Ο Αλχημιστής είναι ένα μυθιστόρημα γραμμένο από τον Paulo Coelho, το οποίο δημοσιεύτηκε πρώτη φορά το 1988.
Το αλληγορικό αυτό μυθιστόρημα, ακολουθεί έναν νεαρό βοσκό από την Ανδαλουσία, τον Σαντιάγκο, στο ταξίδι του στην Αίγυπτο μετά από επαναλαμβανόμενα όνειρα που είχε πως θα βρει εκεί κάποιον θησαυρό.
Ο Αλχημιστής ακολουθεί το ταξίδι ενός βοσκού από την Ανδαλουσία, του Σαντιάγκο. Ο Σαντιάγκο, πιστεύοντας πως το επαναλαμβανόμενο όνειρό του είναι προφητικό, αποφασίζει να ταξιδέψει σε μία τσιγγάνα σε μια κοντινή πόλη για να καταλάβει την ερμηνεία του. Εκείνη του λέει πως υπάρχει ένας κρυμμένος θησαυρός στις Πυραμίδες της Αιγύπτου.
Νωρίς στο ταξίδι του, συναντά έναν παλιό βασιλιά, τον Μελχισεδέκ, ο οποίος του λέει να ακολουθήσει τον προσωπικό του μύθο, δηλαδή ότι ήθελε πάντα να καταφέρει στη ζωή του. Έπειτα του λέει την χαρακτηριστική πια φράση του βιβλίου: Όταν επιδιώξεις κάτι, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να γίνει όπως επιθυμείς. Η συγκεκριμένη φράση είναι η κεντρική φιλοσοφία και το ρητό του βιβλίου. Έτσι, αποφασισμένος να καταφέρει να φτάσει στον προσωπικό του μύθο, πουλάει το κοπάδι του και αρχίζει το μακρινό ταξίδι που δε θα είχε γυρισμό.
Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, ο Σαντιάγκο έρχεται αντιμέτωπος με την αγάπη, τον κίνδυνο, τις ευκαιρίες, την καταστροφή και μαθαίνει πολλά για τον εαυτό του και τον κόσμο. Γνωρίζει ανθρώπους διαφορετικών νοοτροπιών και μοιράζεται τις απόψεις του μαζί τους. Στο ταξίδι του, γνωρίζει τη Φατιμά, μία όμορφη γυναίκα από την Αραβία, η οποία του εξηγεί πως αν ακολουθήσει την καρδιά του θα βρει αυτό που ψάχνει.
Ο Σαντιάγκο αργότερα συναντά έναν μοναχικό αλχημιστή που μιλάει για προσωπικούς μύθους. Εκείνος λέει πως οι άνθρωποι θέλουν να βρουν μόνο τον θησαυρό του προσωπικού τους μύθου. Ο Σαντιάγκο νιώθει αβέβαιος καθώς ακούει τα διδάγματα του αλχημιστή. Ο αλχημιστής λέει: Αυτοί που δεν καταλαβαίνουν τους προσωπικούς τους μύθους θα αποτύχουν να κατανοήσουν τα διδάγματά τους.
Το κεντρικό θέμα του βιβλίου είναι το να βρει κάποιος το πεπρωμένο του, δηλαδή τον προσωπικό του μύθο.Ο Αλχημιστής μέσα από αυτό το μυθιστόρημα θέλει να μας διδάξει κάποια πράγματα για την ζωή.Όταν θέλεις πάρα πολύ κάτι,όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να το καταφέρεις λέει ο Paulo Coelho, μία φράση που έγινε cliche. Σε πολλούς ανθρώπους φαίνεται μία αστεία πρόταση, άλλους τους παροτρύνει να αναρωτηθούν, στους υπόλοιπους είναι απλώς αδιάφορη.
Πόσες φορές όμως σου ”έτυχε” να ”ζητήσεις” κάτι από τον Θεό,σύμπαν,ζωή,(βάλε ότι θες) που ενώ φάνταζε αδύνατο τελικά πραγματοποιήθηκε; Εμένα πολλές και πιστεύω δεν είμαι η μόνη .Συμπτώσεις, θεϊκό σημάδι, αποτέλεσμα της θέλησης θα πουν κάποιοι. Είναι η απόδειξη της δύναμης της ψυχής του ανθρώπου, της ύπαρξης του Θεού ή κάτι άλλο; Κατά τη γνώμη μου, κάθε σκέψη είναι κάτι πραγματικό, ένα είδος δύναμης. Είναι κάτι σαν τη βαρύτητα. Όσο πιο ισχυρή είναι τόσο πιο εύκολα έλκεις κάτι. Όταν πραγματικά θέλεις κάτι, αυτό θα γίνει πραγματικότητα. Είναι σαν να εκπέμπεις ένα σήμα και να αφήνεις τους υπόλοιπους να το λάβουν.
Δεν μιλάω για έλεγχο των άλλων αλλά για ένα ξεχωριστό τρόπο επικοινωνίας. Επικοινωνίας με τους άλλους και παράλληλα με την ίδια τη ζωή. Ίσως συμφωνείς, αλλά μπορεί και να διαφωνείς… Στόχος μου δεν είναι να σε πείσω αλλά να σε προτρέψω να σκεφτείς τι είναι για σένα Θεός, σύμπτωση,και ζωή…και πως μπορεί άραγε αυτή η λέξη κλισέ του Paulo Coelho…( Όταν θέλεις πάρα πολύ κάτι,όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να το καταφέρεις),να μας δώσει το κίνητρο ώστε να κάνουμε τα αδύνατα δυνατά.
Το να παραδοθούμε στην απελπισία δεν είναι καλό, γιατί αυτό θα μας εμπόδιζε να μιλήσουμε με την καρδιά μας.
Γι αυτό πρέπει να αναλάβουμε δράση,να πάρουμε την ζωή στα χέρια μας,όπως έκανε ο Σαντιάγκο.Έχουμε την ευθύνη για όλα όσα συμβαίνουν σε τούτο τον κόσμο. Με τη δύναμη της αγάπης μας, της θέλησής μας, μπορούμε να αλλάξουμε το πεπρωμένο μας, καθώς και το πεπρωμένο πολλών ανθρώπων.Οι νέες ιδέες απαιτούν χώρο. Το σώμα και η ψυχή έχουν ανάγκη από νέες προκλήσεις. Το μέλλον έχει μετατραπεί σε παρόν κι όλα τα όνειρα,γίνονται πραγματικότητα.Όταν δεν το περιμένουμε, η ζωή μας θέτει μια πρόκληση για να δοκιμάσει το θάρρος μας και την προθυμία να αλλάξουμε σε μια τέτοια στιγμή, δεν υπάρχει λόγος να προσποιούμαστε ότι τίποτα δεν έχει συμβεί ή λέγοντας ότι δεν είμαστε έτοιμοι.
Η πρόκληση δεν περιμένει. Η ζωή δεν κοιτάζει πίσω. Μια βδομάδα είναι διάστημα περισσότερο από αρκετό για να αποφασίσουμε αν θα δεχτούμε ή όχι το πεπρωμένο μας.Οι πόρτες του παραδείσου θα είναι ανοιχτές για όσους αποφάσισουν να μπουν. Ο κόσμος είναι στα χέρια εκείνων που έχουν το θάρρος να ονειρεύονται και να ζουν τα όνειρά τους.Ποτέ δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει από το νου ότι ηττημένος δεν είναι αυτός που χάνει, αλλά αυτός που παραιτείται.
Και να μην ξεχνάμε ποτέ.
Στη ζωή, τα πάντα είναι κάποιο σημάδι!
Το μέλλον φτιάχτηκε για να αλλάξει!
One Comment
Πάνος
” Οτι δεν κατάφερες δεν το θέλησες παρα πολύ “παρα πολύ καλό τα άρθρο !!!