Μια μητέρα, απογοητευμένη απο τον γάμο της και με μοναδικό εφόδιο το ταλέντο της στη ζωγραφική, αποφασίζει να κάνει μια νέα αρχή. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της τέχνης της, χάρη στο οποίο θα γνωρίσει την δόξα και τον θαυμασμό του κόσμου αργότερα, είναι τα μεγάλα μάτια των παιδιών που απεικονίζονται στα πορτραίτα της. Η ιστορία της ζωγράφου Μάργκαρετ Κιν (Amy Adams) εκτυλίσσεται στο Σαν Φρανσίσκο, τη δεκαετία του ’50, σε μια εποχή αρκετά δύσκολη για το “αδύναμο φύλο”. Τις κοινωνικές καταστάσεις εκμεταλλεύεται ο νέος σύζυγος της Μάργκαρετ, Γουόλτερ (Christoph Waltz), όταν την αναγκάζει να του παραχωρήσει τα πνευματικά δικαιώματα των έργων της, με αντάλλαγμα χρήματα και δόξα, αδυνατώντας όμως να προβλέψει τι πρόκειται να συμβεί στη συνέχεια.
Η ταινία είναι καλογυρισμένη, με πολύ καλή φωτογραφία και μουσική. Οι ερμηνείες των πρωταγωνιστών είναι άριστες, η Amy Adams γίνεται ένα με την καταπιεσμένη, συμβιβαστική και χαμηλών τόνων Μάργκαρετ, ενώ ο Christoph Waltz αναδεικνύει απο την αρχή τον αντιπαθητικό χαρακτήρα του Γουόλτερ, μέσω της προσποιητά ευγενικής συμπεριφοράς του. Παρά το γεγονός αυτό όμως, η ιστορία είναι κάπως χαλαρή και απλή, κάτι που δεν είναι απαραίτητα κακό αφού η ταινία καταφέρνει και δίνει άμεσα το μήνυμα της, χωρίς γρίφους και υπεκφυγές. Στο σύνολο της, είναι μια καλή ταινία, η οποία όμως θα αποτελέσει μεγάλη απογοήτευση για τους φανς του Tim Burton καθώς σε ελάχιστα σημεία διακρίνονται τα στοιχεία που τον χαρακτηρίζουν ως σκηνοθέτη, με κύριο την φαντασία.