About the author

Σίβυλλα

Σίβυλλα

Όταν το ποτάμι άρχισε να λιώνει όλα άλλαξαν. Λέξεις που δεν ήξερα ότι υπάρχουν ειπώθηκαν, χρώματα που μύριζαν καλοκαίρι ρίχτηκαν σε τσαλακωμένους καμβάδες. Η Σίβυλλα που ξέρατε δεν υπάρχει πια. Ξαναγεννήθηκε μια άλλη, πιο παιδί, πιο γελαστή, πιο δυνατή. Έχει φωνή, πινέλα και ανθρώπους που μυρίζουν αλήθεια. Και ίσως να έρθει η μέρα που τα μαύρα δεν θα τα ξαναβάλει.

7 Comments

  1. 1

    Helen

    Πολύ ωραίο, με αντιπροσωπεύει απόλυτα! Χιούμορ και αισιοδοξία, μπράβο σου!

    Reply
  2. 2

    Elsa

    Πεστα χρυσοστομη! Κάθε αργία τα ίδια τραβάω κι εγώ!

    Reply
  3. 3

    Μαρία

    Υπέροχο ύφος γραφής, σε μεταφέρει από το γνωμικό στην πραγματικότητα με έναν υπέροχο τρόπο???

    Reply
  4. 4

    Ανώνυμος

    Τελεια γραφη αναλαφρη κ παραστατικοτητη….λες κ σε εβλεπα!!!

    Reply
  5. 5

    Μιχάλης

    Πρωτότυπη και ξεχωριστή γραφή. Απόλυτα παραστατική.

    Reply
  6. 6

    Γλυκό τού κουταλιού....

    “Απλά ακολούθησε τό φως….”””
    Τί όμορφη έκφραση..!!!!
    Εύχομαι Σίβυλλα μου
    νά υπάρχει πάντα στην καρδουλα σου αυτή η ζεστασιά πού τόσο όμορφα περιγράφεις καί φώλιασε μέσα σου…
    Ένας ήλιος λυτρωτικος,κατάδικος σου, ζεστός, φωτεινός καί αισιοδοξος.
    Είσαι τυχερή πού τόν γνώρισες αν καί στην ζωή μας όλα είναι απαραίτητα,
    καί τό φώς και τό σκοτάδι..
    Σημασία έχει να εναλλάσσονται όμορφα καί φυσιολογικα..
    Καλή συνέχεια πολυτάλαντο πλάσμα..
    Ευχαριστούμε !!!!
    Φιλιά πολλά!!!

    Reply
  7. 7

    Βιλλη

    Απολαμβάνω να διάβαζω τα άρθρα σου πολύ γέλιο και αρκετά ευρυματικο.

    Reply

Leave a Reply to Μιχάλης Cancel Reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Powered by Social Mind