Ο τίτλος αποτελεί έμπνευση από το γνωστό ομώνυμο τραγούδι . Αποτελεί επίσης, κρυφό και φανερό πόθο και για άλλους ανάγκη ή υποχρέωση.
Το σώμα μας ταξιδεύει. Όταν έχει τη δυνατότητα και την επιθυμία, διασχίζει μεγάλες ή μικρές αποστάσεις και αρέσκεται. Είναι οι γνώριμες διακοπές, θερινές και χειμερινές, που στοχεύουν στη χαλάρωση και την εξερεύνηση.
Ταξιδεύει όμως και το μυαλό. Πολύ πιο συχνά και συνήθως πολύ πιο μακριά. Κάνει εγχώρια, υπερατλαντικά ταξίδια, ακόμη και πλασματικά που παραμένουν στη σφαίρα της φαντασίας . Αυτά τα τελευταία ειδικότερα, δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην τα ζήλεψε, να μην τα έχει ανάγκη και τελικώς, που να μην τα έκανε.
Συνήθως ο νους προλαβαίνει το σώμα και το κερδίζει, λόγω μεγαλύτερης άνεσης μεταξύ σκέψης και πράξης . Στα όρια φαντασία-πραγματικότητα διακρίνουμε και ανακαλύπτουμε μέχρι που είμαστε ικανοί/ες να φτάσουμε. Απόψε εγώ θα ονειρευτώ πως είμαι σε ένα πολύ όμορφο και ονειρεμένο (στην κυριολεξία) μέρος με πολλά αγαπημένα πρόσωπα. Αν αυτό είναι εφικτό να γίνει και το έχω ανάγκη, θα μπω στη διαδικασία να το κάνω.
Αν δεν είναι εφικτό, θα περιοριστεί στη σφαίρα της σκέψης μου και του υποσυνειδήτου, προσφέροντάς μου νοερά μακρινά και σχεδόν τέλεια πλασμένα, ταξίδια. Δεν πρόκειται για κάποιου είδους ασυνήθιστες σκέψεις ή αλλόκοτα μυαλά. Πρόκειται για την έντονή μας επιθυμία να ξεφεύγουμε από την καθημερινότητα με οποιονδήποτε τρόπο. Επιπλέον, την σκέψη μας πολλές φορές δεν την ελέγχουμε και μπορεί να μας οδηγεί από τα πιο μπερδεμένα έως και στα πιο όμορφα μονοπάτια.
Σκέφτομαι , αρα υπάρχω. Και σκέφτομαι πολύ. Φαντάζομαι ,άρα ταξιδεύω. Είμαι καπετάνισσα του εαυτού μου με πλοίο τη φαντασία.
Λόγω ανθρώπινου είδους, έχουμε τη δυνατότητα να σκεφτόμαστε πολύ. Επίσης έχουμε ,σχεδόν όλοι, τεράστια φαντασία. Καλπάζουσα και ατίθαση. Αν ένα ταξίδι αναγκαζόμαστε να το στερηθούμε λόγω συνθηκών, ένα νοερό δεν μπορεί να μας το στερήσει κανείς. Είναι δικό μας. Εμείς ορίζουμε τον προορισμό, την διαδρομή, εμείς και την Ιθάκη μας.