Σκεφτόμουν που λέτε πως ο Άγιος Βαλεντίνος είναι ο πιο αδικημένος Άγιος. Κάνεις ποτέ δεν έκατσε να ασχοληθεί με τον βίο του, κανείς δεν δίνει δεκάρα για το ποιος ήταν και τι έκανε. Κανείς δεν ξέρει πως η 14η Φλεβάρη ήταν η ημέρα θανάτου του, ότι λιθοβολήθηκε και αποκεφαλίστηκε.
Μια εκδοχή για το έργο του ήταν πως πάντρευε κρυφά, ερωτευμένα ζευγαράκια Χριστιανών και γενικά βοηθούσε τους ανθρώπους, κάτι που θεωρούνταν έγκλημα στο 3ο αιώνα που έζησε. Ο ίδιος θυσίασε τη ζωή του και πέθανε για τον έρωτα.
Κι είναι ίσως αυτή η καλύτερη αιτία που σήμερα κανείς δεν θυμάται τι τον έκανε Άγιο, τι τον έκανε σημαντικό. Είναι ίσως η αξία που δίνουμε στο έρωτα που μας κάνει να αγνοούμε κάποια ενδεχομένως σπουδαία πράγματα για εμάς, να θυσιάζουμε κομμάτια του εαυτού μας, στιγμές της καθημερινότητας μας για να είμαστε με τον άνθρωπο που αγαπάμε. Είναι ο έρωτας που μετράει για εμάς περισσότερο από άλλα. Θα σας εξηγήσω γιατί.
Υπάρχουν εκείνες οι ερωτοχτυπημένες ψυχές που την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου την θεωρούν μέγιστης σημασίας. Είναι η μέρα που θα κάνουν κάτι ξεχωριστό για τον άνθρωπο τους, κάτι για να του εκφράσουν τα βαθιά συναισθήματα αγάπης τους. Είναι η μέρα που θα βγουν έξω με την ελπίδα πως θα βρουν κάποιον να ερωτευτούν. Που θα σκεφτούν όσους τους λείπουν και είναι μακριά τους. Που θα κλάψουν για εκείνους που ερωτεύτηκαν μα ποτέ δεν κατάφεραν να τους έχουν. Είναι εκείνη η γιορτή που τους ανεβάζει τη ψυχολογία και τους μελαγχολεί ταυτόχρονα. Που τους προκαλεί χαρά και πόνο. Γιατί ο έρωτας και η αγάπη είναι το πιο αντιφατικό συναίσθημα μα και το πιο ανεκτίμητο.
Αν με ρωτάτε τι σημαίνει αυτή η γιορτή για μένα, δεν έχω πολλά να σας απαντήσω. Δεν είναι η γιορτή ίσως που έχει τη μεγαλύτερη σπουδαιότητα, αλλά ο έρωτας καθαυτός. Ο έρωτας που έρχεται εκεί που δεν τον περιμένεις. Έρχεται όταν δεν τον αναζητάς, όταν δεν σου λείπει, όταν νιώθεις πλήρης και βρίσκεσαι αλλού. Έρχεται τις πιο ακατάλληλες στιγμές, στα πιο ακατάλληλα μέρη κι ίσως καμιά φορά και με τους πιο ακατάλληλους ανθρώπους. Με εκείνους που λες πως ποτέ σου δεν θα κοίταζες, ποτέ δεν θα σε ενδιέφεραν ερωτικά. Δεν ξέρω γιατί συμβαίνει αυτό, μα υποθέτω είναι μια από τις χάρες του, να σε ξαφνιάζει.
Δεν θα σας κοροϊδέψω, δεν συμφωνώ με όσους βλέπουν τη γιορτή κυνικά. Ναι, ίσως οι ερωτευμένοι να γιορτάζουν κάθε μέρα. Ναι, ίσως υπάρχουν πιο σημαντικές γιορτές από αυτή. Ναι, ίσως να βγάζουν εκατομμύρια οι επιχειρήσεις και οι βιομηχανίες. Δεν με νοιάζει.
Η αγάπη είναι η γεννήτρια μας. Χωρίς αυτήν δεν θα ήμασταν ευγενικοί, δεν θα ήμασταν τρελοί, δεν θα ήμασταν θαρραλέοι και σίγουρα δεν θα ήμασταν ευτυχισμένοι. Χωρίς τον έρωτα να ομορφαίνει τη ζωή μας, δεν θα ήμασταν οι ίδιοι άνθρωποι.
Η ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου δεν πρέπει να είναι η δικαιολογία μας. Η δικαιολογία για να πούμε «σ’ αγαπώ» στον άνθρωπο μας. Η δικαιολογία για να ψάξουμε για σύντροφο. Για να καταναλώσουμε το μισό ψυγείο από τη θλίψη που είμαστε ελεύθεροι ή για να κράξουμε όλους εκείνους που φωνάζουν επιδεικτικά τον έρωτα τους και μας ενοχλούν επειδή εμείς δεν έχουμε.
Πρέπει να είναι η αφορμή. Η αφορμή να θυμίσουμε στους εαυτούς μας πόσο πιο ισορροπημένοι άνθρωποι είμαστε όταν νιώθουμε ερωτευμένοι. Πόσο πιο φωτεινός είναι ο κόσμος γύρω μας γεμάτος καλοσύνη και χρώματα και μουσικές. Πρέπει να είναι η αφορμή μας να αναθεωρήσουμε τα λάθη μας, τα ξεσπάσματα και τα άσχημα φερσίματα μας σε άλλους. Να επαναπροσδιορίσουμε τους στόχους μας και να βάλουμε την αγάπη στη ζωή μας. Να ανοίξουμε τη καρδιά μας σε όλο τον κόσμο. Να δώσουμε και να πάρουμε αγάπη. Η ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου πρέπει να είναι ημέρα απολογισμού, ημέρα αναπολήσεων, ημέρα περισυλλογής, ημέρα αυθορμητισμού και ενέργειας.
Επίσημα την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου είθισται να γιορτάζουν τα ζευγαράκια. Είθισται να γιορτάζει ο Άγιος Βαλεντίνος ο ίδιος, παρόλο που καμία φορά το ξεχνάμε. Ανεπίσημα όμως θα σας πω αυτό. Όλοι γιορτάζουν σήμερα με τη δική μου οπτική. Ερωτευμένοι και μη. Δεσμευμένοι και μη. Σήμερα όλοι έχουν δικαίωμα να γιορτάζουν γιατί όλοι έχουν δικαίωμα στην αγάπη. Αυτό θα ήθελε και ο ίδιος ο Άγιος να κρατήσουμε από τη σημερινή μέρα. Αυτό έχει τη μεγαλύτερη αξία άλλωστε. Η αγάπη. Χρόνια πολλά!