Αυτός ο χρόνος θα μας αποχαιρετήσει αφήνοντας μας πολύ πόνο, θλίψη και ένα μεγάλο ”γιατί;”. Περισσότερο πόνο όμως έζησαν άνθρωποι οι οποίοι ξεριζώθηκαν από την κατεστραμμένη από τον εμφύλιο χώρα τους, τη Συρία. Αλλεπάλληλες τρομοκρατικές επιθέσεις και βομβαρδισμοί έχουν πλήξει τη χώρα προκαλώντας τεράστιες υλικές καταστροφές και κύματα μεταναστών στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επίσης έχουν αναφερθεί σε μαρτυρίες προσφύγων βιασμοί αμάχων και στοχοποιήσεις οικογενειών με αποτέλεσμα την οδήγησή τους στις φυλακές χωρίς μέλλον.
Έτσι η Συρία για αυτούς τους ανθρώπους έχει τελειώσει πια και μετά από τεράστια βάσανα μέσα στη θάλασσα φτάνουν στη χώρα μας. Δίχως να έχουν τίποτα στα χέρια τους για να ζήσουν, φωνάζοντας και ψάχνοντας τα άλλα μέλη της οικογένειάς τους που έχουν χαθεί στο πλήθος.Τι θα κάνουν από εδώ και πέρα δεν κρίνεται από αυτούς. Και έτσι μεταφέρονται από τον ένα χώρο στο άλλο ζώντας αρκετές φορές υπό άθλιες συνθήκες ρωτώντας ένα μόνο πράγμα:”γιατί;”.
Αυτή την ερώτηση κάνουμε όμως και εμείς οι Έλληνες που βρεθήκαμε από την μια στιγμή στην άλλη, με χιλιάδες μετανάστες τριγύρω μας και με τα Μ.Μ.Ε να βρίθουν από σπαρακτικές εικόνες τους. Δεν ξέρουμε πως να τους αντιμετωπίσουμε και το κυριότερο δεν έχουμε καν συλλάβει τις διαστάσεις, τα αίτια και τα αποτελέσματα αυτής της κατάστασης.
Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να προτείνω κάποια αξιόλογα βιβλία για αν μπορέσουμε κάποια στιγμή να καταλάβουμε βαθύτερα το νέο κοινωνικό ”σήμερα” και να διδαχθούμε την κατανόηση απέναντι στο ”ξένο”.
Η μετανάστευση στην Ελλάδα του 21ου αιώνα
Ο συλλογικός αυτός τόμος εξετάζει την ελληνική μεταναστευτική εμπειρία τόσο στο εθνικό της πλαίσιο όσο και στο σύγχρονο ευρωπαϊκό περιβάλλον.
Οι συγγραφείς προσφέρουν μια συνολική επισκόπηση του φαινομένου της μετανάστευσης, παρουσιάζοντας τα δημογραφικά και κοινωνικοοικονομικά χαρακτηριστικά των μεταναστών, την ενσωμάτωσή τους στην αγορά εργασίας, καθώς και τη γενικότερη κοινωνικοπολιτική τους ένταξη στην ελληνική κοινωνία. Τέλος, διατυπώνουν συγκεκριμένες προτάσεις για μια ελληνική μεταναστευτική πολιτική προσαρμοσμένη στις ανάγκες της εποχής.
Η μετανάστευση στην Ελλάδα του 21ου αιώνα αποτελεί ένα πλήρες και έγκυρο εγχειρίδιο για φοιτητές και πανεπιστημιακούς ερευνητές, αλλά και χρήσιμο εργαλείο για δημοσιογράφους και επαγγελματίες, καθώς και για κάθε αναγνώστη που χρειάζεται μια επίκαιρη και ευσύνοπτη ανάλυση του μεταναστευτικού φαινομένου στη χώρα. μας.
Το μεταναστευτικό ζήτημα στη Μεσόγειο
Η σύντομη αυτή μελέτη, μέσα από τις πηγές της διεθνούς και της ελληνικής βιβλιογραφίας, δίνει στον αναγνώστη τη δυνατότητα να αντλήσει χρήσιμα συμπεράσματα για τις διαστάσεις του μεταναστευτικού ζητήματος στην περιοχή της Μεσογείου. Η μεταναστευτική πολιτική της Ισπανίας, της Ιταλίας και της Ελλάδας “μπάινει στο μικροσκόπιο” μιας εμπεριστατωμένης έρευνας προκειμένου να παρουσιαστεί με σαφήνεια το θεσμικό πλαίσιο με το οποίο οι αποκαλούμενες χώρες του μεσογειακού μοντέλου καλούνται σήμερα να διαχειριστούν μια ιδιαιτέρως σύνθετη πρόκληση.
Η ανάλυση των μεθόδων που ακολουθούνται από τις εξεταζόμενες χώρες, τόσο στο πεδίο της ενσωμάτωσης των μεταναστών όσο και του ελέγχου των προς το εσωτερικό τους μεταναστευτικών ροών, αποσκοπεί στο να αναδείξει το βαθμό της αποτελεσματικότητας αυτών, επιδιώκοντας, παράλληλα, να δώσει και μια απάντηση στο τι δέον γενέσθαι.
Μετανάστευση και μεταναστευτική πολιτική στην Ελλάδα και την Ευρώπη
Στο βιβλίο συνοψίζονται τα μεταναστευτικά ρεύματα από και προς και εντός της Ευρώπης κατά τη σύγχρονη βιομηχανική εποχή, οι θεωρίες που αναπτύχθηκαν για να ερμηνεύσουν τα αίτια και τις επιπτώσεις τους και η μεταναστευτική πολιτική των χωρών αποστολής και υποδοχής των μεταναστών.
Αυτοί δεν είναι σαν εμάς
Πολλοί πιστεύουν ότι η μετανάστευση είναι ένα φαινόμενο κυρίως των ημερών μας. Κι όμως, είναι παλιό όσο η ίδια η ανθρωπότητα. Η μετανάστευση είναι συνυφασμένη με την ανάδυση του πολιτισμού. Οι ανθρώπινες κοινωνίες, ωστόσο, αντιδρούσαν συνήθως αρνητικά στους νεοφερμένους. Ίσως ήταν ο αρχέγονος φόβος για τον “βάρβαρο”, τον απολίτιστο κι απειλητικό ξένο…
Σήμερα ζούμε μια εποχή ταχύτατων αλλαγών: την εποχή της παγκοσμιοποίησης. Και η μετανάστευση παραμένει ένας από τους βασικούς μηχανισμούς της ανθρώπινης προόδου. Αλλά ο φόβος για τον “βάρβαρο” ζει και σήμερα, το ίδιο όπως παλιά.
Στον δημόσιο διάλογο συνήθως παραβλέπεται πως κάθε επιστημονική ανάλυση του φαινομένου της μετανάστευσης καταλήγει – σχεδόν μονότονα – στο ίδιο συμπέρασμα. Η διεθνής μετανάστευση ωφελεί τους πάντες: τις χώρες προέλευσης, τις χώρες προορισμού, τους ίδιους τους μετανάστες. Οι εκκλήσεις για περιορισμό της μοιάζει να προδίδουν άγνοια συνδυασμένη με φόβο.
Υπάρχει όμως και κάτι άλλο: στις πλούσιες χώρες οι πολίτες κάνουν λίγα παιδιά και ζουν πολλά χρόνια. Ο πληθυσμός τους γερνάει και σύντομα θα αρχίσει να συρρικνώνεται. Την ίδια στιγμή, η δεξαμενή των μεταναστών, που ακόμα φαντάζει ανεξάντλητη, θα αρχίσει γρήγορα να στερεύει. Η έλευση μεταναστών σήμερα αντιμετωπίζεται ως πρόβλημα. Αύριο θα γίνει το ζητούμενο. Και, ως συνήθως, κερδισμένες θα βγουν οι κοινωνίες που ήξεραν να προνοούν…