Ενώ ο κινηματογράφος, η τηλεόραση και η μουσική είναι τα πιο καταναλωμένα μέσα ψυχαγωγίας στον κόσμο, κάποτε οι ιστορίες και τα τραγούδια (και τα κοινωνικά και ηθικά μηνύματα που περιέχουν) ήταν προφορικές παραδόσεις. Με την εφεύρεση όμως, της τυπογραφίας, έγιναν μια μορφή γραπτής τέχνης.
Καθώς η βικτωριανή λογοτεχνία έδωσε τη θέση της στον μοντερνισμό, οι ιστορίες ευθυγραμμίστηκαν πιο στενά με το πώς ζούμε πραγματικά τη ζωή μας. Έγιναν δηλαδή ρεαλιστικές. Δεν ήταν πια παραμύθια και μυθολογίες. Ξαφνικά, ήμασταν και εμείς μέσα στις ιστορίες.
Καθώς ο 21ος αιώνας κυλάει αιφνιδιαστικά, με θλίψη, σκοντάφτοντας πάνω από το πλήρες κοινωνικό και οικολογικό χάος που έχει γίνει η κρεβατοκάμαρα του κόσμου, αρκετοί συγγραφείς προσπάθησαν να ορίσουν άλλοτε το πρόβλημα, άλλοτε τη λύση και άλλοτε απλώς την αίσθηση της παρωδίας στην οποία βρισκόμαστε τώρα.
Μεταξύ αυτών των συγγραφέων είναι μερικοί που κοιτάζουν πίσω, άλλοι που κοιτάζουν μπροστά σε μακρινά μέλλοντα και άλλοι που εξακολουθούν να εκθέτουν το τώρα. Ας ρίξουμε λοιπόν μια ματιά στους δέκα από τους καλύτερους συγγραφείς του 21ου αιώνα μέχρι στιγμής. Η σειρά είναι τυχαία.
1. Hilary Mantel
Η Hilary Mantel, ξεπέρασε το ιστορικό μυθιστόρημα με την τριλογία της που τεκμηριώνει φανταστικά την άνοδο του Thomas Cromwell στην εξουσία στην αυλή του βασιλιά Ερρίκου Η’. Η Mantel πήρε το πολυπόθητο Βραβείο Booker για το Bring Up the Bodies και ήταν στη μεγάλη λίστα για το τελευταίο έργο της τριλογίας, The Mirror and the Light.
2. Ottessa Moshfegh
Η Ottessa Moshfesh έκανε την εμφάνισή της στη λογοτεχνική σκηνή το 2015 με το ντεμπούτο της μυθιστόρημα, Eileen, το οποίο κέρδισε το Βραβείο Hemingway Foundation/PEN και προκρίθηκε για το Βραβείο Booker. Έκτοτε, έγραψε τρία μυθιστορήματα, μια συλλογή διηγημάτων και μια νουβέλα.
Μεταξύ αυτών είναι ένα λαμπρό μυθιστόρημα με τίτλο My Year of Rest and Relaxation, το οποίο φαινομενικά προέβλεψε το κοινωνικό ερέθισμα της πανδημίας του Covid. Αφηγείται την ιστορία μιας νεαρής γυναίκας, η οποία στη δίνη ενός τραυματικού παρελθόντος, εγκαταλείπει τη δουλειά της με μοναδικό στόχο να κοιμηθεί για έναν ολόκληρο χρόνο.
3. Marlon James
Ο Marlon James είναι Τζαμαϊκανός συγγραφέας που τώρα ζει στη Μινεάπολη. Το έργο του James ορίζεται από ένα βάναυσο και σπλαχνικό ύφος στο οποίο δεν κρατιέται πίσω από τις ανησυχητικές λεπτομέρειες των βίαιων και σεξουαλικών πράξεων, ειδικά στο Book of Night Women and A Brief History of Seven Killings.
Ο James εξερευνά επίσης την εθνικότητά του στα έργα του επηρεαζόμενος τόσο από τους μουσικούς όσο και από άλλους συγγραφείς και είπε κάποτε: “Οι τραγουδιστές της reggae Bob Marley και Peter Tosh ήταν οι πρώτοι που αναγνώρισαν ότι η φωνή που έβγαινε από το στόμα μας ήταν μια νόμιμη φωνή για τη μυθοπλασία και την ποίηση”.
4. Donna Tartt
Ενώ το εξαιρετικό ντεμπούτο μυθιστόρημα της Tartt, Secret History, δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1992, το γεγονός ότι χρειάζεται περίπου 11 χρόνια για να γράφει το κάθε βιβλίο της, τής επιτρέπει να πάρει τη θέση της σε αυτή τη λίστα δικαιωματικά. Μετά από το Secret History ακολούθησε το Little Friend το 2002 και το Goldfinch το 2014.
Η Tartt έχει βραβευτεί με το λογοτεχνικό Βραβείο WH Smith για το Little Friend και με το βραβείο Pulitzer για το Goldfinch. Απολαμβάνει να μην ασχολείται με την κοινωνική, λογοτεχνική κουλτούρα και σπάνια δίνει συνεντεύξεις, αλλά είναι καλή φίλη με τον συνάδελφό της συγγραφέα και απόφοιτο του Bennington College, Bret Easton Ellis. Του αφιέρωσε άλλωστε το Secret History.
5. Zadie Smith
Η Smith συνάντησε την πλάτη των μετα-μεταμοντερνιστών αγγλόφωνων συγγραφέων, όπως ο David Foster Wallas και ο Jonathan Franzen, αν και αντιστέκεται να κατηγοριοποιηθεί δίπλα τους. Το ντεμπούτο της μυθιστόρημα White Teeth εκδόθηκε το 2000 και ήταν ταυτόχρονα Best Seller και αγαπημένο των κριτικών.
Τα έργα της διερευνούν ευρέως την εσωτερική κοινωνική λειτουργία της βρετανικής εργατικής τάξης, ιδιαίτερα εκείνων που προέρχονται από το Βόρειο Λονδίνο. Από τότε που εκδόθηκε το White Teeth με ευρεία αναγνώριση, κυκλοφόρησε άλλα τέσσερα μυθιστορήματα, με τελευταίο το Swing Time του 2016.
6. David Mitchell
Το πρώτο μυθιστόρημα του David Mitchell, Ghostwritten, δημοσιεύτηκε το 1999. Το δεύτερό του, το Number9dream του 2001, προκρίθηκε για το Βραβείο Booker, όπως και το Cloud Atlas του 2004. Το 2012, το τελευταίο έγινε ταινία μεγάλου μήκους σε σκηνοθεσία των Wachowskis και Tom Tykwer με πρωταγωνιστές τον Tom Hanks και την Halle Berry.
Το Number9dream (τίτλος τραγουδιού του John Lennon), είναι ένα όμορφο μυθιστόρημα που αφηγείται την ιστορία ενός 19χρονου νεαρού που αναζητά τον πατέρα του. Το ενδιαφέρον χαρακτηριστικό τού μυθιστορήματος είναι μια ακριβής εικόνα της αναζήτησής του, αν και αντιπαρατίθεται με τις ονειροπολήσεις του, οι οποίες επηρεάζονται σε μεγάλο βαθμό από την ποπ κουλτούρα και τα βιντεοπαιχνίδια.
7. Elena Ferrante
Η Elena Ferrante είναι το ψευδώνυμο που χρησιμοποιεί μια Ιταλίδα μυθιστοριογράφος. Αρκετά από τα βιβλία της έχουν μεταφραστεί από τα ιταλικά σε μια μεγάλη γκάμα άλλων γλωσσών, συμπεριλαμβανομένων των πιο γνωστών έργων της, των τεσσάρων ναπολιτάνικων μυθιστορημάτων, που μιλάνε για δύο θλιβερά κορίτσια που προσπαθούν να διαχειριστούν δημιουργικές, ουσιαστικές ζωές σε μια βίαιη, καταπιεστική κουλτούρα.
Η Ferrante υποστήριξε την ανωνυμία της, λέγοντας: “Τα βιβλία, αφού γραφτούν, δεν χρειάζονται τους συγγραφείς τους”. Στην πραγματικότητα, η ανωνυμία της είναι μία προϋπόθεση για να μπορεί να γράφει ανενόχλητη, γιατί αν αποκαλυφθεί η πραγματική της ταυτότητα, πιθανότατα θα οδηγηθεί σε μια ροή περιττών δημόσιων εμφανίσεων.
8. Elizabeth Strout
Η Elizabeth Strout είναι μια συγγραφέας με έδρα το Maine που χρησιμοποιεί την παιδική της ηλικία για να διαμορφώνει πολλά από τα έργα της. Το πρώτο μυθιστόρημα της Strout, το Amy and Isabelle, κυκλοφόρησε με επιτυχία και το δεύτερο της, το Abide with Me, έλαβε υψηλούς επαίνους από τους κριτικούς.
Το Olive Kitteridge, το τρίτο μυθιστόρημα της Strout, κέρδισε το βραβείο Pulitzer για τη μυθοπλασία το 2009 και έκτοτε έχει εισπράξει πάνω από 25 εκατομμύρια δολάρια. Αργότερα, προσαρμόστηκε σε μια τηλεοπτική μίνι σειρά με πρωταγωνίστρια και παραγωγή της Frances McDormant, η οποία αποκάλυψε ότι ήταν μεγάλη θαυμάστρια της ευφυούς, πνευματώδους και συναισθηματικά ευαίσθητης γραφής τής Strout.
9. John Burnside
Ο John Burnside είναι οικολόγος από τη φύση του. Έχει εκδώσει 11 μυθιστορήματα μαζί με 20 ποιητικές συλλογές και οκτώ έργα μη μυθοπλασίας. Το μυθιστόρημά του, Dumb House είναι ένα άκρως συγκινητικό αλλά και ανησυχητικό μυθιστόρημα στο οποίο ένας πατέρας κάνει πειράματα στα παιδιά του για να δει αν η γλώσσα είναι έμφυτη ή διδάσκεται.
Το έργο του Burnside ορίζεται από μια εσωτερική λαχτάρα να κατανοήσει τη θέση της ανθρωπότητας στην ευρύτερη σφαίρα της φύσης, τονίζοντας τη σημασία τής προσωπικής ευαισθησίας και της κοινωνικής ευθύνης υπό το φως τού συνεχώς μεταβαλλόμενου (και επί του παρόντος καταστροφικού) οικολογικού κλίματος.
10. George Saunders
Ο George Saunders είναι κυρίως συγγραφέας διηγημάτων και κέρδισε μια σειρά από Εθνικά Βραβεία περιοδικών για τα έργα του που δημοσιεύτηκαν στα Harper’s, New Yorker και Esquire μεταξύ 1994 και 2004. Η συλλογή του 1997 Civil War Land in Bad Decline ήταν φιναλίστ του βραβείου PEN/Hemingway.
Έκτοτε, ο Saunders δημοσίευσε τέσσερις ακόμη συλλογές διηγημάτων και το μυθιστόρημα Lincoln in the Bardo. Το έργο του αφορά τον φαινομενικά παραλογισμό της σύγχρονης καταναλωτικής κοινωνίας και τη διαρκώς διαφαινόμενη σκιά των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Το ύφος του Saunders έχει σατιρικό τόνο, αλλά ταυτόχρονα εγείρει σημαντικά κοινωνικά, πολιτικά και ηθικά ερωτήματα.
Πηγή: Far Out Magazine
Ευχαριστώ για την ανάγνωση…
Γιώργος Μπιλικάς,
Storyteller.
