Το Σάββατο που μας πέρασε (στις 23 του Οκτώβρη) είχαμε το Θεσσαλονικιό, μπασκετικό ντέρμπι ανάμεσα σε Άρη και ΠΑΟΚ (νικητές οι κιτρινόμαυροι με 84 -72) στο Nick Galis Hall, πάλαι ποτέ Αλεξάνδρειο. Οι δύο ομάδες που δέσποζαν, διατηρούσαν την πρωτοκαθεδρία και χάρισαν αξέχαστες στιγμές στους λάτρες της πορτοκαλή μπάλας στα 80s και 90s φαίνεται και παρουσιάζουν σημάδια πως με αργά καθώς και σταθερά βήματα προσπαθούν να επιστρέψουν στο Ελληνικό, γιατί όχι και Ευρωπαϊκό μπασκετικό πάνθεον. Πόσο εύκολο είναι αυτό όμως; Πόσο εύκολο είναι να φτάσουν το επίπεδο του έξι φορές Ευρωπαίο πρωταθλητή Παναθηναϊκό καθώς και τον τρις φορές Ευρωπαίο Πρωταθλητή Ολυμπιακό που πλέον ανήκουν στο top 5 των Ευρωπαϊκών – Μπασκετικών υπερδυνάμεων;
ΚΕΦΆΛΑΙΟ ΆΡΗΣ.
Ο Άρης λοιπόν ο οποίος ήταν και ο θριαμβευτής τούτης της μονομαχίας παρουσιάζεται εξαιρετικά βελτιωμένος και άκρως θετικός τόσο πέρυσι, όσο πολύ περισσότερο φέτος. Οι κιτρινόμαυροι ανέβηκαν επίπεδο και άφησαν πίσω τους τις γκρίζες στιγμές με την περυσινή είσοδο στην ΚΑΕ του επενδυτή Νίκου Λάσκαρη και την ενεργή συμμετοχή της μορφής του συλλόγου, Νίκου Γκάλη, στα κοινά της ομάδας. Ο κόουτς Δημήτρης Πρίφτης αν και είδε τον Αλέξανδρο Βεζένκοφ να τραβάει την πορεία του προς Βαρκελώνη μεριά, είχε την τύχη (μάλλον την ικανότητα) να επιλέξει αξιόλογους ξένους παίκτες και να γεμίσει το υπόλοιπο ρόστερ με ποιοτικούς και έμπειρους Έλληνες. Ο αρχηγός Μούρτος και ο Βασίλης Σίμτσακ (οι μόνοι εναπομείναντες από τους περυσινούς) πλαισιώθηκαν με υπερπολύτιμους και έμπειρους παίκτες: Πελεκάνος, Ξαθόπουλος, Ζάρας, Γουότερς οι οποίοι ανά πάσα στιγμή προσφέρουν την σταθερότητα και την ψυχολογική ηρεμία στους συμπαίκτες τους. Σε αυτούς βάλτε τους ταλαντούχους Κοέν και Τσούπκοβιτς. Ειδικά ο Κοέν το καλοκαίρι έσκασε ως έκπληξη καθώς ήταν παίκτης της Μακάμπι και ο Άρης κατάφερε να τον κλέψει από άλλους υποψήφιους μνηστήρες. Και αφήνω για το τέλος τους τρεις πυλώνες του φετινού Άρη. Οι τρεις Αμερικανοί που κάνουν την διαφορά. Ακούν στα ονόματα Μακνίλ (point guard), Γουάιτ (τεσσάρι) και Χάγκινς (σέντερ). Οι εμφανίσεις τους μέχρι στιγμής έχουν τραβήξει τα βλέμματα πολλών μεγάλων ομάδων και έχουν καταφέρει να τους συγκρίνουν με σπουδαίους και πολλοί ταλαντούχους παίκτες. Μία από αυτές τις συγκρίσεις είναι του Οκάρο Γουάιτ με τον Τζέιμς Γκιστ του Παναθηναϊκού. Είναι ακόμη νωρίς για να τους υμνούμε δεν μπορούμε να αμφισβητήσουμε όμως τα εξαιρετικά στοιχεία που δείχνουν. Κλείνοντας το κεφάλαιο του Άρη, οι παίκτες του Δημήτρη Πρίφτη δείχνουν αξιοθαύμαστη σταθερότητα και βγάζουν απεριόριστη ενέργεια με πολλά τρεξίματα, παίζοντας παράλληλα εξαιρετική άμυνα. Φαίνεται πως φέτος οι κιτρινόμαυροι είναι εξαιρετικά οργανωμένοι και διαβασμένοι τόσο σε Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη (Eurocup), όσο και σε τομείς διαχείρισης και ελέγχου του συλλόγου γενικότερα.
ΚΕΦΆΛΑΙΟ ΠΑΟΚ.
Από την άλλη μεριά ο δικέφαλος του Βορρά στην αρχή της χρονιάς φαίνεται κάπως ανέτοιμος, με λιγότερη ομοιογένεια σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές όπου έφταναν σχετικά άνετα στην κατάληψη της τρίτης θέσης στο τέλος της χρονιάς (το μαρτυρούν αυτό οι 3 ήττες στο πρωτάθλημα σε ισάριθμους αγώνες). Η ομάδα του Σούλη Μαρκόπουλου διατήρησε τον Ελληνικό κορμό της κρατώντας στο ρόστερ τους: Μαργαρίτη, Τσόχλα, Κακαρούδη και Δέδα θέλοντας έτσι να δημιουργήσει ένα συμπαγές σύνολο παικτών. Αποκτήθηκαν τέσσερις, πολύτιμοι Σέρβοι: Τέπιτς (με πέρασμα παλαιότερο στον ΠΑΟ), Μπάλαμπαν (τεσσάρι), Μάρκοβτις (σέντερ) και πραγματοποιήθηκε η επιστροφή του εξαιρετικού Ούρος Ντούβνιακ (guard). Επέστρεψε άλλος ένας παλιό γνωστός. Ο Γουίλιαμ Χάτσερ που είχε αγωνιστεί στον δικέφαλο την περίοδο 2012-2013 και δείχνει επίσης φέτος εκπληκτικά στοιχεία στην οργάνωση και στο σκοράρισμα. Η μεταγραφική βόμβα όμως έχει ονοματεπώνυμο. Και αυτό είναι Κώστας Βασιλειάδης. Ο Έλληνας διεθνής φόργουορντ μετά από οκτώ χρόνια περιπλάνησης σε σπουδαίες ομάδες του εξωτερικού (κυρίως την Ισπανία) γύρισε στον αγαπημένο του ΠΑΟΚ για να τον ανεβάσει επίπεδο. Στην αρχή της χρονιάς όλος ο ΠΑΟΚ στηρίζεται σε αυτόν και τον Χάτσερ και αν αυτοί οι δύο δεν είναι καλά, οι ασπρόμαυροι τα βρίσκουν πολύ σκούρα. Φωνάζει από πολύ μακριά η έλλειψη ικανού ψηλού, ο οποίος θα είναι βαρόμετρο στη ρακέτα και ο ΠΑΟΚ πρέπει να αρχίσει να παίζει άμυνα. Συνοψίζοντας και για τον ΠΑΟΚ να πω ότι από την διοίκηση, μέχρι τον προπονητή και τους παίκτες όλη έχουν το know-how (γνωρίζουν δηλαδή) πως θα δέσουν και πως θα ξαναδυναμώσουν. Είμαστε ακόμη στο ξεκίνημα της σεζόν και πιστεύω ότι ο ΠΑΟΚ θα παρουσιαστεί πολύ βελτιωμένος. Άλλωστε στο τιμόνι της ομάδας είναι ο εξαιρετικό κόουτς Μαρκόπουλος που πέρυσι δελέασε και τον Ολυμπιακό για την θέση του προπονητή.
Έπεται συνέχεια.
Οι δύο αιώνιοι της Θεσσαλονίκης μοιάζει πως έχουν ακόμη αρκετά σημάδια βελτίωσης. Αν και στο ξεκίνημα της σεζόν ο Άρης παρουσιάζεται καλύτερος, ουδείς δεν μπορεί να ξεγράψει ένα μεγάλο comeback του ΠΑΟΚ. Όσο αναφορά όμως το αρχικό μου – ρητορικό ερώτημα για το πόσο εύκολα προσβάσιμοι είναι οι ”μεγάλοι” Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός αρκεί να δούμε τα κατορθώματά τους τα τελευταία 15 χρόνια. Αυτοί οι δύο έχουν ξεφύγει και δύσκολα θα συμμαζευτούν. Όμως αν οι δύο της συμπρωτεύουσας συνεχίσουν να μεγαλώνουν σωστά και σταδιακά τα επόμενα χρόνια θα ξανανταμώσουμε με στιγμές μπασκετικής μαγείας. Με πέντε ελληνικές ομάδες να μάχονται για το τρόπαιο (προσθέτω και την ΑΕΚ) και να ξεχωρίζουν στα Ευρωπαϊκά γήπεδα. Κάτι τέτοιο όμως μοιάζει ουτοπικό. Δεν είναι εύκολο να γίνουμε Ισπανία.