θα μπαρκάρει ως ναύτης με το φορτηγό “Άγιος Νικόλαος”.
Από τα ταξίδια του θα αρχίσει να περιγράφει την ναυτική ζωή και την σχέση που είχαν οι ναύτες με την θάλασσα. Τον Ιούνιο του 1933 θα εκδώσει την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο Μαραμπού. Το βιβλίο θα τυπωθεί και θα εκδοθεί με δικά του έξοδα σε μόλις 250 αντίτυπα.
Το 1939 θα πάρει το δίπλωμα του ασυρματιστή κατωτέρας τάξεως. Το 1940 θα πάρει μέρος και θα πολεμήσει στην Αλβανία και στην συνεχεία στην εθνική αντίσταση. Θα μπαρκάρει πάλι μόλις τελειώσει ο πόλεμος το 1945 ως ασυρματιστής.
Τον Ιανουάριο του 1947 θα εκδοθεί και η δεύτερη ποιητική του συλλογή με τίτλο Πούσι ενώ θα επανεκδοθεί και η πρώτη του συλλογή. Το 1953 θα πάρει το δίπλωμα του ασυρματιστή Α΄. Ενώ το Μάρτιο του 1954 θα κυκλοφορήσει και το μοναδικό του πεζό με τίτλο Βάρδια. Το 1965 πεθαίνει και η μητέρα του. Το 1968 θα επισκεφτεί την Κεφαλονιά μετά από τριάντα πέντε χρόνια απουσίας.
Από το τελευταίο του ταξίδι θα επιστρέψει το 1974 και θα ξεκινήσει τις διαδικασίες για την έκδοση της τρίτης του ποιητικής συλλογής του. Δεν πρόλαβε όμως να την έκδοση διότι υπέστη ξαφνικά ένα εγκεφαλικό επεισόδιο και άφησε την τελευταία του πνοή το 1975 στην Αθηνά. Κηδεύτηκε στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών.
Η γραφή του Καββαδία υπήρξε σε μεγάλο βαθμό βιωματική και ο ποιητικός του λόγος διαφοροποιήθηκε αρκετά από την σύγχρονη ποιητική ελληνική πραγματικότητα. Μετά το θάνατο του αρκετά ποιήματα του μελοποιήθηκαν και τον έκαναν ποιο γνωστό στο ευρύτερο κοινό.