Αυτό είναι ένα guest άρθρο από τον asterioskeram τον οποίο και ευχαριστούμε πολύ!
Η παγκόσμια κοινωνία αποτελείται από ανθρώπινες κοινότητες, οι οποίες διαφέρουν μεταξύ τους σε επίπεδο βιοτικό, σε επίπεδο κουλτούρας, πολιτισμού και μορφωτικό. Για παράδειγμα, άλλο είναι το βιοτικό επίπεδο των ανθρώπων που ζούνε στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και άλλο το βιοτικό επίπεδο των ανθρώπων που ζούνε στην Αφρική.
Οι διαφορές, αν θα μπορούσαμε να συγκρίνουμε αυτές τις δύο ηπείρους, θα ήταν σίγουρα τεράστιες. Από τα σπίτια των ανθρώπων στα οποία κατοικούν, μέχρι και τις συνήθειες τους. Είναι κρίμα και άδικο σε μία χώρα όπως είναι η Αφρική, οι άνθρωποι να ζούνε κάτω από το όριο της φτώχειας. Και οι εικόνες αναμφίβολα, να μοιάζουν με τριτοκοσμικές.
Όλοι γνωρίζουμε τις γνωστές ανθρωπιστικές οργανώσεις , οι οποίες μάχονται για να μπορούνε να προσφέρουν βοήθεια σε αυτούς τους ανθρώπους εξασφαλίζοντας το κατά δύναμη τα απολύτως απαραίτητα μέσα από την δική μας ευαισθητοποίηση.
Ένας χαρακτηρισμός που αποδόθηκε για τα παιδιά αυτών των περιοχών που πλήττονται από την φτώχεια, είναι ο χαρακτηρισμός ”παιδιά ενός κατώτερου θεού”.
Δεν ξέρω αν θα μπορούσα να το ερμηνεύσω έτσι με αυτόν τον χαρακτηρισμό προσωπικά, χωρίς βέβαια και την αναίρεση του προαναφερόμενου χαρακτηρισμού απ’ αυτόν που την απέδωσε, αλλά προσωπικά πιστεύω πως όλοι είμαστε ίσοι απέναντι στο Θεό και σε καμία περίπτωση δεν κατηγοριοποιούμαστε ως οντότητες όπως δεν γίνεται κάτι το οποίο είναι ιερό και έχει την αυτονόητη ανωτερότητα, να το εντάσσουμε σε ανώτερη και κατώτερη βαθμίδα.
Εν πάση περιπτώσει, προσωπικά θα ερμήνευα με μία διαφορετική φράση την κατάσταση που επικρατεί σε αυτές τις περιοχές και τις συνθήκες διαβίωσης που υφίστανται οι κάτοικοι. Θα έδινα τον εξής χαρακτηρισμό, ”δικαίωμα για μια καλύτερη ζωή”. Τον θεωρώ μάλλον πιο αισιόδοξο χαρακτηρισμό. Και με αυτόν τον χαρακτηρισμό θα κλείσω το συγκεκριμένο άρθρο, τονίζοντας πως όντως αυτοί οι άνθρωποι έχουνε… δικαίωμα για μια καλύτερη ζωή.
Μπορεί να βιώνουμε όλοι μας έναν άδικο τρόπο ζωής , εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, αλλά οι συνθήκες ζωής αυτών των ανθρώπων στις περιοχές που μαστίζονται από την φτώχεια σε εντονότερο βαθμό , σίγουρα δεν θα πρέπει να μας αφήνουν αδιάφορους και άπραγους. Όπως αγωνιζόμαστε όλοι μας να ξεφύγουμε από την οικονομική κρίση και να κερδίσουμε το δικαίωμα για μια καλύτερη ζωή, ακριβώς το ίδιο δικαίωμα το έχουνε όλοι οι άνθρωποι σε αυτόν τον κόσμο.
Δηλαδή, το δικαίωμα για μια καλύτερη ζωή.
