Αγαπητοί αναγνώστες του newsfilter.gr,
Προ ολίγων λεπτών έλαβα ένα μήνυμα το οποίο με ενημέρωνε ότι έπρεπε να “κατεβεί” το άρθρο μου με τίτλο “Το λάθος της φύσης”, λόγω του ότι πολλοί επισκέπτες το απαξίωσαν χαρακτηρίζοντάς το ομοφοβικό και ρατσιστικό. Λυπήθηκα πάρα πολύ και για πάρα πολλούς λόγους. Πρωτίστως, απογοητεύτηκα από το γεγονός ότι ήταν πολύ λίγοι αυτοί που κατάλαβαν τι πραγματικά εννοούσα με το άρθρο που έστειλα στο περιοδικό, ενώ οι περισσότεροι έμειναν στο “φαίνεσθαι” και έσπευσαν να καταδικάσουν το λόγο μου και το περιεχόμενό του. Δευτερευόντως, με ενόχλησε το γεγονός ότι κατέβηκε το άρθρο μου, σε μια εποχή που υποτίθεται πως η ελευθερία στην έκφραση είναι από τα πιο σημαντικά δικαιώματα που οφείλουμε να διαφυλάττουμε όλοι. Επειδή, λοιπόν, σε καθένα από τα άρθρα που έγραφα σε αυτό το περιοδικό ήθελα να πω και από κάτι και επειδή με ενδιαφέρει ιδιαιτέρως το πώς κρίνομαι μέσα από τα κείμενά μου, θεώρησα πως όφειλα να αποκαταστήσω τα πράγματα. Άλλωστε, το γεγονός ότι αυτοί που κατανόησαν τα όσα έγραψα ήταν ελάχιστοι, ίσως, να σχετίζεται με δική μου αδυναμία έκφρασης.
Το άρθρο, λοιπόν, ήταν ειρωνικό. Θα έλεγα μάλιστα ότι σε αρκετά σημεία ήταν και δηκτικό για τους ομοφοβικούς ανθρώπους, αφού, έχοντας πάρει τη θέση τους στο κείμενο, παρουσίαζα ως επιχειρήματα και τεκμήρια για τις διάφορες ρατσιστικές απόψεις τους πράγματα που δεν έστεκαν. Ίσως, μάλιστα, να άγγιζε και τα όρια του αυτοσαρκασμού σε κάποια λεπτά σημεία -αν και οι περισσότεροι διαφώνησαν, κατά πώς φάνηκε. Στόχος μου ήταν αυτή τη φορά να γράψω ένα κείμενο για ένα θέμα που με ενδιαφέρει σε ιδιαίτερα σημαντικό βαθμό, το οποίο θα διαφέρει από όλα τα προηγούμενα. Δεν ήθελα να παρουσιάσω πέντε απόψεις μου επί του θέματος. Ήθελα να οδηγήσω τον αναγνώστη εκεί. Ήθελα να παρουσιάσω την κατάσταση από τη σκοπιά του ομοφοβικού και ρατσιστή, ώστε να χρησιμοποιήσω τα διάφορα επιχειρήματά τους ως όπλο εναντίον τους. Ήθελα ακόμη και ο ίδιος ο ομοφοβικός, διαβάζοντας αυτό το άρθρο, να μπει στη διαδικασία έστω να υποψιαστεί ότι μπορεί να κάνει και λάθος.
Για του λόγου το αληθές, λοιπόν, σας παραθέτω και επεξηγώ τα σημεία στα οποία, κατά τη δική μου γνώμη, φαινόταν ότι επρόκειτο για ειρωνικό ύφος.
“Ο γενικός ανθρωποκεντρικός ορισμός του όρου περιλαμβάνει δύο ανθρώπους και την έμφυτη τάση για μεταξύ τους έλξη. Ο ελληνικός ορισμός περιλαμβάνει κατά κόρον έναν άντρα, μία γυναίκα και τη δεδομένη τάση για μεταξύ τους έλξη”. Κατάφωρη κατάκριση της ελληνικής στενομυαλιάς. Ο γενικός ορισμός αφορά σε δύο ανθρώπους. Ο ελληνικός ορισμός, όμως, συμπεριλαμβάνει αναγκαστικά έναν άντρα και μια γυναίκα. Υποδεικνύεται, λοιπόν, η τάση της ελληνικής κοινωνίας να αντιτίθεται στο θέμα της ομοφυλοφιλίας. Όχι, δηλαδή, πως όλες οι υπόλοιπες κοινωνίες είναι ανοιχτόμυαλες. Αλλά η ελληνική είναι, κατά τη γνώμη μου, από τις πλέον συντηρητικές.
“Άλλωστε, ο Θεός έπλασε τον Αδάμ και του έδωσε για σύντροφο την Εύα, όχι το Θρασύβουλο“. Για ποιο λόγο επέλεξα το όνομα “Θρασύβουλος”; Γιατί να μην επέλεγα το “Γιώργος” για παράδειγμα, που είναι και ένα κοινότυπο ελληνικό όνομα; Δε φαντάζει πιο αστείο “Ο Αδάμ και ο Θρασύβουλος”; Προσπάθησα, κοινώς, να εκμηδενίσω την ισχύ του επιχειρήματος όσων πραγματικά ασπάζονται αυτήν την άποψη που επιτάσσει η θρησκεία, διακωμωδώντας το.
“Όχι; Μα, γιατί; Δεν έχει καμία σημασία που υπάρχουν και περιπτώσεις κατά τις οποίες ένας άντρας μπορεί να έλκεται από έναν άλλον άντρα ή μια γυναίκα μπορεί να έλκεται από μια άλλη“. Η ερώτηση στην αρχή αυτής της φράσης υποδηλώνει μία τόσο έντονη αδιαφορία, που κανένας ομοφοβικός δε θα τη χρησιμοποιούσε έτσι, δίχως κάποιο ενισχυτικό σχόλιο ώστε να γίνει πειστική η γνώμη του. “Εμείς, οι τελευταίοι, έχουμε ανοιχτό μυαλό, δεν είμαστε σαν εκείνους που καταδικάζουν την ομοφυλοφιλία λόγω κοινωνικού και θρησκευτικού συντηρητισμού”. Όχι, εμείς την καταδικάζουμε με επιχειρήματα. Βιολογικά και κοινωνικά”. Η τάση να περιαυτολογεί κανείς σε τέτοιο βαθμό (όπως και στο τέλος του κειμένου όπου γράφω “Δε συμφωνώ υπέρ του τραμπουκισμού των gay επειδή είμαι ανώτερος άνθρωπος“) μόνο ως κωμική μπορεί να εκληφθεί από κάποιον. Δεν υπάρχει άνθρωπος που θα έγραφε ένα άρθρο με σκοπό να πείσει τον κόσμο για όσα λέει και θα περιαυτολογούσε για να το καταφέρει. Ακόμη και όσοι τίθενται υπέρ ακραίων απόψεων (όπως οι ομοφοβικοί) γνωρίζουν καλά πως για να προσηλυτίσουν κόσμο θα πρέπει τα επιχειρήματά τους να στέκουν ή τουλάχιστον να φαίνεται ότι στέκουν. Θεώρησα, λοιπόν, πως και εδώ θα καταλαβαίνατε τον ειρωνικό μου τόνο.
“Γιατί, λοιπόν, να γεννιούνται ομοφυλόφιλα άτομα, αφού δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα στη διατήρηση της σταθερότητας της ζωής; Μάλλον θα είναι κάποιο λάθος της φύσης – τι να πρωτοκάνει κι αυτή, έχει τόσα να ρυθμίσει!”. Η καημένη η φύση ήταν τόσο απασχολημένη που της ξέφυγε το gay θέμα. Και σε αυτό το σημείο θεώρησα κατάφωρη τη δηκτική μου στάση προς οποιονδήποτε ισχυρίζεται το παραπάνω σχετικά με τους ομοφυλόφιλους. “Να μην παρεξηγηθώ, βέβαια. Αυτό δε σημαίνει ότι και τα ετεροφυλόφιλα άτομα που γεννιούνται στείρα θα πρέπει να εξαλειφθούν, εκείνη είναι άλλη περίπτωση“. Ένα ακόμη ασταθές επιχείρημα. Άλλη περίπτωση; Τι περίπτωση; Ποτέ δεν είπα. Διότι ως “ομοφοβικός” ποτέ δεν ήξερα. Το χρησιμοποιώ στην ουσία ως αντεπιχείρημα στο ότι “όποιος δεν είναι αναπαραγωγικά ενεργός, δεν πρέπει να γεννιέται”, διότι αν ίσχυε το τελευταίο τότε και οι ετεροφυλόφιλοι που για οποιονδήποτε λόγο αδυνατούν να τεκνοποιήσουν θα έπρεπε να θεωρούνται σφάλματα της φύσης.
“Υπάρχουν γύρω στα 450 είδη ζώων στους πληθυσμούς των οποίων έχει παρατηρηθεί, κατά καιρούς, ομοφυλοφιλική σεξουαλική δραστηριότητα. Τα ζώα δεν έχουν τόσο εξελιγμένο εγκέφαλο για να κάνουν τόσο συνειδητά την επιλογή του ερωτικού τους συντρόφου, καθοδηγούνται αποκλειστικά από την τάση τους για αναπαραγωγή, αλλά λανθασμένα. Εφόσον, λοιπόν, δεν πρόκειται για έμφυτη τάση καθορισμένη από το DNA του οργανισμού, δεν υπάρχει άλλη λογική εξήγηση: ο άνθρωπος έχει διαταράξει ακόμη και την ισορροπία σε άλλα είδη”. Πώς είναι δυνατόν ο άνθρωπος να εμπλακεί με τα ζώα και να τα επηρεάσει; Πώς εξηγείται ότι δύο αρσενικές φρουτόμυγες μπορεί να ερωτοτροπίσουν επειδή είδαν δύο αρσενικούς ανθρώπους να κάνουν το ίδιο; Δεν εξηγείται, φυσικά. Υπονοώ, έτσι, ότι δεν είναι θέμα μόδας, πολλές φορές κάποια πράγματα είναι καθορισμένα από πριν και κανείς δεν μπορεί να με κατηγορήσει επειδή έχω καστανά μαλλιά. Ούτε, φυσικά, μπορεί και να με κατηγορήσει αν επιλέξω να τα βάψω ξανθά, αν και επικεντρώθηκα κυρίως στο πρώτο.
“Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι ο ιός πρωτοεμφανίστηκε στο gay πληθυσμό επειδή εκεί ήταν περιορισμένη η λήψη προφυλάξεων, αφού δύο ομόφυλα άτομα δεν κινδυνεύουν να αναπαραχθούν. Κι ότι μόλις ο ιός άρχισε να εξαπλώνεται και έγιναν γνωστές οι ιδιότητές του να εκφυλίζει το ανοσοποιητικό σύστημα και να οδηγεί στο θάνατο, οι gay άρχισαν να χρησιμοποιούν συχνότερα προφυλάξεις, ενώ οι straight που συνέχισαν στο ίδιο μοτίβο άρχισαν να πλήττονται σε μεγαλύτερα ποσοστά“. Αυτό που “νομίζουν ορισμένοι” είναι στην ουσία αυτό που πραγματικά συνέβη. “Είναι δυνατόν οι gay να επιδεικνύουν ποσοστιαία μεγαλύτερη ωριμότητα από τους straight; Τυχαίο, θα ήταν -είπαμε, η φύση κάνει και λάθη“. Και γιατί να μην είναι δυνατόν οι gay να είναι πιο ώριμοι από τους straight; Αυτά τα πράγματα δε σχετίζονται με τη σεξουαλικότητα και δε δίνω κανένα επιχείρημα σχετικά με την υπεροχή των ετεροφυλόφιλων σε σχέση με τους ομοφυλόφιλους σε ό,τι αφορά θέματα ωριμότητας. Γιατί; Γιατί θέλω να εκθέσω αρνητικά τέτοιες απόψεις. Θέλω να τις κάνω να φανούν παράλογες, μιας και είναι όντως παράλογες.
“Προτιμότερο είναι παιδιά που έχουν εγκαταλειφθεί από ετεροφυλόφιλα ζευγάρια σε ορφανοτροφεία να παραμείνουν εκεί, παρά να τα υιοθετήσει ένα ομόφυλο ζευγάρι“. Πολύ σημαντικό σημείο. Αφενός, αναφέρω ότι οι ετεροφυλόφιλοι, που έχουν δικαίωμα στην οικογένεια και τα παιδιά, είναι αυτοί από τους οποίους προέρχονται τα παιδιά στα ορφανοτροφεία (άρα ακυρώνω τη γνώμη που τους θέλει όλους άξιους για γονείς) και αφετέρου βάζω τον αναγνώστη (με αποτυχία κατά πώς φάνηκε) στη διαδικασία να σκεφτεί ότι: “όχι…είναι καλύτερο τα παιδιά να βρουν αγάπη παρά να μείνουν στα ορφανοτροφεία”.
“Όχι, δεν είναι ισότητα ενώπιον του νόμου το γεγονός ότι επιτρέπονται κάποια πράγματα στους ετεροφυλόφιλους, ενώ στους ομοφυλόφιλους όχι, αλλά τα δικαιώματα του κάθε ανθρώπου τελειώνουν εκεί που αρχίζουν του διπλανού του. Πώς καταπατώνται τα δικαιώματα των straight από τους gay; Μα, είναι ξεκάθαρο!”. Αλήθεια, ε; Τόσο ξεκάθαρο που η απάντηση στην ερώτηση “πώς”, που ακολουθεί στο κείμενο είναι αερολογία: “Καταπατείται το δικαίωμα της ανθρώπινης αξιοπρέπειας“. Γιατί καταπατείται αυτό το δικαίωμα; Για ακόμη μια φορά, το άφησα να εκρεμεί. Επίσης, το χωρίο αυτό έπεται αμέσως μετά τον ορισμό τον ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ώστε να φανεί έντονα η αντίθεση στο τι ισχύει θεωρητικά και τι συμβαίνει στην πράξη.
“Όσα και να πετύχεις, όσα και να μάθεις, όσο ψηλά και να φτάσεις και όσο καλός άνθρωπος και να είσαι, αν δεν μπορείς να ζήσεις ως ετεροφυλόφιλος, όπως επιτάσσει η παράδοση και η “κοινή λογική”, όλα τα άλλα ακυρώνονται και, αυτομάτως, έχεις αποτύχει στη ζωή σου. Λογικά δεν είναι αυτά που λέω;”. Διαβάζοντας κανείς την πρώτη περίοδο, δε θα αναρωτηθεί “πόσο κρίμα είναι να έχεις πετύχει τόσα στη ζωή σου και να σε κρίνουν όλοι από κάτι που δεν τους αφορά στην τελική”; Επίσης, για ακόμη μια φορά, πού είναι το επιχείρημά μου για τούτο μου τον ισχυρισμό; Πουθενά. Ειδικά όσοι διαβάζετε τα άρθρα μου γνωρίζετε ότι προσπαθώ να στηρίζω πάντοτε με επιχειρήματα τις απόψεις μου. Αυτό το άρθρο ήταν το μόνο στο οποίο δεν το έκανα. Επιπροσθέτως, σε όλα τα προηγούμενα άρθρα μου καταλήγω κάπου. Εδώ η τελευταία παράγραφος δεν ήταν επίλογος. Ήταν απλώς μερικά σχόλια, διότι ήθελα να αφήσω τον επίλογο να γραφεί στο μυαλό των αναγνωστών με διαφορετικό τρόπο από τον καθένα. Ήθελα, επίσης, να φανεί ότι όλες οι παραπάνω απόψεις δεν μπορούν να συνοψιστούν, μια και δε στηρίζονται σε λογικά τεκμήρια. Ακόμη και το γεγονός ότι τελειώνω με τούτη την ερώτηση: “Λογικά δεν είναι αυτά που λέω;”, ήταν εσκεμμένο. Περίμενα από τον αναγνώστη να καταλάβει ότι η απάντηση που ήθελα να ακούσω ήταν “όχι, φυσικά”.
Βέβαια, ακόμη και ο τρόπος που εκφραζόμουν, αλλά και τα σημεία στίξης που χρησιμοποιούσα υποδείκνυαν ειρωνική τάση, αλλά ας πούμε ότι εκείνα ήταν πιο αμυδρά.
Λυπάμαι πάρα πολύ που αναγκάστηκα να αναλύσω το κείμενό μου όπως ανέλυα την Ομήρου Οδύσσεια στο γυμνάσιο, αλλά θεώρησα ότι έπρεπε, για να αποκαταστήσω, αφενός, το όνομα του περιοδικού που επέτρεψε τη δημοσίευση του άρθρου μου και μετά το κατέβασε και αφετέρου το δικό μου όνομα. Δε νοούμαι να κρίνομαι ως ομοφοβικός έχοντας γράψει ένα τέτοιο κείμενο. Ίσως αν κάποιοι από εσάς που στείλατε mail παραπόνων είχατε διαβάσει λίγο πίσω από τις λέξεις, θα είχατε καταλάβει πώς βρίσκομαι στο αντιδιαμετρικό άκρο της ομοφοβίας. Ειδικά, για όσους διάβαζαν τακτικά τα άρθρα μου, απογοητεύτηκα ακόμη περισσότερο, διότι είχαν ήδη μια επαφή με τον τρόπο σκέψης, την ιδιοσυγκρασία και ιδεολογία μου και παρολ’ αυτά ίσως και αυτοί να θεώρησαν το κείμενό μου ρατσιστικό.
Το τραγικό στην όλη υπόθεση είναι ότι δε θα άλλαζα τον τρόπο με τον οποίο παρουσίασα το θέμα. Δεν ήθελα να παραθέσω τις απόψεις μου “στο πιάτο” και δε θα το έκανα ούτε και τώρα που δημιουργήθηκε όλο αυτό το θέμα. Για το λόγο αυτό, λοιπόν, δε θα ξαναγράψω στο newsfilter. Εύχομαι να βρήκατε τουλάχιστον όλα τα προηγούμενα άρθρα εποικοδομητικά σε ό,τι αφορά την ανάλυση του θέματος με το οποίο ασχολιόταν το καθένα.
Έυχαριστώ το περιοδικό και τους αναγνώστες.
Καλό Καλοκαίρι,
Στέλιος Λευκόπουλος