Όλοι, μέχρι αυτή τη φάση της ζωής μας, θυμόμαστε τα φιλιά που σημάδευσαν τη μνήμη και τις αισθήσεις μας. Το πρώτο φιλί, το ωραιότερο και το πιο αδιάφορο, είναι εκείνα που κατέχουν εξαιρετική θέση στην καρδιά μας, για τα αμήχανα, τα ομορφότερα και τα πιο κενά συναισθήματα που μας χάρισαν αντίστοιχα.
Το σημερινό θέμα δεν αφορά τα όλα τα φιλιά που έχουμε δώσει, παρά μόνο εκείνα τα άλλα, που τόσο λαχταρίσαμε και είτε δώσαμε μια φορά, είτε δεν καταφέραμε να δώσουμε ποτέ. Εκείνα που ονειρευτήκαμε και φανταστήκαμε πάνω από μία φορά με συγκεκριμένα άτομα και τελικά, μας τα ‘’έκλεψαν’’ άλλοι. Ενός λεπτού σιγή… για τα φιλιά που αλλού ανήκαν και αλλού πήγαν.
Πόσοι από εμάς έχουν λάβει ένα αναπάντεχο και επιπόλαιο φιλί από κάποιον που δεν εμπεριεχόταν στην ερωτική υπόσταση της σκέψης τους? Και πόσοι άλλοι ΔΕΝ έλαβαν αυτό το περιπαθώς υπέροχο που είχαν ονειρευτεί από εκείνον τον άνθρωπο που περίμεναν? Ναι. Καλά καταλάβατε. Πολλοί.
Για κάποιον λόγο, ενώ ξέρουμε πως εξελίσσεται η ιστορία, αντί να φέρουμε αντίσταση, παραδίνουμε (έστω για λίγο) τα όπλα. Για παράδειγμα : ενώ ξέρουμε πως ο αναπτήρας θα καβατζωθεί, τον δανείζουμε. Έτσι και τα φιλιά. Βρίσκουν την κατάλληλη ευκαιρία και μας τα καβατζώνουν.
Όμως όλα αυτά τα φιλιά που δώσαμε ή πήραμε ενώ δεν τα ποθήσαμε πραγματικά, δεν μας χάρισαν τίποτε άλλο παρά ένα κενό και ανούσιο κατάλοιπο μνήμης.
Κάθε κίνησή μας, οφείλει να έχει αξία. Όπως κάθε είδους ανθρώπινη σχέση χτίζεται και συντηρείται με αληθινά συναισθήματα, έτσι και αυτή η μικρή και ταυτόχρονα καθοριστικά χαοτική κίνηση, πρέπει να αποτελεί μια μυστική ιεροτελεστία ανάμεσα σε δυο. Όταν δύο ταιριάζουν, το νιώθουν αμοιβαία και μια βασική απόδειξη και επιβεβαίωση της ένωσής τους είναι το φιλί. Αιχμαλωτίζουμε τα χείλη κάποιου σε μια ‘’παραδεισένια φυλακή‘’.
Έτσι, αν σας έκλεψαν έως τώρα τα φιλιά που προορίζατε για άλλους, αναλογιστείτε το μέγεθος του λάθους και από δω και στο εξής, ορίζετε κάποια υποτυπώδη ‘’κλειδαριά ασφαλείας’’. Αν είναι εφικτό, δώστε τα φιλιά που κρατάτε ως χείμαρρο, στο άτομο που ανήκουν. Αν δεν είναι εφικτό, το καλύτερο είναι να τα συγκρατήσετε και να δοθούν την κατάλληλη στιγμή, με τον πιο όμορφο τρόπο, εκεί που θα ανήκουν.
Τα ‘’χειμαρρώδη’’ φιλιά, δεν είναι μονόπλευρα. Η γλώσσα που σώματος, είναι ο φωτεινός σηματοδότης ώστε να δημιουργηθεί το κατάλληλο κλίμα. Το έντονο αμοιβαίο βλέμμα, η νευρικότητα και αυτή η ανεξήγητη ‘’χαοτική τάση’’ που νιώθεις, σαν να θέλεις να χαθείς μέσα στην ψυχή του. Οι υπερφορτισμένες αύρες μας που ‘’χορεύουν’’ ρυθμικά στον ερωτικό σκοπό της στιγμής.
Τα φιλιά, δίνονται αυθόρμητα και οφείλουν να είναι φορτισμένα με αμοιβαία συναισθήματα. Δίνονται σε βόλτες, σε συναυλίες, σε πάρκα, σε διακοπές και δεν δίνονται ποτέ από οίκτο. Μη σπαταλάτε λοιπόν τα φιλιά σας σε άτομα που δεν προορίζονται για αυτά και μη τα ξοδεύετε από οίκτο, μόνο και μόνο επειδή κάποιος νιώθει πράγματα για εσάς. Όταν κάτι το θες, το ξέρεις. Διεκδικήστε λοιπόν τα ‘’κλοπιμαία’’ σας και διαφυλάξτε τα καλύτερα την επόμενη φορά. Αν δεν έχει ουσία το φιλί, τότε τι έχει?