Το μεταναστευτικό απασχολεί κυρίως τις χώρες της Μεσογείου, όπως Ελλάδα, Μάλτα, Ιταλία καθώς κύματα μεταναστών συρρέουν καθημερινά με σάπιες βάρκες και στοιβαγμένους ανθρώπους που συνήθως φτάνουν στις ακτές μισο-πνιγμένοι. Από τις ακτές της βόρειας Αφρικής κατευθύνονται προς την Ιταλία, ενώ όσοι προέρχονται από Ασία φτάνουν στην Ελλάδα από τις ακτές της Τουρκίας στα νησιά του Αιγαίου. Ο κύριος προορισμός τους δεν είναι η Ελλάδα, την βλέπουν ως χώρα περάσματος για τις βόρειες ευρωπαϊκές χώρες. Όμως οι χώρες που επιθυμούν να εγκατασταθούν δεν τους δέχονται, συνεπώς η Ελλάδα και η Ιταλία γίνονται χώρες υποδοχής και μόνιμης εγκατάστασής τους.
Η αδυναμία να ελεγχθούν οι εισροές μεταναστών σε συνδυασμό με την απουσία μέριμνας για άμεση επαναπροώθηση οδηγούν τους μετανάστες σε μόνιμη κατοίκηση τους στις μεσογειακές χώρες. Οι συνθήκες ζωής σε πολλούς είναι χειρότερες από ότι στις πατρίδες τους. Ζουν 15 άτομα στοιβαγμένοι σε ένα μικρό ενοικιαζόμενο σπίτι δουλεύοντας στο λαθρεμπόριο ή ως εκμεταλλευόμενοι σε χωράφια με πενιχρές αποδοχές. Με το φόβο της σύλληψης τους λόγω παράνομης διαμονής στη χώρα ανέχονται τα πάντα για να επιβιώσουν εκείνοι και οι οικογένειές τους. Όσοι συλλαμβάνονται χωρίς άδεια παραμονής οδηγούνται σε φυλακές κράτησης ωσότου επαναπροωθηθούν στις πατρίδες τους, γεγονός το οποίο καθυστερεί για μήνες, κρατώντας τους υπό απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης.
Ελάχιστοι από αυτούς προβαίνουν σε παράνομες πράξεις όπως κλοπές, με αποτέλεσμα να στιγματίζεται όλη η κοινότητά τους. Φτάνουν σε αυτό το σημείο από αδυναμία να επιβιώσουν και από αδυναμία του κράτους πρόνοιας να μεριμνήσει για εκείνους. Οι ακροδεξιοί άνθρωποι ψάχνουν την παραμικρή αφορμή να επιτεθούν στις μειονότητες και να καλλιεργούν το μίσος στους υπόλοιπους κατοίκους. Όσο αυξάνεται το μεταναστευτικό πρόβλημα και η αδυναμία να ελεγχθεί είναι ορατή, τόσο αυξάνεται η δύναμη των ακροδεξιών κομμάτων στα ευρωπαϊκά κράτη. Φέτος σε μια χρονιά με έντονη πολιτική αντιπαράθεση και τραγωδίες με ναυάγια μεταναστών, είδαμε στις ευρωεκλογές τα ακροδεξιά κόμματα να βρυχώνται σαν τα λιοντάρια καυχώμενοι για την δύναμή τους. Μια δύναμη που αντλείται από την αγανάκτηση των πολιτών να δοθεί μια λύση. Δεν αυξήθηκαν οι ρατσιστές και όσοι εναντιώνονται στους μετανάστες. Αυξήθηκε η αγανάκτηση της ορατής απουσίας κρατικού ελέγχου. Ειδικά οι μεσογειακοί λαοί που βιώνουμε το μεταναστευτικό, είμαστε από την φύση μας πράοι και φιλόξενοι. Στις μεγαλουπόλεις ή τα νησιά του Αιγαίου που βρίσκονται οι περισσότεροι μετανάστες, οι κάτοικοι των γειτονιών βοηθούν με ότι μπορούν τους ανθρώπους (φαγητό, ρούχα, ιατροφαρμακευτική κάλυψη) ως ένδειξη ανθρωπιάς και συμπόνιας.
Δυστυχώς δεν έχουν όλοι οι μεσογειακοί το αίσθημα ανθρωπιάς. Πόσο μάλλον οι κυβερνήσεις των βόρειων ευρωπαϊκών κρατών που είναι και ο στόχος εγκατάστασης των μεταναστών. Οι μετανάστες, είτε για οικονομικούς είτε για πολιτικούς λόγους, φεύγουν από τα σπίτια τους για τους ίδιους λόγους. Μάλλον τα εθνικιστικά μυαλά στο μάθημα της ιστορίας απουσίαζαν. Ξεχνούν τις περιόδους μετανάστευσης των Ελλήνων προς τις βόρειες ευρωπαϊκές χώρες, την βόρεια Αμερική, την Αυστραλία και όλα τα μέρη του κόσμου που υπάρχουν Έλληνες. Μην ξεχνάμε πως και στις χώρες από όπου φεύγουν οι μετανάστες, υπάρχουν κι εκεί Έλληνες και οι ντόπιοι τους συμπεριφέρονται άψογα. Οι “Ελληνάρες” που καυχιόνται για τον πατριωτισμό έλειπαν επίσης και στο μάθημα της αρχαίας ιστορίας. Η κάθοδος των Δωριέων, οι Ίωνες, οι Αχαιοί, οι Αιολείς… είναι μάλλον άγνωστες λέξεις. Από προϊστορία μάλλον έλειπαν και από εκεί στο μάθημα. Ξεσκονίζοντας λίγο τα βιβλία ιστορίας βλέπουμε πως το μεταναστευτικό ήταν μια πανάρχαιη τακτική όλων των φυλών της γης.
Προχωρώντας στη σύγχρονη ιστορία, αγνοούν τους Έλληνες μετανάστες. Όλοι έχουμε συγγενείς και στενούς φίλους που μετανάστευσαν μετά το 1950, σε περιόδους οικονομικής ανέχειας, την περίοδο της δικτατορίας ή ακόμα πιο σύγχρονα μετά το 2009. Πώς νιώθουν οι Έλληνες που μετανάστευσαν σε μια ξένη χώρα, μόνοι ή με τις οικογένειές τους για μια καλύτερη ζωή; Πώς τους συμπεριφέρονται οι ντόπιοι και το κράτος; Οι Έλληνες στη Φιλανδία τουρισμό κάνουν; Πώς θα ήταν η κατάσταση αν σε εκείνες τις χώρες κυνηγούσαν τους Έλληνες, τους βασάνιζαν και τους κακομεταχειρίζονταν; Για να λυθεί το μεταναστευτικό χρειάζεται παγκόσμια πολιτική συνεννόηση. Να δοθεί έμφαση στην οικονομική ανάπτυξη εκείνων των χωρών και παύση εμφυλίων πολέμων ώστε να μην χρειάζονται οι πολίτες να καταντούν ζητιάνοι σε άλλες χώρες. Η εξίσωση όμως όλων των χωρών σε ισότιμες θίγει το πολιτικό-οικονομικό-γεωπολιτικό γόητρο των στενόμυαλων και εγωιστικών κυβερνήσεων των δήθεν ισχυρών κρατών. Ισχύς που δύναται να ανέβει και να πέσει εν μία νυκτί.