Ο Ρενέ Ντεκάρτ ίσως θεμελίωσε μια από τις σπουδαιότερες φιλοσοφίες του αιώνα. Σκέφτομαι… άρα υπάρχω. Κεντρικός άξονας της φιλοσοφίας του υπήρξε η γνώση, όχι με την στείρα μορφή της, αλλά με την βαθύτερη έννοια της. Η γνώση είναι οι ιδέες και οι ιδέες είναι προϊόντα του νου. Αφενός η νόηση γνωρίζει πολύ καλά την ίδια της την ύπαρξη και αφετέρου λειτουργεί σαν κινητήριος δύναμη για την απόκτηση της γνώσης του αισθητού κόσμου.
Λέξη κλειδί για την θεμελίωση της θεωρίας του ήταν για εκείνον η αμφιβολία. Μπορώ να αμφιβάλλω για όλα τα πράγματα και εκείνα που βρίσκονται δίπλα μου και για όλα εκείνα που μπορεί να σκέφτομαι. Οι αισθήσεις του ανθρώπου έχουν την δυνατότητα πολλές φορές να ξεγελάσουν τον άνθρωπο η να του δημιουργήσουν εσφαλμένες εντυπώσεις, όμοιες με εκείνες των ονείρων. Επομένως μπορώ να αμφιβάλλω για όλες εκείνες τις σκέψεις και τα πιστεύω μου… αλλά σίγουρα δεν μπορώ να αμφιβάλλω για το γεγονός ότι αμφιβάλλω.
Ο Ρενέ Ντεκάρτ συνειδητοποίησε ότι καθώς προσπαθούσε να σκεφτεί ότι όλα είναι ψεύτικα, απάτη έπρεπε να δεχτεί ότι εφόσον είχε την δυνατότητα να σκέφτεται… σίγουρα αυτό θα σήμαινε ότι υπήρχε. Και για εκείνον ήταν ακριβώς έτσι. Είχε αποδείξει ότι υπήρχε!
Ακριβώς μπορουσε να αμφιβάλλει για ολα εκεινα που συνεβαιναν γυρω αληθινα ή ψεύτικα… αλλά την ιδια στιγμη ηταν πεπεισμενος πως χαρη σε αυτην την αμφιβολια μπορουσε να αποδειξει το γεγονος οτι υπηρχε σωματι τε ψυχη.