Ξέρω ότι προσπαθείς πολύ να είσαι καλά και να αντιμετωπίζεις με την ανάλογη ωριμότητα τα γεγονότα. Ήθελα να σου πω ότι εκτιμώ πάρα πολύ τις προσπάθειές σου σε όσα κάνεις και να μη σταματήσεις να ελπίζεις. Δεν είναι όλες οι μέρες ίδιες. Δε θα είναι ποτέ. Οι καλές μέρες έρχονται ακούς. Ναι είναι αλήθεια πλέον. Μέχρι τότε όμως θέλω να σε βλέπω να προσπαθείς. Θέλω να πετυχαίνεις και τον πιο δύσκολο στόχο σου. ”Κάποτε θυμάμαι μου είχαν πει δε θα τα καταφέρεις”. Τα κατάφερα; Δε ξέρω. Ξέρω όμως πως τώρα είμαι εδώ. Σου ξεδιπλώνω τις σκέψεις μου και τη ψυχή μου. Τώρα κάνω αυτό που αγαπώ. Θέλω λοιπόν να σε βλέπω χαρούμενο. Θέλω να είσαι η καλύτερη εκδοχή σου. Ζήσε το κάθε λεπτό. Πες αυτό που νιώθεις ακόμα και να αν δεν αρέσει στον συνομιλητή σου. Πλέον το επίκεντρο είσαι εσύ, να σε κάνεις να ευτυχήσεις. Το άκουσες αυτό εαυτέ μου;

Θέλω να απολαμβάνεις στ’ αλήθεια τη ζωή, γιατί πρέπει να σου πω ότι αυτή η στιγμή δε θα ξαναέρθει. Όλα είναι εφήμερα. Αλλά ότι αξίζει θα κρατήσει. Η φιλία, η αγάπη, ο έρωτας, η κατανόηση. Όλα θα δοκιμαστούν ματάκια μου. Στο τέλος θα φανεί τι αξίζει και τι όχι. Δεν μπορείς να γυρίσεις το ρολόι πίσω. Απόλαυσε το κάθε σου λεπτό. Οι δικαιολογίες μας τελείωσαν. Τα τάχα μου δε μπορώ ή τα δε θέλω πήραν δρόμο. Καιρός δεν ήταν; Πιστεύω απίστευτα πολύ σε μένα. Εαυτέ μου είσαι τόσο δυνατός. Είσαι τόσο τέλειος ατελής. Υποχρέωσή μου είναι να σε φροντίζω και να σε αγαπώ, να σε αγαπώ πολύ. Κάποτε δε σ΄ αγαπούσα τόσο και τους άφησα να σε ποδοπατήσουν. Σε πλήγωσαν. Σε σκότωσαν. Τώρα είσαι πάλι εδώ πιο δυνατός από ποτέ.

Θα έρχονται μέρες και ώρες σαν τη σημερινή που δε θα είσαι η καλύτερη εκδοχή σου. Θα σου λείπουν κάποιοι άνθρωποι, άνθρωποι που ήταν το Α και το Ω. Ξέρεις όμως πως δεν γυρνάς πίσω, όσο κι αν πονάει. Αυτοί έφυγαν λες. ”Είχα πει κάποτε θυμάμαι μη μ’ αφήσεις”. ”Αποκρίθηκες ποτέ”. Αν είναι έτσι η αγάπη, η φιλία, η εμπιστοσύνη δε τη θέλω. Χάρισμά σας.

Μέχρι χθες έγραφα για έναν έρωτα. Τώρα ξέρεις τι; Η προδοσία από φίλο, από αδελφό πονάει ακόμα πιο πολύ. Και στο εξής, αυστηρώς μόνο όσοι πληρούν τα κριτήριά μας θα είναι στη ζωή μας, εαυτέ μου. Ανασφαλή τυπάκια, πλάσματα που δεν έμαθαν να σέβονται κι οι άλλοι αυτοί που τσιγκουνεύονται την αγάπη τους, δε θα ‘ναι ούτε από απόσταση μαζί μας. Ό,τι μας κάνει να χαμογελάμε θα ‘ναι και το κριτήριο για τα σωστά που αξίζουμε ότι θα έρθουν. Είναι αυτοί οι άνθρωποι που όσο χάλια και να είσαι, όσο κι αν σε δουν να λυγίζεις, όσο μακριά κι αν είναι…θα σου δείχνουν το ”σ’ αγαπώ τους”.

Όλα αυτά γιατί με αγαπώ…