Περιμένοντας την αλλαγή του χρόνου

Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος μετρώ αντίστροφα τις ώρες για την αλλαγή του χρόνου. Ελάχιστος χρόνος μας χωρίζει από την είσοδο του 2009. Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος προσπαθώ να καταλάβω αν και γιατί έχει σημασία η Πρωτοχρονιά. Καταλήγω ότι έχει, μόνον αν αποτελέσει αφορμή για αυτοκριτική.

Η μελαγχολία της παραμονής του ερχομού του νέου έτους, αν υφίσταται, πιστεύω ότι πηγάζει ακριβώς από την προσπάθειά μας να θυμηθούμε αν ο χρόνος που φεύγει ήταν ένας χρόνος δημιουργικός, ένας χρόνος επιτυχιών, ένας χρόνος που άξιζε ή αντίθετα να αποκλείσουμε με ασφάλια πως επρόκειτο για έναν χρόνο χαμένο.

Αυτά σε ατομικό επίπεδο. Γιατί σε επίπεδο συνόλου, δεν θυμάμαι να μπορώ να βρω επιτυχημένη χρονιά, όσο πίσω και αν κοιτάξω. Ακόμη και όταν ήμουν μικρό παιδί, στις πρώτες τάξεις του δημοτικού, θυμάμαι να με σημαδεύει η διαφήμιση της UNICEF που έπαιζε στην τηλεόραση και προέτρεπε τον κόσμο να αγοράσει κάρτες ή να στείλει βοήθεια. Τώρα πια ντρέπομαι που μετά από τόσα χρόνια τα πράγματα είναι χειρότερα.

Περνώντας στο άχρηστο τμήμα του άρθρου, για να κλείσω το τελευταίο λογύδριο μου για το 2008, εύχομαι υγεία σε όλον τον κόσμο που δεν την έχει, ειρήνη σε όσους την στερούνται, χαρά και ευτυχία σε όσους δεν είχαν την ευκαιρία να την γευθούν και σε όλους εμάς, τους υπόλοιπους,ανοικτά μάτια, αυτιά και καρδιά ώστε να μπορέσουμε να διακρίνουμε την στέρηση που υπάρχει γύρω μας, σε πράγματα που εμείς θεωρούμε δεδομένα ώστε να τα εκτιμήσουμε αφενός και να τα προσφέρουμε αφετέρου, αν και όταν μπορούμε, σε αυτούς που πραγματικά τα έχουν ανάγκη. Γιατί ο επίλογος είναι το άχρηστο κομμάτι του άρθρου; Αυτή είναι η πρώτη σας άσκηση από εμένα για το 2009!

Καλή χρονιά!