Με νίκη έκλεισαν τη χρονιά οι πρωταθλητές Ελλάδος, επικρατώντας με 3-1 επί του Παναιτωλικού στο Φάληρο. Τι κοινό είχε βέβαια η νίκη αυτή με τα παιχνίδια ενάντια σε Γιάννινα και Σπάρτη; Οι Πειραιώτες έδειξαν αποτελεσματικότητα, αλλά το θέαμα που προσέφεραν ήταν πολύ κακό. Αν αναλογιστούμε και την ήττα με κάτω τα χέρια από τον ΑΠΟΕΛ στην Κύπρο, τότε είναι εύκολο να καταλάβει κάποιος πως ο Πάουλο Μπέντο τα βρίσκει σκούρα. Ποια είναι όμως τα προβλήματα τα οποία καλείται να λύσει ο Πορτογάλος ώστε να παραμείνει στο λιμάνι;
- Απόδοση παικτών. Αρχίζοντας από τον τομέα που είναι πιο εύκολα ορατός σε όλους, υπάρχουν πολλοί παίκτες που δεν αποδίδουν τα αναμενόμενα. Η μόνη θέση στην οποία δεν δικαιολογείται κανένα παράπονο είναι αυτή του τερματοφύλακα, καθώς οι όποιες αδυναμίες έχει επιδείξει ο Λεάλι είναι λόγω του νεαρού της ηλικίας και όταν αποφάσισαν στον Πειραιά να επενδύσουν σε δύο νέους ηλικιακά γκολκίπερ, ήξεραν πως θα υπάρχουν και τέτοια λάθη. Στην αμυντική γραμμή όμως το πρόβλημα είναι μεγάλο. Οι μόνοι που έχουν διασωθεί από το <<ναυάγιο>> της ερυθρόλευκης άμυνας είναι οι Φιγκέιρας, ο οποίος αποδείχτηκε πολύ χρήσιμη λύση με σταθερά καλές εμφανίσεις, και ο πολύ ταλαντούχος Ρέτσος. Ντα Κόστα, Βιάνα και λιγότερο ο Μποτία είναι αρνητικοί πρωταγωνιστές για την ομάδα τους και δεν εμπνέουν καμία εμπιστοσύνη, ενώ ο Ντε λα Μπέγια είναι συχνά τραυματίας. Στο κέντρο τα πράγματα είναι καλύτερα, αφού Μιλιβόγεβιτς και Μάρτινς είναι θετικοί, αλλά κανείς δεν καταλαβαίνει τη χρησιμότητα του Ρομαό, του οποίου τα λίγα λεπτά συμμετοχής θα μπορούσε να έχε καλύψει ο Καμπιάσο ή ο Ζντιέλαρ. Μεσοεπιθετικά ο φιλότιμος Σεμπά κάνει τη χρονιά της ζωής του, ενώ ο Ταρίκ και ο Πάρντο δεν είναι σταθεροί και συνολικά όλοι έχουν πρόβλημα στο ένας εναντίον ενός, ενώ ο Φορτούνης που έχει το μονοπώλιο στο <<δεκάρι>> έχει πολλές μεταπτώσεις στη φόρμα του. Στην κορυφή της επίθεσης έφτασε Δεκέμβριος για να σκοράρει ο Καρντόσο, ενώ ο Ιντέγιε κάνει καλή σεζόν.
- Διαχείρηση παικτών. Κακή χαρακτηρίζεται η διαχείριση του ρόστερ από το Μπέντο. Στο <<ψυγείο>> η επένδυση Μάριν (πιθανόν έχει δίκιο ο Πορτογάλος), πάγκο ή εξέδρα ο Τσόρι και ξαφνικά ο Φορτούνης τραβάει μόνος του το κουπί μεσοεπιθετικά. Εκτός πλάνων βρίσκεται και ο νεαρός Τσιμίκας που πέρσι άφησε καλές εντυπώσεις, με τον Ρέτσο να παίζει κατ’ ανάγκη στα αριστερά, ενώ θα μπορούσε να καθιερωθεί στο κέντρο της άμυνας, το οποίο αποτελεί <<μαύρη τρύπα>> για την ομάδα. Τέλος ο Πορτογάλος επιμένει να χρησιμοποιεί τη ίδια ενδεκάδα σε σχεδόν όλα τα παιχνίδια με συνέπεια πολλοί παίκτες να εμφανίζονται <<σκασμένοι>> και χωρίς ανάσες στο γήπεδο.
- Τακτική. Ο τομέας αυτός είναι απόρροια των παραπάνω. Λόγω αδυναμιών των παικτών και κακής διαχείρισης από τον προπονητή, οι τακτικές επιλογές αφήνουν εκτεθειμένο τον Ολυμπιακό. Τα εξτρέμ που δεν μπορούν να περάσουν τον προσωπικό του αντίπαλο, αλλά και το γεγονός πως δεν χρησιμοποιούνται οι παίκτες που μπορούν με μια ενέργεια να ξεκλειδώσουν το ματς ωθούν τον προπονητή να ανεβάζει τα πλάγια μπάκ πολύ ψηλά στο γήπεδο, ψάχνοντας υπεραριθμίε. Αυτό κάνει τη ερυθρόλευκη άμυνα απόλυτα ευάλωτη σε αντεπιθέσεις, ιδιαίτερα με το αργό δίδυμο κεντρικών αμυντικών που διαθέτει.
Αυτή τη στιγμή πιστώνονται θετικά στον Μπέντο οι νίκες του Ολυμπιακού στα εγχώρια ντέρμπι και κυρίως η αξιοποίηση των παιδιών από τις ακαδημίες. Αυτά όμως δεν αρκούν για να κρατήσει ο Πορτογάλος τη θέση του στην ομάδα και καθώς η υπομονή λιγοστεύει, θα πρέπει να αναθεωρήσει πολλές από τις αποφάσεις του και να αλλάξει πολλά πράγματα.
Κράτα το
