”Η Ελλάδα είναι τελευταία στην Ευρώπη στους δωρητές οργάνων”. Ακόμη και η Πορτογαλία με τον ίδιο πληθυσμό είναι η δεύτερη χώρα στις δωρεές οργάνων. Τί φταίει και στην Ελλάδα του 2012 πεθαίνουν νέοι άνθρωποι κι άλλοι τυραννιούνται στις αιμοκαθάρσεις, ενώ θάβονται πολύτιμα όργανα στο χώμα? Οι περισσότεροι θα πούμε εμένα αυτό δεν με αφορά. Δεν χρειάζεται να σου συμβεί για να κινητοποιηθείς. Με το ίδιο σκεπτικό αν κανείς δεν δωρίζει τα όργανα των κλινικά νεκρών συγγενών του (και τονίζω το νεκρών), τότε κι εσύ όταν χρειαστείς δεν θα υπάρχει για να σου δοθεί. Είναι απλά 5′ από το χρόνο σου για να συμπληρώσεις την αίτηση στον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων (ΕΟΜ). Από κάθε σώμα μπορούν να πάρουν μέχρι 10 όργανα. Δηλαδή να σωθούν 10 ζωές από ένα μη αναστρέψιμο σώμα.
Επιπροσθέτως θα ήταν τεράστιο οικονομικό όφελος καθώς τα φάρμακα και οι θεραπείες κοστίζουν πενταπλάσια τιμή από την μεταμόσχευση. Σημαντικό ρόλο παίζει η ενημέρωση του κόσμου για το τι σημαίνει ”κλινικά νεκρός”, ώστε να μην θεωρούν πως ”σκοτώνουν” τους ανθρώπους τους. Η άγνοια είναι ο χειρότερος εχθρός. Πολλοί μεγαλόψυχοι που δώρισαν τα όργανα του ανθρώπου τους νιώθουν ανακούφιση εφ’ όσον έσωσαν άλλες ζωές. Χρειάζεται να γνωρίζετε πως δεν είναι όλα τα όργανα κατάλληλα. Ακόμα κι αν οι συγγενείς συμφωνήσουν, πολλά μοσχεύματα αποβάλλονται από τους λήπτες. Εξ’ αιτίας αυτού χρειάζονται πολλές δωρεές οργάνων για να σωθούν ζωές. Το πιο θλιβερό είναι ότι ακόμα κι αν είσαι δωρητής οργάνων πρέπει να υπογράψουν και οι συγγενείς σου. Γι’ αυτό φρόντισε να συζητήσεις μαζί τους το καλό που θα κάνουν.
Από τον Ιανουάριο του 2013 Όλοι θεωρούμαστε δωρητές οργάνων. Πάλι όμως στην στενόμυαλη Ελλάδα θα αντιδράσουν οι συγγενείς και θα χτυπιούνται έξω από τις εντατικές. Πρόσφατα πληροφορήθηκα ότι στην Θεσσαλία υπάρχουν μόνο 16 κρεβάτια εντατικής, ενώ στις ιδιωτικές κλινικές της Λάρισας στις Μονάδες Αυξημένης Φροντίδας (ΜΑΦ) υπάρχουν ήδη 44 άνθρωποι με τραχιοστομία. Γι’ αυτό δώσε 5′ από το χρόνο σου κ γίνε δωρητής οργάνων στο http://www.eom.gr/. Θα σώσεις μια ζωή και θα σώσουν εσένα.
