To οργισμένο μήνυμα ψηφοφόρου στα Χανιά με τη φωτογραφία του μικρού προσφυγόπολου

Θλίψη, οργή, αγανάκτηση, ανθρωπιά και για να ακριβολογούμε… μια αίσθηση δυσφορίας – γροθιά στο στομάχι – γεννά στον κάθε άνθρωπο η όψη της παραπάνω φωτογραφίας-ψήφου. Μήπως είναι κάτι από την περισσή αξιοπρέπεια που εξαντλήθηκε από τις κινήσεις και δράσεις των πολιτικών του, ή να ναι κάτι από την θλιβερή εικόνα ενός αγγέλου που κείτεται στην ακτή ξεβρασμένος  από το κύμα;

‘Ισως είναι και τα δύο… ίσως και πολύ περισσότερα από αυτά.

Με αυτήν την κίνηση του ψηφοφόρου στο εκλογικό τμήμα των Χανίων και συγκεκριμένα με την παράδοση μέσα στον άσπρο εκλογικό φάκελο του μηνύματος του, δεν ασκήθηκε απλά το εκλογικό του δικαίωμα αλλά εκφράστηκε και η ενεργοποίηση ενός ανθρώπου που είναι κοινωνός και πολίτης… που συμμετέχει  ενεργά  και βλέπει τα γεγονότα που διαδραματίζονται γύρω του, που ορθώνει φωνή και γκρεμίζει τείχη. Συγκεκριμένα, στο εκλογικό τμήμα των Τσικαλαριών στα Χανιά ο συγκεκριμένος ψηφοφόρος επέλεξε να ψηφίσει άκυρο δίνοντας νόημα στην ψήφο του χρωματισμένο κοινωνικά και όχι τόσο πολιτικά. Δεδομένης της σαθρής εικόνας που θέλει να προβάλλει ο εν λόγω πολίτης προτιμά να μην εξαντλήσει το εκλογικό του δικαίωμα στο να δώσει μια ψήφο σε κάποιους από τους υποψηφίους συνδυασμούς. Προχωράει έτσι στην προσθήκη στον φάκελο μιας φωτογραφίας του μικρού Αϋλάν που έχασε άδικα πριν λίγο καιρό την ζωή του στις ακτές του Μπόντρουμ στο ναυάγιο του πλεούμενου που τους μετέφερε, από το Μπόντρουμ προς την Κω. Επέλεξε να βάλει τη συγκλονιστική φωτογραφία του αθώου αυτού πλάσματος  γράφοντας από κάτω “ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ”.

Επίσης προσθέτει στο μήνυμα του τα ακόλουθα:

«Φέρατε τις ομαδικές απολύσεις.

Φέρατε τον μεσαίωνα στις εργασιακές σχέσεις.

Καταργήσατε τριετίες, επιδόματα…

Κόψατε τις συντάξεις των φτωχών.

Κόβετε και τα επιδόματά τους.

Σε λίγο ούτε συσσίτια θα υπάρχουν για να φάνε.

Καταστρέψατε νοσοκομεία, σχολεία, υπηρεσίες.

Και τώρα θέλετε να σας ψηφίσουμε!!! ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ»

Ο λόγος του ειλικρινής, αντικατοπτρίζει μια θολή και διαλυμένη αίσθηση της κοινωνικής πραγματικότητας. Η αγανάκτηση και η ανέχεια γεννά θυμό και προωθεί την οργή, μια οργή που τρέφεται και από την εικόνα νεκρών παιδιών που ανευρίσκονται καθημερινά στις ακτές του Αιγαίου Πελάγους και αποτελεί τη σπίθα που ξυπνά το αίσθημα της απόγνωσης για έναν κόσμο που σίγουρα δεν είναι ονειρικός, δεν έχει ίχνος φεγγαρόσκονης και δεν ονειρεύεται.