Μέσα σε ένα βράδυ (αυτό της 13ης Νοεμβρίου) η παγκόσμια πρωτεύουσα του ρομαντισμού το Παρίσι, μετατράπηκε σε κέντρο τρομοκρατικών επιθέσεων με δεκάδες νεκρούς και τραυματίες. Και όλα αυτά σε έναν από τους πιο πολυσύχναστους δρόμους τις πόλεις, εκεί όπου βρίσκεται το κέντρο της νυχτερινής ζωής του Παρισιού με θέατρα, μπαρ, κινηματογράφους, εστιατόρια και άλλους πολυχώρους για την ψυχαγωγία και διασκέδαση των κατοίκων. Μία επίθεση που διήρκεσε επτά λεπτά.
Βέβαια πρώτος στόχος δεν ήταν αυτός. Ήταν ξεκάθαρα το στάδιο de France όπου διοργανωνόταν ο φιλικός αγώνας μεταξύ Γαλλίας και Γερμανίας. Ένα στάδιο που μέσα βρίσκονταν 80.000 θεατές, ανάμεσα στους οποίους ήταν ο Γάλλος πρόεδρος Ολάντ και ο Γερμανός υπουργός εξωτερικών Στάινμαϊερ.
Η Γαλλία κηρύχθηκε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, με τον στρατό να βρίσκεται σε καίρια σημεία του Παρισιού, με σύνορα κλειστά, όπως και τα σχολεία και με ένα γενικότερο, απειλητικό φόβο των κατοίκων να ξεπροβάλλουν από το σπίτι τους να πλανιέται στην Παριζιάνικη ατμόσφαιρα. Είναι φανερό, πως η Ευρώπη διαβάλλεται.
Όταν έχει περάσει τόσος καιρός, τόσο μεγάλο διάστημα και οι Ευρωπαίοι ηγέτες δειλιάζουν, διστάζουν και φοβούνται να πάρουν σημαντικές αποφάσεις στο προσφυγικό, όπου χάνονται συνεχώς ψυχές στα ύδατα του Αιγαίου μπορούμε εύκολα να συμπεράνουμε κάτι. Ίσως αυτή η ουμανιστική – ανθρωπιστική πολιτική που θέλει η Ευρώπη να λέει ότι τηρεί, δεν είναι τίποτα λιγότερο από μία ομαδική αυτοκτονία. Μία αυτοκτονία που αν δεν ληφθούν σοβαρά υπόψιν τα αίτια που έχουν οδηγήσει στην ανθρωπιστική κρίση των Ευρωπαίων κυρίως πολιτών, θα οδηγήσει σταδιακά (έτσι θέλω να πιστεύω) ή ριζικά στη δύση της Ενωμένης Ευρώπης. Το αποτέλεσμα; Εκτεθειμένα κράτη, ατομικές αντιλήψεις και διχασμός.
Πολλοί συγκρίνουν την χθεσινοβραδινή επίθεση (το κείμενο γραμμένο στις 14 Νοεμβρίου) με την επίθεση στους δίδυμους πύργους την 11η Σεπτεμβρίου. Μάλιστα η 13η Νοεμβρίου έχει χαρακτηριστεί ήδη ως η 11η Σεπτεμβρίου της Ευρώπης. Αμέτρητα θύματα, ανυποψίαστα, ψυχρές αιματηρές κινήσεις και καμικάζι τα κοινά τους σημάδια. Όμως δεν ξέρω κατά πόσο κάτι τέτοιο μπορεί να συγκριθεί. Η Ευρώπη δεν είναι Αμερική και ΕΥΤΥΧΩΣ ή δυστυχώς δεν θα γίνει ποτέ.
Την ταυτότητα των θυτών ακόμη δεν την ξέρουμε. Το εμφανές είναι η επίθεση να έχει γίνει από τζιχαντιστές όμως τίποτα δεν είναι βέβαιο. Μάρτυρες αναφέρουν πως πριν οι δράστες ρίξουν τα πυρά είπαν την χαρακτηριστική ισλαμική έκφραση Allahu Akbar, (το οποίο σημαίνει ο Θεός Αλλάχ είναι ο σπουδαιότερος). Πάρα ταύτα αν όντως πίσω από αυτήν την απάνθρωπη τρομοκρατική ενέργεια βρίσκεται το κίνημα ISIS, τότε οι ίδιοι έχουν θέσει ως επόμενους στόχους το Λονδίνο και τη Ρώμη. Η Ευρώπη άρχισε να υποψιάζεται. Δεν ξέρω αν αυτό γίνεται επιφανειακά ή πρακτικά όμως. Το σίγουρο είναι ότι αυτό το τρισάθλιο γεγονός είναι αν όχι η τελευταία, μία από τις τελευταίες ευκαιρίες της Ευρώπης για ουσιαστική επανένωση. Για μία κοινή συνεργασία με αλτρουισμό και ρεαλισμό. Γιατί η ανατολική απειλή μπορεί να αντιμετωπισθεί και μάλιστα ανώδυνα αν όλοι οι Ευρωπαίοι πολίτες είναι ενωμένοι.
Στη δημοσιότητα έχουν έρθει και δηλώσεις ενός μαχητή του Ισλαμικού κράτους, ο οποίος αναφέρει ότι:
“Έχετε πάρει εντολή να πολεμήσετε τους απίστους όπου τους βρίσκετε –τί περιμένετε λοιπόν; Υπάρχουν όπλα και αυτοκίνητα που είναι διαθέσιμα και στόχοι που μπορούν να πληγούν”, δηλώνει ένας μαχητής του Ισλαμικού Κράτους στο βίντεο αυτό, ενώ βρίσκεται περιτριγυρισμένος από άλλους μαχητές. “Υπάρχουν όλα τα δηλητήρια, επομένως δηλητηριάστε το νερό και το φαγητό τουλάχιστον ενός από τους εχθρούς του Αλλάχ”, προσθέτει. Νωρίτερα η ιστοσελίδα του ινστιτούτου Site έγραψε ότι μήνυμα των τζιχαντιστών προειδοποιεί και για νέες επιθέσεις μετά τις χθεσινές στο Παρίσι: «Μετά το Παρίσι θα έρθει η σειρά της Ρώμης, του Λονδίνου και της Ουάσινγκτον», λέγεται πως αναφέρει το μήνυμα και συμπληρώνει: «Να θυμάστε, να θυμάστε την 14η Νοεμβρίου. Δε θα ξεχάσουν ποτέ αυτή την ημέρα όπως την 11ηΣεπτεμβρίου».
Κάτι τέτοιες δηλώσεις ίσως σε πολλούς να προκαλούν τρόμο. Το μόνο σίγουρο είναι ότι σε κανέναν δεν μπορούν να περάσουν απαρατήρητες ή έστω να θεωρηθούν απλές, ανούσιες, επιφανειακές απειλές.
Θέλω να πιστεύω πως δεν διανύουμε το τέλος της Ευρώπης. Ένα τέλος που θα συνδέεται με την αρχή ενός νέου θανάτου, όπως φανερώνει και ο τίτλος. Κάτι τέτοιο βέβαια για να γίνει χρειάζεται έναν συγκεκριμένο σκηνοθέτη, τον Χίτσκοκ γιατί πολύ απλά είναι δραματικά καταθλιπτικό και ουτοπικό. Ή μήπως δεν είναι;
ΥΓ: Υπάρχει η γνωστή κρίση ανθρωπιστικής και συναισθηματικής προβολής στα social media. Facebook και Twitter κυρίως, όπου όλοι θέλουν να δείξουν πόσο ουμανιστές είναι και να εκφράσουν την βαθιά τους θλίψη. Από το να το κάνεις όμως στα social media, όντας ανίδεος για το τι γίνεται γύρω σου, στον υπόλοιπο κόσμο, καλύτερα να μην το κάνεις καθόλου. Αν θέλει κάποιος βέβαια ξέρει πως πρέπει να εκφράσει τη θλίψη του και να βοηθήσει έμπρακτα. Χωρίς το Facebook και το Twitter για διαμεσολαβητές.
https://www.youtube.com/watch?v=HKZz_QPQMTk
Βίντεο Ντοκουμέντο, με τον πανικό που επικρατούσε μετά τις επιθέσεις.
.){kind=link}