Υπάρχουν στιγμές μέσα σε αυτή την τόσο άσχημη αλλά και παράλληλα τόσο όμορφη ζωή που χάνουμε τον εαυτό μας. Χάνουμε τον εαυτό μας είτε γιατί δεν μας αρέσει, είτε γιατί δεν ασχολούμαστε με αυτόν, είτε γιατί κάποιος άλλος πήρε κομμάτια μαζί του καθώς έφευγε. Στην τελική μπορεί να μην τον βρήκαμε ποτέ για να τον χάσουμε και τώρα βρισκόμαστε στο ψάξιμο.
“Εγώ”, “Ο εαυτός μου”. Πόσο εγωιστικά ακούγονται όλα αυτά; Ξέρω… αρκετά. Πως μπορείς όμως να επιβιώσεις σε αυτόν τον κόσμο χωρίς να φροντίσεις το “Εγώ σου”; Δεν γίνεται! Είναι απαραίτητο να το φροντίσεις αλλιώς θα γίνεις βορά των άγριων θηρίων του “Υπερεγώ” των άλλων.
Το σημαντικότερο σε αυτή τη ζωή είναι να τα έχουμε καλά με τον εαυτό μας. Κάτσε μια μέρα και λογαριάσου μαζί του. “Αυτά είναι τα προτερήματα μου” πες του και “Αυτά είναι τα ελαττώματα μου” θα σου πει αυτός. Έτσι θα γίνει ή τουλάχιστον κάπως έτσι φαντάζομαι. Συμφιλιώσου μαζί του και πίστεψε με δεν θα έχεις νιώσει πιο όμορφα στη ζωή σου γιατί πολύ απλά όλες σου οι ανασφάλειες θα έχουν γίνει πλέον καπνός.
Να αποδεχθείς αυτό που είσαι και να μην προσπαθείς να το αλλάξεις για κανένα. Όσοι προσπάθησαν να σε αλλάξουν και να σε κάνουν όπως θέλουν δεν σε αγάπησαν ποτέ πραγματικά. Τι περιμένεις λοιπόν; Αγάπησε τον εαυτό σου γιατί αγαπάς τη ζωή, τον έρωτα, την μουσική. Αγάπησε τον γιατί είσαι τυχερός, γιατί έχεις φίλους, γιατί μπορείς να γελάς, γιατί μπορείς να βιώνεις έντονα τα ομορφότερα συναισθήματα του κόσμου, γιατί είσαι τρελός, δημιουργικός, γιατί είσαι γυναίκα/άντρας, γιατί έχεις μάθει να συγχωρείς, να ερωτεύεσαι, γιατί είσαι εσύ και εσύ είσαι μοναδικός, γιατί έχεις πινέλα και χρώματα στα χέρια σου και ζωγραφίζεις εσύ τον παράδεισο σου.
Αγάπα τον εαυτό σου ανιδιοτελώς και χωρίς ίχνος ναρκισσισμού, αφού πάνω κάτω έχεις καταφέρει να βρεις τα συν του και τα πλην του. Αγάπησε τον για αυτά που έχει κάνει ,για αυτά που θέλει να κάνει. Για τα όνειρα του και τα όνειρα σου. Ίσως είναι υπερβολικό να πιστεύω και να λέω ότι σε αυτή τη ζωή έχεις δίπλα σου μόνο τον εαυτό σου αλλά έτσι είναι. Γιατί όταν θα κάνεις κάτι άσχημο, όταν θα ξεπεράσεις τα όρια σου, τότε σε αυτόν θα πρέπει να λογοδοτήσεις. Επίσης όταν είσαι στεναχωρημένος και αισθάνεσαι ότι κανένας δεν μπορεί να σε καταλάβει πάλι το ίδιο γίνεται. Είσαι εσύ, ο εαυτός σου και κανένας άλλος και το περνάτε οι δυο σας. Και στη χαρά όμως έτσι γίνεται. Πάλι οι δυο σας το περνάτε. Ναι μεν τα δικά σας πρόσωπα, οι φίλοι σας είναι μέτοχοι σε αυτή τη χαρά, εκείνος όμως είναι που έχει πραγματικό μερίδιο σε αυτή. Εσύ και αυτός. Αυτός και εσύ.
Αγάπα τον για να μην σε πληγώνει κάνεις πλέον χωρίς την άδεια σου. Μα πάνω πάνω απ΄όλα για να αγαπηθείς και για να μπορείς να αγαπήσεις.
Αφιερωμένο σε εκείνους που μ’ αγαπούν και δεν προσπαθούν ούτε και θέλουν ν’ αλλάξω.
