Ο τζόγος είναι μια μικρή λεξούλα που κρύβει μέσα της πολλά διαλυμένα σπίτια, χαμένες περιουσίες και απώλεια αξιοπρέπειας. Ο τζόγος κατατάσσεται στις μορφές εξάρτησης όπως είναι τα ναρκωτικά, το τσιγάρο κτλ. Ως τζόγος ορίζεται η συνεχής ενασχόληση με τυχερά παίγνια όχι απαραίτητα μέσα σε καζίνο μόνο αλλά και σε χαρτοπαικτικές λέσχεις, σε σπίτια και φυσικά όταν μιλάμε για τζόγο εννοούμε και τις ιπποδρομίες και τα στοιχήματα μέσα σε ΟΠΑΠ, κάθε παιχνίδι που είναι τυχερό και δεν έχει να κάνει μόνο με χαρτιά.
Οι άνθρωποι που ασχολούνται με το τζόγο είναι άτομα με χαμηλή αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση για κάποιους είναι και διέξοδος από την κατάθλιψη. Σύμφωνα με μαρτυρίες είναι έντονο το αίσθημα ευφορίας που νιώθει κάποιος όταν κερδίζει και μεγαλώνει η ανάγκη του να διαθέσει πιο πολλές ώρες στο αρρωστημένο πάθος του. Ο τζόγος δεν έχει φύλο μπορεί να είναι και γυναικεία υπόθεση. Η έντονη ενασχόληση δημιουργεί τον παθολογικό τζόγο, ο οποίος διαφέρει ως προς τα εξής σημεία: Πλέον το άτομο δεν έχει προσωπική ζωή, δεν τον ενδιαφέρει αν θα λείψει από τη δουλεία του, λέει ψέματα ως προς τις ώρες που έπαιζε και ως προς την απώλεια χρημάτων που έπαιξε, έλλειψη σεξουαλικής διάθεσης και παρακολούθηση αποτελεσμάτων ολημερίς για την πρόβλεψη προγνωστικών όταν πρόκειται για στοίχημα, κίνο κτλ και φυσικά ενασχόληση με τον διαδικτυακό τζόγο.
Το άτομο αυτό αν προσπαθήσει να κόψει το τζόγο περιέρχεται σε κατάθλιψη ή έχει έντονες αντιδράσεις θυμού και ξεσπάσματα η μόνη του χαρά επανέρχεται όταν ξαναρχίζει να ασχολείται και πάλι με τα τυχερά παίγνια. Το παράδοξο είναι πως ένας τζογαδόρος όσες φορές και αν έχει χάσει, θυμάται μόνο τη μία που κέρδισε είτε είναι μέσα στο καζίνο δίπλα στη ρουλέτα, στο πόκερ ή στο μπλάκ τζάκ ή σε όποιο άλλο τυχερό παίγνιο. Πολλοί παραδέχονται ότι ξεχνάνε τα προβλήματά τους μέσω της έντασης του τζόγου, όμως και ο ίδιος ο τζόγος δημιουργεί προβλήματα όταν πρέπει να δανειστεί το άτομο για να καλύψει τα χαμένα ποσά και για να εξακολουθήσει να παίζει.
Δυστυχώς, είναι λίγοι αυτοί οι οποίοι θα αναγνωρίσουν το πρόβλημα και θα βοηθήσουν το άτομο να βγει από όλο αυτό. Η οικογένεια πρέπει να παρατηρήσει τα σημάδια και να βοηθήσει το άτομο να ξεφύγει από αυτόν τον αργό θάνατο που το ίδιο δεν αντιλαμβάνεται ότι έρχεται. Υπάρχει λύση και οι άνθρωποι αυτοί μπορούν να κάνουν οικογένεια ή να σώσουν την ήδη υπάρχουσα! Όπως σ΄ όλες τις περιπτώσεις εθισμών, έτσι και εδώ είναι η απεξάρτηση μέσω της ψυχοθεραπευτικής και με τη συμμετοχή και άλλων μελών της οικογένειας, έτσι ώστε το άτομο να αντιληφθεί το πρόβλημα του στις πραγματικές διαστάσεις και σταδιακά να αντιμετωπιστεί η ορμή που νιώθει προς τον τζόγο.
Πάντως, για να βγει κάποιος από όλο αυτό και να ξαναρχίσει να ζει φυσιολογικά πρέπει να αντιληφθεί καταρχήν ότι έχει πρόβλημα και δε μπορεί να το ελέγξει, ότι τον παρασύρει και οδεύει μόνο προς την αυτοκαταστροφή. Δυστυχώς, στην Ελλάδα ο κόσμος δεν αντιμετωπίζει το τζόγο ως πραγματική εξάρτηση, το αποσιωπούν και νομίζουν ότι θα το αντιμετωπίσουν χωρίς ειδικούς… Αν αγαπάτε κάποιον που είναι στην οικογένεια σας και αντιμετωπίζει τέτοιο θέμα πρέπει να τον αφυπνίσετε το συντομότερο δυνατόν και όχι μόνο για τις υλικές απώλειες που θα υπάρξουν αλλά για την ίδια την αυτοκαταστροφή του ατόμου, καθώς θα χάνει αγαπημένα πρόσωπα και κάποια στιγμή και τον ίδιο του τον εαυτό.
