Είναι λίγο ασυνήθιστο, αν και αναμφίβολα διασκεδαστικό και ελπιδοφόρο, να βλέπεις τρεις τόσο μεγάλους (όχι μόνο σε ηλικία) ηθοποιούς να παίζουν με όρεξη και ταπεραμέντο σε μια χαλαρή κωμωδία. Οι Michael Caine, Morgan Freeman και Alan Arkin, όμως, το επιχείρησαν, δημιουργώντας αν μη τι άλλο προσδοκίες για τη συνεργασία τους.
Εκδίκηση με στιλ (Going in Style, 2017)
Μαύρη κωμωδία, 96΄
Σενάριο: Theodore Melfi
Σκηνοθεσία: Zach Braff
Πρωταγωνιστούν: Michael Caine, Morgan Freeman, Alan Arkin, Ann-Margret
Τρεις ηλικιωμένοι αποφασίζουν να ληστέψουν την τράπεζα για την οποία θεωρούν ότι τους εκμεταλλεύεται, εν μέσω προβλημάτων υγείας, οικογενειακών και όχι μόνο.
Έχουμε ξαναδεί το κόνσεπτ “ηλικιωμένοι διάσημοι ενώνονται για μια κωμωδία στην οποία ξανανιώνουν ελαφρώς”, αλλά εδώ έχουμε πραγματικά μια τριάδα dream team. Ο Caine, o Freeman και ο Arkin υποδύονται μια παρέα συνταξιούχων που έχουν στριμωχτεί από τα γηρατειά και τα πάσης φύσεως προβλήματά της, και το τελειωτικό χτύπημα έρχεται όταν η επιχείρηση στην οποία εργάζονταν, μαζί με την τοπική τράπεζα, “συνωμοτούν” για να τους… απαλλάξουν από τη σύνταξή τους. Ο πρώτος κινδυνεύει να χάσει το σπίτι του, ο δεύτερος πάσχει από νεφρική ανεπάρκεια, οπότε η απόφαση να προσπαθήσουν να ληστέψουν την τράπεζα, με τη λογική “τι έχουμε πια να χάσουμε” δεν είναι δύσκολη. Έμενε μόνο να πειστεί ο… ερωτικά ενεργός (με μια ακόμη παλιά σταρ, την Ann Margret) τρίτος της παρέας, και μετά το σχέδιο μπαίνει σε εφαρμογή.
Μόνο και μόνο να βλέπεις τόσο μεγάλα ονόματα, ηθοποιούς με τους οποίους μεγαλώσαμε και απολαμβάνουμε σε δεκάδες αγαπημένες ταινίες από τη δεκαετία του ΄60 μέχρι σήμερα, να συνεργάζονται και να… διασκεδάζουν το γεγονός ότι μεγάλωσαν ελαφρώς, είναι ένας λόγος για να μείνει κάποιος στο έργο αυτό. Όταν μάλιστα οι διάλογοι παρουσιάζουν έμπνευση (αρκετά συχνά, ευτυχώς), το φιλμ γίνεται απολαυστικό. Ακόμη και στα “νεκρά” σημεία, όμως, η παρουσία και μόνο της τριάδας αυτής διασώζει το αποτέλεσμα.
Η ταινία αποτελεί στην ουσία μια μαύρη κωμωδία, που προσεγγίζει τα προβλήματα της τρίτης ηλικίας με αιχμηρό χιούμορ και μια μίξη ρεαλισμού και ονειροπόλησης. Οι τρεις ήρωες δείχνουν να αντιλαμβάνονται τι σημαίνει να πλησιάζεις προς το τέλος της ζωής σου, αλλά δεν το αποτυπώνουν ποτέ με τρόπο που θα “γύριζε” την ταινία προς το δραματικό.
Προς το τέλος, ειδικά, η ταινία προσπαθεί να συγκινήσει και να ευαισθητοποιήσει το κοινό ως προς την τρίτη ηλικία, αλλά, κατά τη γνώμη μου, δεν το κατορθώνει, όπως δεν πείθει ιδιαίτερα και με την “επίθεσή” της προς το σύστημα (τράπεζες, μεγάλες εταιρίες κλπ). Εννοείται, από την άλλη πλευρά, πως βλέποντας την ταινία ταυτίζεσαι απόλυτα με τους τρεις υπερηλίκους επίδοξους ληστές και, παρότι αυτό που θέλουν να κάνουν είναι έγκλημα, επιθυμείς όσο κι αυτοί να το πραγματοποιήσουν και να ξεφύγουν.
Έτσι, μένει το κωμικό κομμάτι και η παρουσία των Caine (84 ετών), Freeman (80) και Arkin (83). Δε μπορούμε να πούμε ότι ξεκαρδιστήκαμε στο γέλιο, αλλά το φιλμ σίγουρα είναι ευχάριστο, ανάλαφρο με στιγμές πολύ καλού χιούμορ και μεγάλη διάθεση αυτοσαρκασμού. Χωρίς τους τρεις πρωταγωνιστές του, ωστόσο, θα ήταν απλώς μια μετριότητα (ειδικά ο Caine με τον Freeman έχουν εξαιρετική χημεία μεταξύ τους, έχοντας ήδη συνεργαστεί στην τριλογία Μπάτμαν του Κρίστοφερ Νόλαν, από το 2005 μέχρι το 2012). Τελικά, το Εκδίκηση με Στιλ αποτελεί μια καλή λύση για να περάσει κανείς την ώρα του, ειδικά με καλή παρέα, καθώς και μια από τις τελευταίες ευκαιρίες να απολαύσουμε αυτούς τους τρεις στην οθόνη.
