Ένα ουτοπικό ταξίδι στο Φιόρο του Λεβάντε ή αλλιώς στο Τζάντε, κοινή ονομασία στην όμορφη και δασώδη Ζάκυνθο,το νησί του Εθνικού ποιητή της Ελλάδας Διονύσιου Σολωμού. Η αλήθεια είναι πως δεν είχα την ευκαιρία (ακόμη) να την επισκεφθώ αλλά έχω ακούσει τόσα πολλά και καλά λόγια, που είναι πάνω-πάνω στην λίστα για τις επόμενες διακοπές μου. Αυτή τη φορά θα μοιραστώ μαζί σας, την εμπειρία από το ταξίδι που έκανε ένα πολύ δικό μου άτομο στην Ζάκυνθο, κι όπως ταξίδεψε εμένα με τις περιγραφές από το νησί, έτσι θα προσπαθήσω να το μεταφέρω και σε εσάς.
Ας πάρουμε τα πράγματα όμως από την αρχή, το ταξίδι πραγματοποιήθηκε τον Αύγουστο, μήνας που αναφέρεται ως ο ιδανικότερος για την επίσκεψη στην Ζάκυνθο, καθώς είναι ο μήνας με την περισσότερη νυχτερινή ζωή στο νησί και σχεδόν γεμάτο με τουρίστες (κυρίως Ιταλούς). Βέβαια, καλοκαίρι με αυτοκίνητο από Θεσσαλονίκη μέχρι Κυλλήνη κι από εκεί καραβάκι για τον τελικό προορισμό -σχεδόν 8 ώρες ταξίδι- σίγουρα δεν είναι κι ότι πιο ευχάριστο, αλλά όταν ξέρεις πως εκεί που θα πας θα ανακουφιστείς από την διεκπεραίωση όλων των υποχρεώσεων και των ευθυνών σου, κι θα έχεις την ευκαιρία να απολαύσεις την ανεμελιά σου για αυτές τις λίγες μέρες που διαρκέσουν οι διακοπές σου, τότε σίγουρα είναι άνευ σημασίας.
Πρώτη εξόρμηση σε μία από τις 23 ομορφότερες παραλίες του κόσμου. Δεν πρόκειται για άλλη, από το διάσημο Ναυάγιο (ένα καράβι δηλαδή που ξεβράστηκε σε μια απομονωμένη παραλία, με το όνομα Παναγιώτης). Είναι δύσβατη τοποθεσία για την επισκεφθείς όμως υπάρχουν μικρές καθημερινές κρουαζιέρες που σε πηγαίνουν ακριβώς μέχρι την αμμουδιά. Αν πας διακοπές όμως, με το αυτοκίνητο μπορείς να φτάσεις μέχρι το κοντινότερο χωριό, Αναφωνήτρια. Κι επειδή δικό μου άρθρο χωρίς να αναφερθώ σε φωτογραφία δεν γίνεται, μπορείς να πας στο μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου των Γκρεμνών κι εκεί θα δεις μια σιδερένια εξέδρα, από πίσω σου λοιπόν θα έχεις φόντο το ξακουστό Ναυάγιο και τα click θα πάρουνε φωτιά.Δεν νοείται να είσαι στην Ζάκυνθο και να μην πας στις Γαλάζιες Σπηλιές. Είναι σαν να φτάνεις στην πηγή αλλά να μην πίνεις νερό. Και μιλάμε για πολύ νερό. Φαντάσου, σπηλιές στην μέση του Ιονίου που μπορείς να τις διασχίσεις με ένα καραβάκι, να δείς το εσωτερικό της σπηλιάς αλλά κι να βουτήξεις. Από τα λεγόμενα του ατόμου που μου περιέγραψε τις διακοπές του στο νησί, στις σπηλιές στον εξωτερικό χώρο υπάρχουν κάτι σκαλάκια που πολλοί καθόντουσαν κι έκαναν ηλιοθεραπεία, τώρα κατά πόσο βολικό μπορεί να είναι αυτό δεν ξέρω αλλά για τους τολμηρούς ενδείκνυται.
Βρίσκεσαι στο νησί της caretta caretta, μην παραλείψεις λοιπόν να επισκεφθείς το Μαραθονήσι (τον χώρο που αναπαράγονται) , εκεί μπορείς να φτάσεις με καραβάκι από τις πολλές οργανωμένες εκδρομές που διοργανώνονται σχεδόν καθημερινά και σε απόσταση αναπνοής θα δείς και τις Σπηλιές του Κεριού, με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια δηλαδή.
Ναί, όμως διακοπές χωρίς να βγείς έξω βράδυ, δεν είναι διακοπές. Στο Καλαμάκι, στο Αργάσι, στο Λαγανά & στην Τσιλιβή θα έχεις την δυνατότητα για να περάσεις καλά με μεγάλη ποικιλία σε νυχτερινά μαγαζιά, από ασφυκτικά γεμάτα clubs μέχρι μικρά μαγαζιά με κεράκια δίπλα στην θάλασσα, μπορούν να καλύψουν κι τα πιο απαιτητικά γούστα.Να τιμήσεις τα παραδοσιακά φαγητά τους όπως την Σάρτσα και τα Μπουτρίδια. Και μην ξεχάσεις να δοκιμάσεις μαντόλες ( ζακυνθινό μαντολάτο).Η Ζάκυνθος είναι το νησί που θα το επιλέξεις για να κάνεις τα μπάνια σου, για να διασκεδάσεις μέχρι τελικής πτώσεως & για να δείς από κοντά τις τόσο όμορφες σχεδόν παραμυθένιες θα έλεγε κανείς τοποθεσίες της. Χαρακτηρίζεται από πολλούς ως το ιδανικό μέρος για όλα τα είδη διακοπών, τόσο για το ντάμπα ντούμπα, το τζέρτζελο ρε παιδάκι μου, όσο και για την οικογενειακή γαλήνη που μπορεί να αναζητείς. Υπάρχει Τ.Ε.Ι στο νησί οπότε οι φοιτητές δίνουν και παίρνουν. Το μόνο που έχω να πώ εγώ, είναι να περάσετε τέλεια! Μην ξεχάσετε να βγάλετε πολλές φωτογραφίες!
Ευχαριστώ πολύ την Ε. για την βοήθεια στην συγγραφή του συγκεκριμένου άρθρου.
2 Comments
Ανώνυμος
Πολύ καλό άρθρο!
Ανων
Φοβερό άρθρο.Ανυπομονω κάθε εβδομάδα να ερθει η Τρίτη.Ποτε θα ανεβάσεις άρθρο για ηπειρωτική Ελλάδα? Γράφεις πάρα πολύ ωραία με αποτέλεσμα ο λόγος σου ν με ταξιδεύει. Ένα μεγάλο μπράβο κι συγχαρητήρια είναι λίγο.