Ολοένα και πιο συχνά βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ανθρώπους εξαρτημένους σε ουσίες (είτε αυτό είναι ναρκωτικά, είτε αλκοόλ, ακόμα και το κάπνισμα). Ζούμε σε μια εποχή που 3 στους 10 ανθρώπους είναι εθισμένοι σε μια από τις παραπάνω ουσίες -στο κάπνισμα σχεδόν 9 στους 10-και δυστυχώς με το πέρασμα του χρόνου αντί να υπάρχει μείωση αυτού του ποσοστού αντιθέτως υπάρχει ραγδαία αύξηση.
Κάθε εθισμός είναι επιβλαβής για τον οργανισμό μας, την ζωή μας με τους άλλους ανθρώπους (βλέπε οικογένεια,φίλους κ.ο.κ) με την διαφορά ότι έκαστος εθισμός έχει τα αντίστοιχα αρνητικά αποτελέσματα. Παραδείγματος χάρη, ένας άνθρωπος που καπνίζει σαν φουγάρο είναι θέμα χρόνου να αποκτήσει θέμα υγείας όπως ο καρκίνος στον πνεύμονα κι ότι αυτό συνεπάγεται. Από την άλλη πλευρά του νομίσματος,που με αυτό έχω σκοπό να ασχοληθώ στο παρόν άρθρο συναντάμε αυτούς που πίνουν (και δεν αναφέρομαι σε ένα ποτηράκι αλλά σε πολύ μεγαλύτερη ποσότητα μπουκάλι και βάλε). Σαφέστατα, ότι είναι απαγορευμένο είναι και πιο γλυκό αλλά όντως κάτι που σου καταστρέφει την ζωή, σου αλλοιώνει τον χαρακτήρα και φέρνει στην επιφάνεια ένα τέρας θεωρείς ότι αξίζει να έχει θέση στη ζωή σου, στην καθημερινότητα σου;
Μπορεί εσύ που το διαβάζεις αυτή τη στιγμή να ανήκεις σ’ αυτήν την κατηγορία ή ακόμα χειρότερα κατά την άποψή μου να ζεις παθητικά μια τέτοια κατάσταση δηλαδή να έχεις κάποιο δικό σου άτομο που να είναι αλκοολικό.Γιατί αλκοολικός, να ξέρεις θεωρείται ο άνθρωπος που εάν δεν καταναλώσει έστω και λίγο αλκοόλ μέσα στην ημέρα του εμφανίζει συμπτώματα όπως νεύρα,έντονη επιθετικότητα,πιθανόν να τρέμει (ξέρεις σαν τις ταινίες που βλέπουμε και είναι άνθρωποι που παίρνουν ναρκωτικά κι αν δεν πάρουν την δόση τους τρελαίνονται, ε αυτό εννοώ).
Αν πας να πεις σε έναν αλκοολικό άνθρωπο κατάμουτρα ότι είσαι αλκοολικός ξεκόλλα πως να το κάνουμε, όχι μόνο δεν θα το παραδεχτεί και θα προσπαθήσει να σε κάνει να πιστέψεις την πλάνη που ο ίδιος έφτιαξε και ζει μέσα σ’ αυτή αλλά θα γίνει ακόμα πιο επιθετικός, καχύποπτος ίσως να σου ασκήσει και βία αν κάνεις το λάθος για αυτούς να πετάξεις το φάρμακο τους, δηλαδή το ποτό. Η ειρωνεία είναι ότι αυτή η κατηγορία ατόμων που πίνουν και πίνουν πολύ ενώ κατά βάθος γνωρίζουν τι κάνουν δεν είναι σε θέση να σταθούν μόνοι τους στα πόδια του, καθώς θεωρούν ότι το ελιξίριο τους, η δύναμη τους είναι μέσα σε ένα μπουκάλι. Δεν είναι δύσκολο να γίνει κάποιος αλκοολικός. Μπορεί κάλλιστα να συμβεί και στις καλύτερες οικογένειες.
Πιθανοί λόγοι για να εθιστεί κάποιος στο αλκοόλ είναι είτε οικονομικά προβλήματα, είτε κάποια ερωτική απογοήτευση. Και εντάξει δεν λέω με το ποτό ξεχνιέσαι -όλοι έχουμε πιεί, και το συναίσθημα είναι όντως ωραίο- αλλά όταν υπερβείς αυτή τη λεπτή και σχεδόν αόρατη γραμμή μεταξύ κανονικού και υπερβολικού κάπου εκεί να είσαι βέβαιος ότι ξεκινάει το πραγματικό ζόρι. Χάνεις σιγά σιγά την μπάλα, το ουσιαστικό νόημα της ζωής, και κατά συνέπεια χάνεις τον εαυτό σου και φυσικά τους γύρω σου. Οι άνθρωποι δεν είναι κατασκευασμένοι από ατσάλι είναι λογικό να λυγίσουν ακόμα κι αν δεν το δείξουν αμέσως δεν μπορούν να ντατεύουν το οποίο άτομο (εθισμένο) υπάρχει στη καθημερινότητα τους. Γιατί ακόμα κι αν το κάνουν ή έστω να το προσπαθήσουν εκτός από την ανυπολόγιστη ψυχική δύναμη που θα πρέπει να έχουν, πρέπει και το ίδιο το άρρωστο άτομο να συνεργαστεί για να καταφέρει να ξεφύγει από το λαβύρινθο που έχει παγιδευτεί. Το πιο συχνό βέβαια είναι κρατώντας το νήμα στο ένα χέρι και στο άλλο το γιατρικό τους να επιλέξουν να αφήσουν το νήμα που μπορεί να τους βοηθήσει να επιστρέψουν στην πραγματική τους ζωή με την δικαιολογία ότι με το ποτό νιώθω καλύτερα, με χαλαρώνει, ξεχνιέμαι, είμαι χαρούμενος -η.
Αν έχεις κάποιον δικό σου άνθρωπο που είναι αλκοολικός ακόμα κι αν ο ίδιος δεν είναι σε θέση να το παραδεχτεί τουλάχιστον να κάνεις την προσπάθεια να τον βοηθήσεις. Αρχικά, μια συζήτηση χωρίς ντροπές να πέσουν οι μάσκες, αν υπάρχει η παραμικρή συνεργασία να ξέρεις είσαι σε καλό δρόμο. Αν πάλι δεν υπάρχει η σωστή αντιμετώπιση τότε δυστυχώς πρέπει να απευθυνθείς σε κάποιον ειδικό (υπάρχουν πολλές γραμμές ανώνυμες που μπορείς να πάρεις να μιλήσεις εσύ ο ίδιος η ακόμα κι ο ίδιος ο ασθενής και να σας κατευθύνουν αντίστοιχα). Σε περίπτωση που ούτε αυτό πιάσει μην ντραπείς να σκεφτείς να βάλεις το άτομο αυτό για απεξάρτηση ίσως να είναι ο μοναδικός δρόμος που μπορεί να τον βοηθήσει πραγματικά. Άλλωστε δεν θα το κάνεις αυτό γιατί δεν έχεις κάτι καλύτερο να κάνεις αλλά γιατί θες όντως να τον βοηθήσεις απλά δεν έχεις αλλά μέσα να το κάνεις.
Τώρα θα μου πεις ο κόσμος; Τι θα πει; Θα κοροϊδέψουν, θα αρχίσουν τα κουτσομπολιά θα θα θα θα… Τον καταλαβαίνω τον ενδοιασμό σου ιδίως αν μένεις σε κάποια κλειστή κοινωνία αλλά ότι κι αν κάνεις ότι κι αν είναι αυτό ακόμα κι το μεγαλύτερο και δυσκολότερο αν θέλεις άθλο, ο κόσμος να είσαι σίγουρος ότι θα λέει. ΠΑΝΤΑ θα λέει. Αυτό μπορεί αυτό κάνει. Εσύ αποφασίζεις. Θα περιμένεις να φτάσει η κατάσταση στο απροχώρητο όταν πλέον θα είναι πολύ αργά ή θα αδιαφορήσεις για όλους αυτούς τους έξυπνους που πιθανόν θα πουν το μακρύ και το κοντό τους. ΜΗΝ ντραπείς να βοηθήσεις με τον έναν ή τον άλλον τρόπο τον άνθρωπο που έχεις στη ζωή σου. Εκτός κι αν σ’ αρέσει να τον βλέπεις να αυτοκαταστρέφεται αλλά να ξέρεις πως μαζί του καταστρέφεσαι είτε το θες είτε όχι κι εσύ ο ίδιος. Όσο δυνατός κι να είσαι δεν παύεις να είσαι άνθρωπος με όρια, αντοχές. Γίνε σύμμαχος τους στην μάχη που θα δώσουν, μπορεί το πρώτο διάστημα να έχεις τον ρόλο του κακού στα μάτια τους μετά όμως θα είσαι ο σωτήρας τους. Θα ξέρεις πως είχες ρόλο κλειδί στην όλη ιστορία και αυτό θα σε γεμίσει δύναμη να αντιμετωπίσεις πολλές δυσκολίες στην ζωή σου.
Εύχομαι ολόψυχα αν υπάρχει έστω κι αν άτομο που να ταυτίζεται με όσα έχω γράψει να μην διστάσει και να συμπεριφερθεί όπως ακριβώς πρέπει. ΜΗΝ ξεχνάς, δεν είναι δυνατοί αυτοί που πίνουν αδύναμοι είναι και ψάχνουν διέξοδο. Ο δυνατός στην ιστορία είσαι εσύ.
Stay tuned for more 🙂
2 Comments
Ανώνυμος
!!!
Maria Sioula
Εξαιρετικό άρθρο. Συγχαρητήρια