Ένα υπέροχο μέρος που αξίζει να επισκεφτείς στην όμορφη Θεσσαλονίκη μακριά από το μποτιλιάρισμα της πόλης και τους ανθρώπους να τρέχουν βιαστικοί να προλάβουν τις υποχρεώσεις τους. Προετοιμαστείτε με καλή διάθεση , αθλητικά ρούχα , ένα καφεδάκι και μια φωτογραφική μηχανή στο χέρι και πάμε να εξερευνήσουμε «έναν άλλο κόσμο». Εκεί θα συναντήσεις ανθρώπους να περπατάνε ξέγνοιαστοι , ανάλαφροι , χαρούμενοι. Η φιλοξενία τους θα ζεστάνει την καρδιά σου απευθείας και θα θέλεις να εξερευνήσεις το κάθε κομμάτι της όλο και περισσότερο. Μέχρι κάποιος να επισκεφτεί τα υπέροχα σοκάκια της , να ανεβεί τις πέτρινες πάμπολλες σκάλες της και να επισκεφτεί τις μικρές όμορφες γειτονιές της κανένας δεν ήξερε τι θα πει να είσαι περιπλανώμενος ή κάτοικος στην Άνω Πόλη. Έτσι έγινε και με εμένα.
Ας κάνουμε μαζί αυτό το ταξίδι , να γνωρίσουμε σιγά σιγά κάποια από τα όμορφα μέρη της.. Άμα κάνω μια μικρή αναδρομή ερχόμενη από άλλο μέρος της Ελλάδας ούτε εγώ ήξερα αυτό το πανέμορφο κομμάτι της Θεσσαλονίκης. Το σπίτι μου ζεστό, όσο αυτά τα μικρά σπίτια που συναντάς σε διάφορες περιοχές στα χωριά της ορεινής Ελλάδας. Βγαίνοντας έξω , περιπλανώμενη , ανακάλυψα τα μικρά καλντερίμια με τα παραδοσιακά ουζερί , όπως αυτά στην περιοχή «Τσινάρι». Το ουζερί με το ομώνυμο όνομα της γειτονιάς αυτής, στεγάζεται εκεί από θα τέλη του 19ου αιώνα και πολλές γενιές έχουν γευθεί την αυθεντικότητα των πιάτων της , την δροσιά των ούζων της και την ζεστασιά των οικοδεσποτών που προσπαθούν να εξυπηρετήσουν τους οικοδεσπότες τους στο έπακρο. Καθώς ανηφορίζεις προς τα πάνω από τον δρόμο της «Ακροπόλεως» προς τα Κάστρα θα συναντήσεις την « Μονή Βλατάδων» κοντά στο Επταπύργιο. Ένα ιστορικό μοναστήρι με την δική του ιστορία. Στεγάζεται εκεί από τον 14ο αιώνα και έχει μια υπέροχη θέα που μπορείς να χαζέψεις την ομορφότερη πόλη της Ελλάδος , την Θεσσαλονίκη. Φτάνοντας στο τέλος της οδού «Ακροπόλεως» φτάνεις στα «Κάστρα» . Γύρω τους στεγάζονται υπέροχα κτήρια με γειτονιές κρυμμένες στο εσωτερικό τους που τις ανακαλύπτεις σιγά σιγά όλο και περισσότερο φτάνοντας στο πυροβολείο που χαλαρώνεις στα ξύλινα παγκάκια και φωτογραφίζεις την μαγευτική θέα.. Κάπου στην αρχή της μαγεμένης αυτής περιοχής , στην αρχή ακόμα της «Άνω Πόλις» , ακριβώς πάνω από τον δρόμο της Ολυμπιάδος, επισκέφτηκα το « Κουλέ καφέ » ή αλλιώς την «Πλατεία Ρομφέη» μια μικρή πλατεία , που οποία στιγμή της ημέρας θα πας η διάθεση σου θα φτιάξει ακούγοντας τα γέλια των μικρών παιδιών που παίζουν ανενόχλητα απολαμβάνοντας την παιδική τους ηλικία μακριά από τα προβλήματα της ενηλικίωσης. Και καθώς περπατάς και εσύ όλο και περισσότερο στις γειτονιές της ανακαλύπτοντας κάθε της σημείο , σιγά σιγά ξεχνάς και τα δικά σου προβλήματα και αναπολείς και ονειρεύεσαι τις στιγμές σου εκεί , αυτές τις στιγμές που θέλεις να ζήσεις εκεί , τις βόλτες και τα γέλια με τις παρέες σου , τις βόλτες με το φλερτ σου κρατώντας ο ένας το χέρι του άλλου θαυμάζοντας την θέα , ονειρεύοντας το μέλλον σου.
