Η Αλέκα, η Φωτεινή, η Μάρω και η νεαρή Ηλέκτρα, είναι τέσσερις γυναίκες που προσπαθούν να ξεφύγουν από την συναισθηματική τους εξάρτηση με το αντίθετο φύλο. Σχεδιάζουν να κάνουν ένα ταξίδι στην Ταϋλάνδη, πιστεύοντας πως με την επιστροφή τους θα είναι ικανές να κάνουν μια νέα αρχή. Το ταξίδι αυτό όμως αναβάλλεται συνεχώς λόγω των κινήσεων των συντρόφων τους.
Ουσιαστικά αντικατοπτρίζεται επ ακριβώς η σχέση των γυναικών μεταξύ τους αλλά και η σχέση τους με το αντίθετο φύλο, όπως ήταν, όπως είναι, όπως πάντοτε θα είναι. Οι τέσσερις φίλες υπεραναλύουν τις κινήσεις, τα λόγια, τα σημάδια από μεριάς των ανδρών, καταλήγοντας σε αναμφισβήτητα αποτελέσματα. Θα συγκρουστούν, θα μαλώσουν, θα φωνάξουν, όμως και θα συμφωνήσουν, θα κατανοήσουν και θα αποδεχτούν η μια την άλλη. Οι πρωταγωνίστριες προσπαθούν να ξεφύγουν από την ματαιότητα της ζωής, να ανοίξουν τα φτερά τους και να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους. Έχουν ανάγκη να πείσουν τον εαυτό τους πως δεν χρειάζονται την ανδρική παρουσία για να είναι ευτυχισμένες και για να το καταφέρουν, αλλά και για να πείσουν τους συντρόφους τους για αυτό, κανονίζουν ένα ταξίδι στην Ταϋλάνδη, στη δική τους Ιθάκη, που θα πάρει όλα τους τα προβλήματα μακριά και θα τις εφοδιάσει με νέα όνειρα και δύναμη για να γυρίσουν σελίδα στη ζωή τους. Παρόλα αυτά, το ταξίδι αυτό δεν συμβαίνει ποτέ.
Το Με δύναμη από την Κηφισιά είναι ένα διαμάντι του ταλαντούχου διδύμου Κεχαϊδη-Χαβιαρά (Δάφνες και Πικροδάφνες). Είναι διαχρονικό και θίγει πολλές πτυχές των ανθρωπίνων σχέσεων απενοχοποιώντας όλα όσα σκεφτόμαστε αλλά δεν θέλουμε να παραδεχτούμε. Οι τέσσερις αυτές γυναίκες είναι ο επαναστάτης που όλοι καταπιέζουμε μέσα μας. Οι άβολες και δύσκολες καταστάσεις, καταστάσεις καθημερινές που όλοι μας έχουμε βιώσει η βιώνουμε πάνω κάτω, σατιρίζονται με χιούμορ, ενώ αποκαλύπτονται αλήθειες που σχεδόν κανείς δεν θέλει να βγάλει έξω από το κουτί. Θίγονται υπαρξιακά ζητήματα που απασχολούν τον μέσο άνθρωπο και μας υπενθυμίζεται η κενότητα που μας διακατέχει σαν υπάρξεις, η ανικανότητα μας να είμαστε ευχαριστημένοι ακόμα και όταν τα έχουμε όλα και πολλές φορές, η συναισθηματική αναπηρία που αντί να αποβάλλουμε, τροφοδοτούμε συνεχώς γιατί όλοι μας θέλουμε να πιστεύουμε πως ένα ταξίδι στην “Ταϋλάνδη” θα μας απαλλάξει από τα πάντα και θα μας κάνει πιο ικανούς να αντιμετωπίσουμε με θάρρος τόσο τους άλλους όσο και τον εαυτό μας.
