-«Τελικά τούς έκλεισα την πόρτα τι να την κάνω την πραγματικότητα, τους λέω ‒έγώ έχω τ’ όνειρο
ίσως γι’ αυτό αγαπώ τα νεκροταφεία, γιατί βάζουν τέλος στις λεπτομέρειες.
Ένα τραγούδι λυπημένο τη νύχτα είναι πάντα ένας αποχαιρετισμός.»
(Τάσος Λειβαδίτης)
Αναρωτιέμαι. Σκέφτομαι. Δε ξέρω. Πώς να καταλάβω;
Οι άνθρωποι έχουν σταματήσει να ονειρεύονται. Ζουν σε έναν κόσμο μουντό, που τίποτα δε τους προσφέρει. Τα συναισθήματά τους δε τα εξωτερικεύουν. Και λένε, λένε, λένε πράγματα που δεν ισχύουν, για ανθρώπους που δικαίωμα ποτέ δεν έδωσαν. Ήταν πάντα σωστοί. Και τι να το κάνουν τώρα; Τους καρφώνουν με το μαχαίρι ξανά και ξανά. Μα η πληγή έχει κλείσει. Δεν αιμορραγεί πια. Οι ίδιοι άνθρωποι που τους έλεγαν το ”σ΄΄αγαπώ”; Ναι αυτοί. Αυτοί είναι οι χειρότεροι φίλε. Αυτοί θα σε πονέσουν. Αυτούς εμπιστεύτηκες και σε σκότωσαν!
Και οι άνθρωποι λένε, λένε πολλά. Δεν σιωπούν. Δε σε σέβονται. Λίγοι είναι αυτοί που θα το κάνουν. Θα ακουστεί σκληρό. Μα μόνο αυτούς χρειάζομαι. Μόνο αυτούς θέλω. Και θα τους κρατήσω. Αρκεί να το θέλουν κι αυτοί. Να μου το δείξουν.
Και πώς; Πώς θα θεραπευτώ από την προδοσία τους; Δύσκολο μοιάζει. Μπορεί και να ‘ναι. Σίγουρα θα ‘ναι!
ΟΜΩΣ ΑΚΟΥ…Άκου προσεκτικά γλυκέ μου. Για κανέναν λόγο μη χάσεις το ενδιαφέρον σου και την αγάπη σου για τους άλλους. Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι.
Αν κάποιος σε πρόδωσε, μην πικραθείς. Δες το θέμα – όσο μπορείς – με επιείκεια και μεγαλοψυχία, ώστε να ωριμάσεις, ώστε να αποκτήσεις μια πιο σοφή και πιο ισχυρή προσωπικότητα. Με αυτό τον τρόπο, θα βγεις τελικά εσύ κερδισμένος.
Αυτοί θα χάσουν. Αυτοί έχασαν ήδη. Ας μαθαίνουν τώρα τα νέα σου απ’ τα social και απ’ τους κοινούς γνωστούς που τώρα πια σε παροτρύνουν να τους αφήσεις πίσω. Πίσω μια για πάντα!
3 Comments
άγνωστος
Συγχαρητήρια, συνέχισε να πιστεύεις στον άνθρωπο -να τον εντοπίζεις μέσα στην βουή του κόσμου- και να αποκτάς τη δική σου ταυτότητα: συγγραφική ή όχι!
Ανώνυμος
Πολλά Μπράβο Συνέχισε δυνατα
Ανώνυμος
Στην Ζωή υπάρχουν Άνθρωποι και Άνθρωπακια συνέχισε με ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ.