– Άσχημες και αρνητικές σκέψεις, γιατί ήρθατε πάλι στο μυαλό μου?
– Ήρθαμε γιατί μας αρέσει να παίζουμε μαζί σου. Ήρθαμε γιατί μας αρέσει να σε κάνουμε ότι θέλουμε. Σαν ένα μπαλάκι του πινκ – πονκ, σε πετάμε από δω κι από κει, έτσι, απλά για να γελάσουμε.
– Άσχημες και ενοχλητικές σκέψεις, γιατί σε μένα?
– Γιατί εσύ μας υποδέχεσαι κάθε φορά με ανοιχτή αγκαλιά. Μας αφήνεις ανοιχτή την πόρτα, μας ετοιμάζεις γλυκό και μας περιμένεις. Θα ήταν προσβολή να μην εμφανιστούμε.
– Μα εγώ δεν σας προσκάλεσα ποτέ. Δεν σας άνοιξα ποτέ την πόρτα. Δεν σας έφτιαξα ποτέ το γλυκό που λέτε. Εγώ δεν σας θέλω. Δεν θέλω να έχω καμία σχέση μαζί σας.
– Κι όμως, μας έχεις φερθεί τόσο όμορφα και τόσο διαφορετικά από αυτό που νομίζεις. Κάθε φορά που έπεφτες στα πατώματα από κάτι που σε πονούσε, μας άφηνες ν’ αλωνίζουμε στο μυαλό σου. Οι φίλοι σου, οι θετικές και όμορφες σκέψεις, προσπαθούσαν να σου κάνουν παρέα και να μπουν στο μυαλό σου, λίγο να τις ακούσεις, αλλά εσύ τις έδιωχνες μακριά. Όλα όσα σε έκαναν, κάποτε, να νιώθεις καλά, ξαφνικά σου έκαναν κακό. Δεν τα ήθελες. Ήθελες μόνο εμάς. Κι όχι μόνο μας ήθελες αλλά μας ζήταγες να σου κάνουμε παρέα και να σου μιλάμε για να μην είσαι μόνη. Κάθε φορά που κουραζόμασταν από την πολύ κουβέντα και θέλαμε λίγη ησυχία, μας προκαλούσες και πάλι σε κουβέντα. Μερικές φορές, ήταν σα να μας πίεζες.
– Όχι, όχι. Δεν το πιστεύω. Δεν πιστεύω ότι εγώ επέτρεπα όλες αυτές τις επίπονες σκέψεις. Εγώ θέλω να είμαι ευτυχισμένη, θέλω να χαμογελάω και θέλω να πιστεύω ότι όλα θα πάνε καλά. Αυτό που λέτε δεν το έκανα εγώ. Δεν το δέχομαι. Όχι. Όχι.
– Η αλήθεια που βλέπεις εσύ είναι διαφορετική από αυτή που βλέπουμε εμείς. Νομίζεις ότι ¨πρέπει¨ να είναι όλα όπως τα θέλεις για να μας διώξεις ενώ αυτό δεν θα γίνει ποτέ. Πάντα θα σου λείπει κάτι και πάντα θα μας προκαλείς σε διάλογο. Γιατί μας χρειάζεσαι. Είμαστε η παρέα σου. Εσύ μας επιλέγεις κάθε φορά. Εσύ ξεκινάς τον διάλογο. Και όσο πιστεύεις ότι δεν μας χρειάζεσαι, τόσο πιο πολύ μας παρακαλάς να γυρίσουμε. Είσαι μόνη σου αλλιώς. Μόνη σου. Νομίζεις ότι όλες εμείς οι άσχημες και αρνητικές σκέψεις θέλουμε να κάνουμε παρέα μαζί σου. Μπα! Βαρετό. Σ’ έχουμε κατακτήσει. Είσαι δικιά μας. Δεν έχεις να μας δώσεις κάτι καινούριο. Στα έχουμε πάρει όλα. Δεν έχεις άλλους φίλους. Έχεις μόνο εμάς. Γιατί όλοι οι άλλοι σ’ εγκατέλειψαν.
– Η αλήθεια είναι διαφορετική. Δεν μ’ εγκατέλειψε κανείς. Εγώ τους έδιωξα όλους από κοντά μου.
– Ναι καλά. Αυτό ΘΑ ΗΘΕΛΕΣ να συμβαίνει.
– Αρνητικές και άσχημες σκέψεις. Έχετε απόλυτο δίκιο. Με κάνετε ότι θέλετε όταν εμφανίζεστε. Μου τα έχετε πάρει όλα.
– Στα λόγια μας έρχεσαι. Είδες που είχαμε δίκιο τελικά?
– Είχατε δίκιο μέχρι εδώ. Είχατε δίκιο ως τώρα. Αλλά δεν μπορώ να σας αφήνω να με ορίζετε πια. Δεν θέλω και δεν μπορώ να ζω την ζωή μου όποτε και όσο μου επιτρέπετε.
– Δε νομίζω ότι γίνεσαι κατανοητή.
– Είμαι σίγουρη ότι η επικοινωνία μας αρχίζει να δυσκολεύει. Μιλάμε διαφορετική γλώσσα πια. Εσείς με θέλετε μπαλάκι του πινκ-πονκ αλλά εγώ δεν θέλω αυτό για μένα. Μέχρι τώρα είχατε τα ηνία και το παιχνίδι στα χέρια σας αλλά δεν το αντέχω άλλο. Σας ευχαριστώ για όλα όσα μου δώσατε αλλά θέλω να προχωρήσω χωρίς εσάς.
– Δεν γίνεται αυτό. Χωρίς εμάς δεν έχεις κανέναν.
– Προτιμώ να μην έχω κανέναν παρά να έχω εσάς. Τόσο καιρό με έχετε γεμίσει με τα παραμύθια σας. Ότι τάχα, όλοι με έχουν εγκαταλείψει και χωρίς εσάς δεν έχω κανέναν. Δεν σας θέλω πια. Τέλος. Προτιμώ να μείνω μόνη μου, χωρίς τις αρνητικές σκέψεις και χωρίς τις θετικές. Προτιμώ την σιωπή. Προτιμώ την γαλήνη. Σας βαρέθηκα. Προσπαθείτε τόσο καιρό να με πείσετε ότι έχετε δίκιο αλλά δεν σας πιστεύω πια.
– Δεν θ’ αντέξεις, θα γυρίσεις.
– Θ’ αντέξω. Θ’ αντέξω γιατί θα θυμάμαι ότι έχοντας εσάς στη ζωή μου είναι σα να έχω κάποιον που μου ρουφάει όλη τη ζωή από μέσα μου. Η καρδιά μου μπορεί να ραγίσει μερικές φορές. Μπορεί να πονέσω. Και θα το αντέξω. Θα είμαι ζωντανή και θα πονάω. Δεν θα είμαι χωρίς οξυγόνο και χωρίς συναίσθημα από φόβο ότι όλα όσα λέτε είναι αλήθεια.
– Η φωνή σας αρχίζει και χάνεται. Το ίδιο και η δύναμή σας πάνω μου. Αρνητικές και άσχημες σκέψεις, σας αφήνω ελεύθερες. Σας αφήνω να πάτε από κει που ήρθατε. Στο αρνητικό και στο άσχημο. Εγώ θα μείνω με μένα και τη σιωπή μου.
