Τα τατουάζ αποτελούν μια αρχαία συνήθεια, που συμβόλιζαν άλλοτε το στίγμα (περιθωριοποίηση) και άλλοτε την λατρεία προς τον θεό. Σήμερα, τα τατουάζ αποτελούν ένα είδος «μόδας», ειδικά για τους εφήβους και τους νέους.
Οι έφηβοι προσπαθούν να απορρίψουν την γονική κυριαρχία και να αυτονομηθούν. Επιλέγουν σύμβολα από τον καλλιτεχνικό χώρο και τα κυρίαρχα πρότυπα της εποχής. Το υπόβαθρο αυτής της συμπεριφοράς, έγκειται στην ανάγκη του ατόμου να νιώσει ιδιαίτερο, διαφορετικό και σημαντικό.
Οι γυναίκες επιλέγουν σύμβολα που προβάλλουν την θηλυκότητα, ενώ οι άντρες επιλέγουν σύμβολα που αναδεικνύουν τον ανδρισμό τους. Το τατουάζ είναι ένα επικοινωνιακό μήνυμα (μη λεκτική επικοινωνία), καθώς είναι ορατό από τρίτους. Δηλώνει τον τρόπο σκέψης, την ιδεολογία ή κάποιο βίωμα, είτε δυσάρεστο (π.χ. απώλεια προσώπου) είτε ευχάριστο (π.χ. σημαντική ημερομηνία).
Η κοινωνία είναι επιφυλακτική απέναντι προς τα τατουάζ, ειδικά όταν το άτομο έχει τατουάζ στο μεγαλύτερο τμήμα του σώματος του. Κυριαρχούν αντιδράσεις φόβου, καχυποψίας και συναφών αρνητικών συναισθημάτων. Η απόφαση για δερματοστιξία πρέπει να είναι αποτέλεσμα κατασταλαγμένης και ώριμης σκέψης. Το άτομο πρέπει να γνωρίζει ότι θα έχει αρνητικές αντιδράσεις από τρίτους (οικογενειακό, εργασιακό, φιλικό περιβάλλον κ.α.).
Κάποιες έρευνες λένε πως όσοι έχουν tattoos είναι λιγότερο ελκυστικοί, λιγότερο εργατικοί και με χαμηλής ποιότητας προσωπικά κίνητρα, λιγότερο τίμιοι και λιγότερο έξυπνοι.
Άλλες έρευνες όμως αντιπαραθέτουν στοιχεία που λένε πως όσοι έχουν tattoos είναι υγιέστεροι, δημιουργικότεροι, μοναδικότεροι και με περισσότερες καλλιτεχνικές δεξιότητες από όσους δεν έχουν tattoos.
Η αλήθεια πρέπει να βρίσκεται κάπου ενδιάμεσα, αλλά σε καμιά περίπτωση το tattoo δε δείχνει να σχετίζεται με πνευματική αστάθεια ή ανισορροπία. Δεν ισχύει δηλαδή πως οι άνθρωποι που έχουν πολλά tattoos, εμφανή ή όχι, είναι άρρωστοι ψυχικά! Υπάρχει σίγουρα μια συνάφεια με την εμπλοκή του συναισθήματος στην απόφαση κάποιου να κάνει ένα μόνιμο tattoo, αφού το κίνητρο για την δερματοστιξία μπορεί να σχετίζεται άμεσα με μια μορφή συναισθηματικής κρίσης, που μπορεί να εκφράζεται μέσω μιας ερωτικής σχέσης, μιας ερωτικής απογοήτευσης ή νίκης, με μια προδοσία από ένα φίλο, με μια επιτυχία ή μια αποτυχία, ή με την ανάγκη υπενθύμισης ενός προσώπου ή γεγονότος.
Μπορεί να μας ξενίζουν οπτικά ή να μας εξάπτουν την περιέργεια για το νόημα ή την ιστορία που φέρουν, μπορεί να διαφωνούμε με την ιδεολογία που δείχνουν να προάγουν. Σε κάθε περίπτωση όμως θα ήταν σωστό να κρίνουμε τον άνθρωπο που τα φοράει πάνω του, πρώτα ως προς αυτά που πρεσβεύει, αυτά που προσφέρει κι αυτά που ζητάει από εμάς ή την κοινωνία.
Η κάθε μορφή διαφορετικότητας είναι ενοχλητική αφού συγκρούεται με την παράδοση, αλλά ενίοτε αποτελεί και την κινητήρια δύναμη για την εξέλιξη.