Crash Test

Τι μπορεί να κάνει έναν άνθρωπος μέσα σε 28 ώρες; Να πάει Λάρισα, να πιει πολλά λίτρα καφέδες, να φάει κινέζικο από γνήσια Κινέζα μαγείρισσα, να χρυσοπληρώσει ένα ξενοδοχείο το οποίο δεν άξιζε με την καμιά τα 55€ τη βραδιά, να πάει σε μπουζούκια Δ’ κατηγορίας όπου η λουλουδού ήταν άντρας (ή κάτι τέτοιο) και να κοιμηθεί το χάραμα βλέποντας Oprah στο Σκάϊ. Ναι, αν νομίζεις πως οι 24 ώρες που έχει η μέρα δε σου φτάνουν τότε είσαι πολύ γελασμένος και πρέπει σίγουρα να πάμε μια βόλτα μαζί!!

Όπως και να έχει σήμερα, από το σπίτι μου πλέον, η μέρα λέγεται ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ και όπως κάθε ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ έτσι και αυτήν δεν τη χαρίζουμε σε κανέναν και σε τίποτα! Κάθε Παρασκευή μιλάμε για κάτι ανάλαφρο, κάτι χαρωπό και χαλαρό, έτσι για να https://make-essay.net/essay-writing-service προετοιμαστούμε για το Σαββατοκύριακο που έρχεται. Σήμερα θα αναφερθούμε στο φαινόμενο Μιχάλης Χατζηγιάννης και αλήθεια, αν είσαι από αυτά τα κοριτσάκια που τσιρίζουν, φωνάζουν και ουρλιάζουν Μι-Μι-Μι-Χά-Λης τότε καλύτερα μη συνεχίζεις παρακάτω!

Ο αγαπητός Χατζηγιάννης από τσην Κύπρον πρωτοέκανε την εμφάνιση του στην Ελλάδα το 2000 με το δίσκο Παράξενη Γιορτή ο οποίος έγινε 2πλά πλατινένιος. Για να φτάσει το 2011 να αριθμεί 8 προσωπικά album, άλλα τόσα cd-single, αμέτρητα χρυσά αγαλματίδια από βραβεία Αρίων, Mad κ.α και χιλιάδες εισιτήρια από γεμάτες με κόσμο συναυλίες που θα ζήλευε ο καθένας μας. Όμως, όπως ακριβώς όλοι μας δεν μπορούμε να μείνουμε αναλλοίωτοι στο χρόνο (έκτος αν είσαι η Brook και ο Ridge από την Τόλμη και Γοητεία) έτσι και ο Μιχαλιός κάπου στη πορεία το έχασε.

Όχι δεν αναφέρομαι στη ρυτίδα που μπορεί να έσκασε στο πρόσωπο του (33 χρονών είναι ακόμα το παιδί εξάλλου) αλλά στο πόσο έχει αλλάξει (ή όχι) η μουσική του, τα τραγούδια του και οι στίχοι αυτών. Είναι η πάσα αλήθεια ότι η μουσική που γράφει ο ίδιος είναι τόσο όμοια που κάθεσαι και αναρωτιέσαι ποιο τραγούδι ακούς τώρα: Το ‘Χέρια Ψηλά’, το ‘Όνειρο ζω’ ή το ‘Για Σένα’; Ειδικά αν πιεις και λίγο, όχι κάτι υπερβολικό, και η cola αρκεί, τότε αρχίζει το παιχνίδι μέσα στην παρέα. Μπορείς μάλιστα να το ονομάσεις «Βρες τον τίτλο», βάζοντας το cd του Μιχάλη στη διαπασών και ποντάροντας για το ποιο τραγούδι παίζει τώρα!

Με το πέρασμα του χρόνου ο Χατζηγιάννης επίσης, έχει καταντήσει να αυτοαναιρείται μόνος του. Δε χρειάζεται να τον πιάσεις να του πεις τίποτα, τα πάντα βγαίνουν μέσα από τα τραγούδια του. Θα σου γράψω τίτλους και θα μου πεις αν είμαι υπερβολικός ή όχι: «Μόνο στα Όνειρα» – «Όνειρο Ζω», «Και Θα χαθώ» – «Να είσαι εκεί» – « Είσαι εδώ» – «Να γυρίσεις πίσω» – «Όπως θα φεύγεις» – «Έλα κοντά» – «Μη φεύγεις». Κάθονται με τις ώρες τα κοριτσάκια και ακούνε κάθε καινούργιο cd που βγάζει προσπαθώντας να καταλάβουν πως θα τον προσεγγίσουν! Και τελικά τι πρέπει να κάνεις για να ρίξεις τον Μιχάλη Χατζηγιάννη;; Να φύγεις ή να μείνεις;

Επίσης ο αγαπητός καλλιτέχνης μέσα από τα τραγούδια του βγάζει μια ανασφάλεια και μια ηττοπάθεια. Η κοπέλα στην οποία αναφέρεται μέσα από τη μουσική του ή που τον έχει φτυσμένο ή… το άλλο, που τελειώνει πάλι σε –ένο! Έτσι ο Χατζηγιάννης αδυνατεί να βγάλει έναν δυναμισμό με αποτέλεσμα να υποθέτει συνέχεια πώς θα ήταν τα πράγματα αν. Για παράδειγμα: «Αν δεν κοιτάζω εσένα» – «Αν μου τηλεφωνούσες» – «Αν ήσουν εδώ» – «Αν μ’ αγαπάς» – «Αν ήσουν μαζί μου» και άλλα τέτοια χαριτωμένα!!

Λατρεμένες επίσης είναι και οι συναυλίες του. Αυτός έχει κάνει τόσες πολλές, παιδί μου αμέτρητες σου λέω, μιλιούνια, που πλέον έχει βαρεθεί και το κάνει από αγγαρεία. Έτσι ανακάλυψε το εξής απλό και εύκολο τρόπο για να βγει από την δύσκολη θέση. Ξεκινάει να ερμηνεύει το τραγούδι του, προχωράει 2-3 στίχους και μετά απευθύνεται στο κοινό με φράσεις του τύπου «Έλα πάμε», «Δικό σας», «Πάμε όλοι μαζί τώρα», «Δώσε», με αποτέλεσμα να καταλήγεις να δίνεις 20€ για να ακούσεις Χατζηγιάννη και να τραγουδάς εσύ ο ίδιος τα τραγούδια τα οποία βέβαια με τον ίδιο τρόπο τα ερμηνεύεις και στο μπάνιο σου… Ποια είναι η διαφορά;

Η διαφορά βρίσκεται στον κόσμο και στο παιδομάζωμα που γίνεται στις συναυλίες του. Και εντάξει, όλα τα άλλα να τα ανεχθώ και να τα υποστώ, αλλά ρε φίλε τι θέλεις και τραγουδάς το «Χέρια Ψηλά»; Ευθύς όλα τα χέρια σηκώνονται απότομα και αρχίζουν να κουνιούνται πέρα δώθε στο ρυθμό με αποτέλεσμα η μασχάλη του διπλανού σου να χτυπάει με τοπική με το πρόσωπο σου και εσύ να θες να ξεριζώσεις τη μύτη σου από την μπόχα! Και να πεις ότι το τραγουδάει μια φορά να πω πάει στα κομμάτια, αυτός δε σκάει, με αυτό ανοίγει το πρόγραμμα, με αυτό κάνει διάλειμμα, με αυτό το κλείνει!!

Δεν είμαι κάποιος κομπλεξικός που το παίζει κουλτούρα ούτε κάποιος ξινός που όλα του φταίνε. Και εμένα με αρέσουν κάποια τραγούδια του συγκεκριμένου καλλιτέχνη και τα βάζω στη διαπασών πάντα όταν θέλω να τα ακούσω. Αυτό που προσπαθώ να πω είναι ότι ένα διάλειμμα δεν έχει βλάψει ποτέ κανέναν, ούτε τον άνθρωπο, ούτε και την έμπνευση την ίδια!!