Απαραίτητη διευκρίνιση για να μιλήσει κάποιος για την έννοια του συμβιβασμού είναι η διάκριση ανάμεσα στις αμοιβαίες υποχωρήσεις και στον συμβιβασμό αυτό καθεαυτό. Είναι άλλο η συγχώρεση, άλλο η υποχώρηση κι άλλο ο συμβιβασμός. Σε γενικές γραμμές, ωστόσο, ο συμβιβασμός είναι ένα νόμισμα με δυο όψεις: Μπορεί να σημαίνει αδυναμία, παραίτηση από τις επιθυμίες, τα όνειρα και τις προσδοκίες αλλά και εναρμόνιση, διευθέτηση διαφορών ή εξομάλυνση των συγκρούσεων. Προϋποθέτει όχι μόνο την επιλογή αλλά και την ικανότητα προσαρμογής σε διάφορες καταστάσεις. Σχεδόν ποτέ μια απόφασή μας, που έχει αντίκτυπο στις σχέσεις μας, δεν είναι απόλυτα καλή ή κακή. Πάντα υπάρχει μια παραίτηση από κάτι άλλο, λιγότερο σημαντικό, σύμφωνα με τους δικούς μας χάρτες πλοήγησης, φτιαγμένους με πίστη στα προσωπικά σχέδια και τις προσωπικές επιλογές.
Για τα δικά μου δεδομένα, βέβαια, ο συμβιβασμός οδηγεί σε μια ψεύτικη σταθερότητα. Η απόφαση να μην ταρακουνήσουμε τα νερά συνοδεύεται συνήθως από το φόβο της αντιμετώπισης του αγνώστου, από την απροθυμία να αναλάβουμε ρίσκα, από την δυσκολία να διαχειριστούμε ή να αντιμετωπίσουμε τις πιθανές επιπτώσεις της απόφασης μας στους άλλους. Είτε μιλάμε για σχέσεις φιλικές, είτε επαγγελματικές, είτε ερωτικές ο συμβιβασμός μπορεί να μας ακολουθεί εφόρου ζωής αφού επέρχεται η αναβολή των ονείρων και των προσωπικών μας στόχων.
Στο επίμαχο κομμάτι των σχέσεων, η αναζήτηση, του “Κύριου Τέλειου” ή της “Κυρίας Τέλειας” είναι κάτι το ουτοπικό και έτσι οι συμβιβασμοί σε μία σχέση που δε θα σου ταιριάζει απόλυτα, θα κάνουν αργά ή γρήγορα την εμφάνισή τους. Αυτό που χρειάζεται όμως για να ενώσεις σωστά το δικό σου κομμάτι παζλ με αυτό του έτερου ήμισυ είναι να βρεις την σωστή αναλογία των αμοιβαίων υποχωρήσεων. Διαφορετικά, κάθε σχέση που σε κάνει να νιώθεις άσχημα με τον εαυτό σου είναι μια μη υγιής σχέση. Ίσως, τελικά, το να μην ταιριάζεις με κάποιον να μην είναι απαραίτητα κακό αφού σου δίνει το έναυσμα για μεγαλύτερη ανασκόπηση του τι θες και ζητάς χωρίς να κάνεις κανένα συμβιβασμό. Εξάλλου, το να αγαπάς κάποιον δεν σημαίνει πως θα πρέπει να ακολουθήσεις και τις δικές του αξίες, ιδέες και νοοτροπία. Η ουσία του ποιος είσαι δεν θα πρέπει να είναι διαπραγματεύσιμη. Σε περίπτωση που ο ένας νιώθει πως πρέπει να αφήσει στην άκρη κομμάτια του εαυτού του, που τον κάνουν να ξεχωρίζει από τους γύρω του, προκειμένου να “ταιριάξει” στη ζωή του συντρόφου του, τότε σημαίνει πως έχει αρχίσει να καταπιέζει τον εαυτό σου.
Ακόμα και στο φιλικό επίπεδο, οι άνθρωποι έχουν διαφορετικές αντιλήψεις, νοοτροπίες, ιδέες, σκέψεις και προσπαθούν να επικοινωνήσουν μεταξύ τους και να συνυπάρξουν. Τις περισσότερες φορές είναι λάθος να σκεφτόμαστε για τους άλλους με τον δικό μας τρόπο. Ο καθένας είναι διαφορετικός, κάνει τις δικές του επιλογές, τα δικά του σωστά και λάθη. Σε μία φιλία σίγουρα αποδέχεσαι πιο εύκολα μια κατάσταση ή μια συμπεριφορά. Το να συμβιώνεις ή να αναπροσαρμόζεις τη σχέση σου με το φίλο σου, λοιπόν, ίσως να είναι και απαραίτητο όταν αυτό δε γίνεται αναγκαστικά και κυρίως όταν δεν αλλοιώνει τους χαρακτήρες και των δύο. Όταν οι αρχές και οι βάσεις μιας φιλίας είναι ξεκάθαρες, τότε οι αμοιβαίες υποχωρήσεις θα χρειαστούν για να ευδοκιμήσει και να έχει διάρκεια η σχέση αυτή.
Μη φοβάστε να ζήσετε χωρίς συμβιβασμούς!!!Το παιχνίδι της ζωής μας, το ορίζει ο καθένας μόνος του…και το ποιοι θα είναι συμπαίκτες μας, είναι αποκλειστικά δική μας επιλογή. Οι αποτυχημένες επιλογές είναι κομμάτι της ζωής μας και αυτές είναι που κάνουν τις επιτυχίες μας πιο ενδιαφέρουσες. Προσπαθήστε να διδαχθείτε κάτι από την οποιαδήποτε εμπειρία. Οι αμοιβαίες υποχωρήσεις όπου αυτές δεν ξεπερνούν τα όρια είναι χρήσιμες σε κάθε είδους σχέσεις. Όταν όμως εμμένουμε κάπου, όπου η προσωπικότητα μας αλλοιώνεται τότε είναι η ώρα που αντί να ψάχνουμε δικαιολογίες, ας ψάξουμε αιτίες και αντί να αναλωνόμαστε σε εμπόδια, ας αναζητήσουμε λύσεις!
