Ένα σύντομο άρθρο αυτή τη βδομάδα για να σας θυμίσω πως κάτι ξεχάσατε. Η οικονομική κρίση της χώρας όπως έχω ξαναγράψει σε παλαιότερα άρθρα μου για εμένα προσωπικά έχει φυσικά τα αρνητικά της αλλά κρύβει και τα θετικά της. Σήμερα θα αναφερθώ στα αρνητικά τα οποία μετέτρεψαν τις ζωές μας λίγο πολύ σε άδειες και κενές δίχως νόημα. Μου τηλεφωνούν φίλοι μου από την Ελλάδα εδώ στο εξωτερικό όπου ζω και μου λένε πως η γενική εικόνα των ανθρώπων στην πατρίδα είναι ζαλισμένα ανθρωπάκια που δέχονται παθητικά ότι και να συμβαίνει σε αυτήν γιατί κουράστηκαν να ασχολούνται. Μοιάζουν ναρκωμένοι όλοι όσοι περιφέρονται στους δρόμους χωρίς δουλειές ψάχνοντας απλά να σκοτώσουν την ώρα τους.
Δε θέλω σε καμία περίπτωση να κρίνω ή να σχολιάσω τα προσωπικά προβλήματα του καθενός. Το μόνο που θέλω είναι να σας πω πως ανάμεσα στις τόσες ατυχίες ξεχάσατε και ξεχάσαμε όλοι μας να χαμογελάμε και να φροντίζουμε τον εαυτό μας. Ξέρω είναι δύσκολο όταν έχει κάποιος τόσα στο κεφάλι του και πόσο μάλιστα αυτοί που είναι υπεύθυνοι για την επιβίωση και το μέλλον μιας ολόκληρης οικογένειας, όμως ίσως βοηθούσε αν εκεί κάπου βαθιά ανάμεσα σε όλα τα άλλα σκεφτόταν ο καθένας λίγο και τον εαυτό του. Να ψάξουμε ένας ένας τις δικές μας διεξόδους και αποδράσεις.
Ξεχάσατε πως κάποτε υπήρξατε παιδιά, νέοι με όνειρα και ας σας τα έκλεψαν. Ξεχάσατε πως κάποτε υπήρξατε ευτυχισμένοι και ας είχατε λιγότερα υλικά αγαθά απ’ ότι μας έμαθαν να έχουμε τώρα με τη δικαιολογία ότι τα χρειαζόμαστε. Οι άσχημες στιγμές ήρθαν και θα έρχονται πάντα. Το θέμα είναι πως τις διαχειριζόμαστε εμείς. Αν βάλουμε στο καθημερινό λεξιλόγιό μας λέξεις όπως ελπίδα, ευχή, πίστη, ψυχραιμία, ηρεμία, δύναμη μπορεί την επόμενη φορά που η κακιά η ώρα μας χτυπήσει την πόρτα εμείς να είμαστε πιο ετοιμοπόλεμοι από ποτέ. Βρείτε τι είναι αυτό που σας αρέσει να κάνετε. Γεμίστε το χρόνο σας όλοι όσοι είστε άνεργοι για να μη σας τραβήξει κάτω η μιζέρια και η κατάθλιψη. Πολεμήστε τον αόρατο αυτόν εχθρό που μας δημιούργησαν όλα αυτά που μας έχουν πλέον επιβάλει. Πρέπει να το ρίξουμε εμείς και να μη μας ρίξει. Πρέπει να το νικήσουμε εμείς και να μη μας νικήσει. Διεκδικήστε ξανά όσα σας ανήκουν, τα δικαιώματά σας και όσα αγαπάτε. Επιβάλλεται να σηκωθεί ξανά στα πόδια τους ένας τέτοιος λαός και αυτό θα γίνει μόνο εάν δουλέψουμε όλοι πρώτα ατομικά μέσα μας.
