Η σφαγή του Κόβεντρι.

Τη νύχτα τις 14ης Νοεμβρίου 1940, τριακόσια γερμανικά βομβαρδιστικά απογειώθηκαν με άκρα μυστικότητα ταυτοχρόνως από βάσεις της ναζιστικής αεροπορίας στη κατεχόμενη Βόρεια Ευρώπη. Η κατεύθυνση όλων ήταν προς Βορρά και συγκεκριμένα προς τη Μεγάλη Βρετανία, όπου το πλάνο της διαδρομής τους αλλά και ο τελικός τους στόχος είχε επιλεγεί προηγουμένως με ιδιαίτερη επιμέλεια. Τις πρώτες πρωινές ώρες τα γερμανικά βομβαρδιστικά άρχισαν να συγκλίνουν τη πορεία τους προς μια βιομηχανική πόλη της Κεντρικής Αγγλίας με μεγάλη παράδοση, το Κόβεντρι.

Η συγκεκριμένη αεροπορική επιδρομή, μια από τις πολλές που αναγκάστηκε η βρετανική νήσος να υπομείνει τις σκοτεινές εκείνες μέρες του πολέμου ήταν πολύ περισσότερο αδιάκριτη και απάνθρωπη από όσο οποιαδήποτε άλλη πόλη είχε βιώσει ποτέ μέχρι τότε. Αν και το ίδιο το Λονδίνο κατά τη διάρκεια του πολέμου δέχτηκε πολλαπλάσιους τόνους βομβών από όσους ερρίφθησαν συνολικά στο Κόβεντρι, ήταν η συγκέντρωση και η βαρβαρότητα μιας τόσο λυσσασμένης επιδρομής σε μια σχετικά μικρή πόλη που ξάφνιασε, τρομοκράτησε και τελικά αποστασιοποίησε τη κοινή γνώμη. Τα αποτελέσματα τέτοιων επιθέσεων ήταν συνήθως κανόνας να αποσιωπούνται ώστε να μην θιχτεί το ηθικό τόσο των πολιτών όσο και των στρατευμάτων. Ωστόσο, το Υπουργείο Πληροφοριών της Μεγάλης Βρετανίας επέλεξε αυτή την τραγωδία ως ευκαιρία για να κάνει χρήση του τύπου με σκοπό να εκθέσει την παράλογη βαρβαρότητα των Ναζί κατά των αμάχων. Η αναφορά σε μια τέτοιας έκτασης καταστροφής που διέλυσε τόσα πολλά σπίτια, και ιδιαίτερα τον καθεδρικό ναό της πόλης και το μεσαιωνικό ιστορικό της κέντρο, αλλά πάνω από όλα στη στέρηση τόσων ανθρώπινων ζωών, έφερε σύντομα την περιφρόνηση για τον κοινό εχθρό από όλες τις πλευρές του πολιτισμένου, ελεύθερου ή κατεχόμενου κόσμου.

Η επιδρομή κατά των αμάχων κατοίκων του Κόβεντρι ήταν η απάντηση του Γερμανού δικτάτορα στην αγγλική βασιλική αεροπορία, η οποία λίγες μονάχα μέρες πριν, στις 8 Νοεμβρίου, ημέρα επέτειος του αποτυχημένου πραξικοπήματος του Χίτλερ στο Μόναχο, είχε βομβαρδίσει τη γερμανική πόλη, υποχρεώνοντας έτσι τον Χίτλερ να ματαιώσει τη προγραμματισμένη δημόσια ομιλία του με την οποία θα κορυφώνονταν οι πανηγυρικές εκδηλώσεις για την επέτειο του πραξικοπήματος του 1923. Γιαυτό το λόγο ο Χίτλερ θέλησε να τιμωρήσει σκληρά τους Βρετανούς. Επέλεξε έτσι ως στόχο των βομβαρδιστικών του το Κόβεντρι, μια από τις αρχαιότερες πόλεις της Βρετανίας και διέταξε την αεροπορία του να την εξαφανίσει ολοκληρωτικά από το χάρτη. Ώρες αργότερα, όταν ήδη είχε πέσει η νύχτα τα γερμανικά βομβαρδιστικά πετούσαν πάνω από το στόχο τους και άρχισαν να τον βομβαρδίζουν με πρωτοφανή βαναυσότητα.

Το πρώτο κύμα των βομβαρδιστικών έριξε εκρηκτικές βόμβες, με στόχο τη καταστροφή των επιχειρήσεων και εγκαταστάσεων κοινής

Μέχρι τότε ο αεροπορικός βομβαρδισμός ήταν ένα μέσο για τη καταστροφή των υποδομών του αντιπάλου. Ο βομβαρδισμός του Κόβεντρι υπήρξε η πρώτη μεγάλη αεροπορική επιδρομή κατά άμαχου πληθυσμού που έγινε ευρύτερα γνωστή.

ωφέλειας της πόλης (την παροχή νερού, το ηλεκτρικό δίκτυο, τα τηλέφωνα και το δίκτυο φυσικού αερίου) και τη δημιουργία κρατήρων στους δρόμους, γεγονός που θα καθιστούσε δύσκολο για τα πυροσβεστικά οχήματα να φτάσουν στις πυρκαγιές που θα ξεκινούσαν από τα μεταγενέστερα κύματα των βομβαρδιστικών. Αυτά στη συνέχεια βομβάρδισαν τη πόλη με ένα συνδυασμό βομβών υψηλής εκρηκτικότητας και εμπρησμού. Η γερμανική αεροπορία είχε τη μακάβρια ευκαιρία να δοκιμάσει στο Κόβεντρι ανενόχλητη το εύρος του ζοφερού της οπλοστασίου. Υπήρχαν δύο είδη εμπρηστικών βομβών: εκείνες από μαγνήσιο και εκείνες που κατασκευάζονται με βάση το πετρέλαιο. Οι βόμβες υψηλής εκρηκτικότητας δεν είχαν σχεδιαστεί μόνο για να παρεμποδίσουν την πυροσβεστική Κόβεντρι και για να καταστρέψουν τις υποδομές της πόλης, είχαν ένα πολύ περισσότερο φαύλο σκοπό. Είχαν στόχο να βλάψουν τις στέγες και τις οροφές των κατοικιών, καθιστώντας ευκολότερο για τις εμπρηστικές βόμβες να πέσουν σε κτίρια και να αναφλεγεί το εσωτερικό τους.

Το Κόβεντρι ως πόλη της Κεντρικής Αγγλίας, τόσο μακριά από τα πεδία των μαχών και τόσο στρατηγικά ασήμαντη ελάχιστα προετοιμασμένη ήταν για έναν τέτοιο ανηλεή βομβαρδισμό. Γύρω στις οχτώ το απόγευμα ο μεγάλος καθεδρικός ναός της πόλης χτυπήθηκε από εμπρηστικές βόμβες για πρώτη φορά. Οι φλόγες γρήγορα εξαπλώθηκαν και οι πυροσβέστες ήταν ανήμποροι να διασώσουν το στολίδι της πόλης τους. Συνολικά ξέσπασαν διακόσιες πυρκαγιές σε όλη τη πόλη. Με το τηλεφωνικό δίκτυο να έχει προηγουμένως επιτυχώς καταστραφεί, παρεμποδίζοντας τη διοίκηση και τον έλεγχο των πυροσβεστικών υπηρεσιών και καθιστώντας δύσκολη την αποστολή πυροσβεστών στα μέρη όπου οι πιο επικίνδυνες πυρκαγιές είχαν εκδηλωθεί και το δίκτυο ύδρευσης της πόλης επίσης κατεστραμμένο, όπως άλλωστε είχαν πρόθεση εξ αρχής οι Γερμανοί, οι κάτοικοι του Κόβεντρι βρισκόντουσαν ξάγρυπνοι να ζουν έναν πραγματικό εφιάλτη.

Κατά το βομβαρδισμό 41.500 σπίτια υπέστησαν ζημιές, ενώ 2.306 εξ αυτών καταστράφηκαν ολοκληρωτικά.

Η αεροπορική επιδρομή συνεχίστηκε κατά κύματα ολόκληρη τη νύχτα και ολοκληρώθηκε μόλις στις έξι και δεκαπέντε το πρωί. Το Κόβεντρι δέχτηκε περισσότερες από πενήντα χιλιάδες εμπρηστικές βόμβες, συνολικού βάρους άνω των πεντακοσίων τόνων. Όταν η μέρα διαδέχτηκε εκείνη τη μοιραία νύχτα το Κόβεντρι ήταν ένας σωρός από στάχτη και φλεγόμενα ερείπια. Το ιστορικό κέντρο της πόλης είχε ισοπεδωθεί, ιστορικά κτήρια και μνημεία του 14ου αιώνα μετατράπηκαν σε μια άμορφη μάζα ερειπίων και κάτω από αυτά ένας ακόμα μη εξακριβωμένος αριθμός (γίνεται λόγος για 568 έως 1000) κατοίκων του Κόβεντρι κείτονταν νεκροί.

Αυτές τις εικόνες φρίκης έζησε και ο ίδιος ο βασιλιάς Γεώργιος ο ΣΤ’, που σχεδόν αμέσως επισκέφτηκε την ερειπωμένη πόλη για να εμψυχώσει όσους κατοίκους της είχαν απομείνει ζωντανοί. Η σφαγή του Κόβεντρι, ένα από τα ειδεχθέστερα εγκλήματα της γερμανικής πολεμικής μηχανής κατά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο είχε πλέον ολοκληρωθεί.

Η επιδρομή σηματοδότησε ένα νέο και παράλληλα τόσο εκτεταμένο επίπεδο καταστροφής στα χρονικά του πολέμου, ώστε ο κυνισμός μάλιστα των Ναζί, μέσω του Γιόζεφ Γκέμπελς να φτάσει σε τέτοιο επίπεδο ώστε η γερμανική γλώσσα να εμπλουτιστεί με μία ακόμα λέξη· conventrieren, που χρησιμοποιήθηκε για την περιγραφή παρομοίων επιπέδων καταστροφής και άλλων πόλεων των Συμμάχων.

H αποκατάσταση και το χτίσιμο αυτών που η λαίλαπα του πολέμου είχε καταστρέψει ήταν άμεση. Το Κόβεντρι αναγεννήθηκε σύντομα μετά τη λήξη του πολέμου. Στον απόηχο του τελευταίου, το κέντρο του Κόβεντρι ξαναχτίστηκε εκτενώς σύμφωνα με νέα πολεοδομικά σχέδια, που σέβονταν όμως την μεσαιωνική παράδοση της πόλης και την ιστορική της κληρονομιά. Ο καθεδρικός ναός του Κόβεντρι έμεινε όμως συμβολικά ως ερείπιο, και είναι ακόμη και σήμερα η κύρια υπενθύμιση των βομβαρδισμών και ο τόπος για τη μνήμη των θυμάτων και τον αμοραλισμό του πολέμου.