Ο άνθρωπος είναι ένα ον που αν του έρθει μια ιδέα, αν θέσει έναν στόχο, μπορεί να κάνει τα πάντα, να επιστρατεύσει όλες του τις δυνάμεις και να τα κάνει πραγματικότητα. Οι φιλοδοξίες και τα όνειρα ορισμένων ατόμων είναι αυτά που κάνουν τον κόσμο να προοδεύει,να αναπτύσσεται και γενικά να προχωράει μπροστά. Σε αυτή την βάση βρίσκεται και η ταινία του 2016 The Founder, που προβάλει ένα μέρος της ιστορίας του γνωστού εστιατορίου McDonald’s και εντάσσεται στην κατηγορία της βιογραφίας, καθώς επικεντρώνεται στην ζωή του Ray Kroc.
Ο Ray Kroc (Michael Keaton) είναι πωλητής, που βλέπει σε πολλές, αν και κάποιες φορές περίεργες εφευρέσεις και μηχανήματα την ευκαιρία για επαγγελματική επιτυχία και καταξίωση. Αυτά πιστεύει ότι θα πετύχει αντικρίζοντας το μικρό μαγαζί στην περιοχή Σαν Μπερναντίνο στην Καλιφόρνια με το όνομα McDonald’s. Αφού συζήτησε με τον Dick McDonald (Nick Offerman) και τον Mac McDonald (John Carroll Lynch), τους έπεισε ότι ένα κατάστημα που είναι οργανωμένο και λειτουργεί με τον δικό τους τρόπο θα πρέπει να επεκταθεί και σε άλλες περιοχές, γιατί σίγουρα θα αποκτήσει την αποδοχή και την αγάπη του κόσμου. Και φυσικά είχε δίκιο. Επειδή, όμως, ήταν ο Ray Kroc που ανέλαβε αυτό το έργο, σιγά σιγά άρχισε να διεκδικεί περισσότερα χρήματα και περισσότερες εξουσίες, πράγματα που τα αδέρφια McDonald δεν ήθελαν να του προσφέρουν. Έτσι, αρχίζει μια διαμάχη ανάμεσα στα τρία πρόσωπα και όλα για χάρη του εστιατορίου με το όνομα McDonalds.
Σκηνοθέτης είναι ο John Lee Hancock. Μερικές από τις ταινίες του είναι οι The Blind Side και Saving Mr Banks, ενώ έχει εργαστεί και ως σεναριογράφος. Στην συγκεκριμένη ταινία έκανε καλή και προσεγμένη δουλειά. Ξεκινάει όμορφα με ένα κοντινό πλάνο στον πρωταγωνιστή που προσπαθεί να πωλήσει μερικές μηχανές για μιλκ σέικ και σιγά σιγά ανοίγει. Με αυτόν τον τρόπο όχι μόνο από την αρχή ο θεατής καταλαβαίνει τη σπουδαιότητα του ήρωα, αλλά επίσης συνειδητοποιεί την ευγλωττία του Ray. Αυτό που κάνει περισσότερη εντύπωση είναι η σκηνή όπου τα αδέρφια McDonald εξιστορούσαν στον Kroc πώς τους ήρθε η ιδέα για το γρήγορο φαγητό και πώς την υλοποίησαν, καθώς βλέπουμε σύντομες αναδρομές, που μεταφέρουν ταχύτατα τον θεατή από το παρόν στο παρελθόν και αντίστροφα. Στο τέλος της ταινίας επίσης προβάλλονται φωτογραφίες των αληθινών προσώπων που αναφέρονται στην ταινία και λέγεται τι έκαναν αργότερα στη ζωή τους όπως και βίντεο. Βέβαια, υπάρχουν και κάποια πλάνα που είναι άχρηστα και άσχημα, όπως όταν ο Ray καλεί από ένα βενζινάδικο στο κατάστημα των McDonalds νομίζοντας ότι η γραμματέας του είχε σημειώσει λάθος την παραγγελία τους για τις μηχανές μιλκ σέικ, η κάμερα έχει εστιάσει στο τιμόνι του αυτοκινήτου του και από το τζάμι φαίνεται η πλάτη του.
Σεναριογράφος είναι ο Robert D. Siegel. Πρόκειται για ένα ρεαλιστικό σενάριο, που δείχνει τόσο την επαγγελματική όσο την ιδιωτική ζωή ενός ανθρώπου, καθώς βλέπουμε τον πρωταγωνιστή τόσο εν ώρας εργασίας όσο και με την οικογένειά του όσο βέβαια και μόνο του. Όλα αυτά γίνονται χωρίς να υπάρχουν υπερβολές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η σκηνή όπου ο Ray ζήτησε από την γυναίκα του να χωρίσουν και αυτή σοκαρίστηκε και δεν είπε τίποτα. Τέλος, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι επειδή η ιστορία τοποθετείται στις αρχές της δεκαετίας 1950 έχει δοθεί η απαραίτητη προσοχή στα ρούχα και στις κομμώσεις των ηθοποιών, αλλά και στα αυτοκίνητα και στον τρόπο ζωής ώστε να ανταποκρίνονται στην εποχή. Ως παράδειγμα μπορεί να αναφερθεί η σκηνή στην αρχή της ταινίας όπου βλέπουμε ότι οι άνθρωποι παραγγέλνανε και τρώγανε στα αυτοκίνητά τους τα φαγητά που τους φέρνανε οι σερβιτόρες.
Συνοπτικά, το The Founder είναι μια ταινία που θα πρότεινα σε όλους να δουν, καθώς με ευχάριστο τρόπο θα μάθουν όχι μόνο για την ιστορία μιας από τις μεγαλύτερες αλυσίδες εστιατορίων σε όλο τον κόσμο αλλά επίσης για το πώς αν έχουν επιμονή μπορούν να καταφέρουν τα πάντα, αν και βέβαια δεν θα πρέπει να ξεχνούν τα συναισθήματα και το συμφέρον των άλλων.