Ύστερα από μία κουραστική μέρα στην παραλία, λίγη χαλάρωση κάτω από το φως του φεγγαριού στην αυλή του σπιτιού μου ήταν απαραίτητη. Παρατηρώ το φεγγάρι και βλέπω πόσο όμορφο είναι και εκείνη ακριβώς τη στιγμή, νιώθω πολύ έντονα την ανάγκη να πω ένα ευχαριστώ. Ένα ευχαριστώ στη φύση, στο σύμπαν, στο θεό, που μου δίνεται η ευκαιρία να δω κάτι τόσο όμορφο. Φιλοσοφώντας λίγο παραπάνω σκέφτηκα τι ακριβώς σημαίνει το “Ευχαριστώ” στις μέρες μας, πόσοι το λένε και το εννοούν, πόσοι το λένε και δεν το εννοούν και πόσοι τελικά δεν το λένε καθόλου.
Αυτό λοιπόν που μαθαίνουμε από μικρά παιδάκια σχετικά με τους τρόπους που μπορούμε να πούμε ευχαριστώ περιορίζεται στην -κατ’εμέ-σπαστική ατάκα της κλασσικής -Ελληνίδας- μάνας. Ελάτε τώρα.. Αποκλείεται να μην θυμάστε κάποια στιγμή στα παιδικά σας χρόνια, όταν σας έκαναν κάποιο χατίρι ή κάποιο δώρο, τη χαρακτηριστική φωνή της μανούλας σας, να σας λέει “τι λέμε;” Και μετά από όλο αυτό θα έπρεπε πλέον έχοντας φτάσει στα 20+ μας χρόνια να λέμε αυτή τη μαγική λεξούλα που έχει στιγματίσει την παιδική μας ηλικία. Φαίνεται όμως ότι την ξεχνάμε, χωρίς πολλές φορές να καταλαβαίνουμε πόσο σημαντικό και πόσο ουσιαστικό είναι να δείχνουμε την ευγνωμοσύνη μας στους άλλους ανθρώπους, σε αυτούς που μας έκαναν καλό, που μας βοήθησαν ή αν γίνεται ακόμα και σε αυτούς που μας έκαναν κακό. Γιατί πάντα μέσα από το κακό κάτι καλό προκύπτει.
Σε αυτό το σημείο πρέπει να αναφερθώ στο γεγονός ότι υπάρχουν και άτομα, τα οποία έχουν μάθει να μην εκφράζονται τόσο με λέξεις αλλά περισσότερο με πράξεις. Αυτό θα ήταν ότι καλύτερο αλλά να όμως που το άκουσμα της λέξης “ευχαριστώ” είναι διαφορετικό. Πρέπει να ακουστεί γιατί αλλιώς θα γίνει παρεξήγηση. Έτσι μας έχουν μάθει. Μέγα λάθος αυτό. Το να δείξει κάποιος την ευγνωμοσύνη του σε κάποιο άλλο άτομο μπορεί να γίνει με ποικίλους τρόπους. Ένα δώρο, ένα χαμόγελο, ένα φιλί, μία αγκαλιά, ένα λουλούδι..Όλα αυτά και πολλά ακόμα μπορούν να εκφράσουν ένα “Ευχαριστώ”. Προσοχή όμως! Όλα αυτά εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από σένα. Όσο πιο πολύ νιώθεις το ευχαριστώ τόσο πιο αληθινό θα είναι.
Και να θυμάσαι! Κανένας μα κανένας δεν αγάπησε τον αχάριστο. Πάντα η αχαριστία προκαλεί μία δόση πικρίας. Το “ευχαριστώ” είναι μία από τις πιο όμορφες λέξεις και αξίζει πολλά όταν τη λέει κάποιος που την εννοεί. Είναι η αποδοχή της καλοσύνης και η έκφραση της ευγνωμοσύνης. Γι’αυτό μην ξεχνάτε να ευχαριστείτε τα άτομα που ομορφαίνουν τη ζωή σας. Πες ευχαριστώ στους φίλου σου, που σου έχουν σταθεί και σου έχουν προσφέρει αξέχαστες στιγμές γέλιου, στους γονείς σου που σε έφεραν στον κόσμο, στον/ην σύντροφο σου που είναι το άλλο σου μισό, σε εκείνο τον σερβιτόρο που κάνει κάθε φορά τον καφέ σου τόσο τέλειο, σε ότι ανώτερο πιστεύεις, και τέλος στον ήλιο και στο φεγγάρι που αγκαλιάζουν όλη σου τη ζωή .
