Πολλές φορές ο υπνωτισμός φαίνεται να είναι η εύκολη δίοδος για τη συλλογή πληροφοριών. Τι γίνεται όμως όταν εφαρμόζεται σε έναν ψυχοπαθή δολοφόνο χωρίς την συγκατάθεσή του; Η απάντηση δίνεται στο μυθιστόρημα του Λαρς Κέπλερ “Ο Υπνωτιστής” όπου συναντώνται το άγριο έγκλημα και η τιμωρία μέσα από μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα πλοκή που τοποθετεί τον αναγνώστη στη θέση του αστυνομικού ντετέκτιβ.
Ο “Υπνωτιστής” είναι ένα παιχνίδι ανατροπής καθώς τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται. Πρωταγωνιστής είναι ένα δεκαπεντάχρονο αγόρι που δολοφονεί άγρια τα μέλη της οικογενείας του. Πρόκειται για μια νοσηρή προσωπικότητα , με άγρια ένστικτα που καταφέρνει να παραπλανά όσους εμπλέκονται μαζί του. Ενδιαφέρον προκαλεί το μένος του εναντίον του υπνωτιστή ο οποίος καταφέρνει να τον κάνει να ομολογήσει τις δολοφονίες. Από εκείνη τη στιγμή αρχίζει ένα κυνηγητό ανάμεσά τους που κρατάει τον αναγνώστη σε συνεχή εγρήγορση.
Το παράδοξο είναι ότι ποτέ δεν θα έπιανα ένα τέτοιο βιβλίο στα χέρια μου και όμως αυτό κατάφερε να με κερδίσει. Για αυτό το λόγο το προτείνω σε όλους ανεξάρτητα από το τι είδους διηγήματα προτιμούν. Τέλος, θα ήθελα να προσθέσω ότι ο Λαρς Κέπλερ θα μπορούσε να συγκριθεί με τον Ντοστογιέφσκι στον τρόπο που εμβαθύνει στις ψυχολογικές μεταπτώσεις των χαρακτήρων του.
