Στις καλύτερες ταινίες του 2016 συγκαταλέγεται αναμφίβολα και το Arm of One. Είναι κωμωδία -αν και βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα-, απαρτίζεται από εξαιρετικούς ηθοποιούς και προσφέρει τροφή για σκέψη.
Ο Gary Faulkner (Nicolas Cage) δουλεύει ως οικοδόμος μερικής απασχόλησης και έχει σοβαρό πρόβλημα υγείας με τα νεφρά του. Σε μια από τις εβδομαδιαίες του επισκέψεις στο νοσοκομείο για αιμοκάθαρση εμφανίζεται μπροστά του ο Θεός (Russell Brand) και του ζητάει να πάει στο Πακιστάν, να συλλάβει τον Osama Bin Laden (Amer Chadha-Patel) και να τον φέρει ενώπιον της αμερικανικής δικαιοσύνης για το χτύπημα στους Δίδυμους Πύργους. Στην προσπάθειά του να εκπληρώσει την θεϊκή εντολή, ο Gary θα καταλάβει ότι το να φτάσει στο Πακιστάν και να ανακαλύψει την κρυψώνα του γνωστού τρομοκράτη είναι πιο δύσκολο από ότι φανταζόταν.
Σκηνοθέτης είναι ο Larry Charles, ο οποίος έχει εμπειρία στο να παρουσιάζει εγωκεντρικούς και ασυνήθιστους χαρακτήρες, όπως τον Borat και τον Brüno στις αντίστοιχες ομώνυμες ταινίες. Γίνονται εύκολα κατανοητές στον θεατή οι δυσκολίες στα γυρίσματα σκηνών, όπως όταν ο πρωταγωνιστής ταξιδεύει με ανεμόπτερο ή σε εκείνες που απαιτείται μεγάλος αριθμός κομπάρσων. Παρόλα αυτά, τα κοντινά πλάνα στο πρόσωπο του Gary, είτε όταν εκφράζει τις απόψεις του για θέματα πολιτικής ή γενικού ενδιαφέροντος ή όταν εκδηλώνει τα συναισθήματά του, έκπληξη, ευτυχία, οργή, επιτρέπουν στον ηθοποιό να δείξει το ταλέντο του, αλλά και στους θεατές να αντιληφθούν χαρακτηριστικά του εαυτού του χωρίς να τα αποκαλύπτει λεκτικά. Ακόμη, το γεγονός ότι ο Gary έχει συχνά παραισθήσεις κάνει τους θεατές να αμφισβητούν τα όσα διαδραματίζονται στην οθόνη, αλλά ο σκηνοθέτης μέσα από τις ξαφνικές και απότομες αλλαγές από την μία σκηνή στην άλλη και με την βοήθεια φυσικά άλλων χαρακτήρων καθιστά σαφές τι έλαβε χώρα στο μυαλό του πρωταγωνιστή και τι όχι.
Προσωπικά, θεωρώ ότι οι χαρακτήρες του πρωταγωνιστή και του Θεού είναι που κάνουν την ταινία ενδιαφέρουσα και ανατρεπτική. Ο Gary είναι αγενής και ασυνείδητος, καθώς μένει για τρεις μήνες στο σπίτι του φίλου του χωρίς να προσέχει τους τρόπους του μήπως τους ενοχλήσει, είναι φίλαυτος, αφού πιστεύει ότι είναι ο μόνος που μπορεί να συλλάβει τον Osama Bin Laden και πολλές φορές υπενθυμίζει τόσο στον εαυτό του όσο και στους γύρω του ποιος είναι, και τέλος είναι και εθνικιστής, επειδή με κάθε ευκαιρία που βρίσκει επισημαίνει την ανωτερότητα της Αμερικής από τις άλλες χώρες σε οποιονδήποτε τομέα. Παρά όλα αυτά τα ελαττώματα, καταφέρνει να γίνει αγαπητός στους θεατές λόγω της ανιδιοτελούς αγάπης που δείχνει προς την παλιά του συμμαθήτρια και την κόρη της, της κοινωνικότητάς του, αφού έκανε παρέα και έγινε φίλος με αρκετούς ανθρώπους κατά την παραμονή του στο Πακιστάν, και του θάρρους και της επιμονής του, καθώς παρά τις οικονομικές και τεχνικές δυσκολίες που βρέθηκαν μπροστά του κατάφερε τελικά να φτάσει στον προορισμό του. Παράλληλα, υπάρχουν και σκηνές που φαίνονται οι αδυναμίες και οι ανησυχίες του, εκείνες δηλαδή που σκέφτεται να παρατήσει την αναζήτηση του τρομοκράτη ή όταν φοβάται την οργή του Θεού. Από την άλλη πλευρά, ο Θεός ως χαρακτήρας διατηρεί τις μεταφυσικές του ικανότητες, όπως το να μπορεί να διαβάζει τις σκέψεις, αλλά έχει και αρκετά ανθρώπινα στοιχεία, όπως το γεγονός ότι αστειεύεται με τον ίδιο Του τον εαυτό ή ότι αισθάνεται οργή και απογοήτευση με την πρόθεση του Gary να μην ολοκληρώσει το εντολή Του. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό Του όμως είναι ότι ναι μεν ο Θεός εμφανίζεται κάθε φορά που ο Gary βρίσκεται σε αδιέξοδο, αλλά δεν του προσφέρει στοιχεία που μπορούν να τον βοηθήσουν και να κάνουν την αναζήτησή του πιο εύκολη, αλλά απλά του τονίζει -με επιθετικό τρόπο- ότι πρέπει μόνος του να βρει την λύση.
Όσον αφορά τους ίδιους τους ηθοποιούς, οι ερμηνείες τους είναι απολαυστικές. Ο Nicolas Cage έχει αλλάξει όχι μόνο την εξωτερική του εμφάνιση ώστε να μοιάζει με τον αληθινό Gary Faulkner, καθώς εμφανίζεται με μακριά, άσπρα μαλλιά, γένια, γυαλιά και με λίγα παραπάνω κιλά, αλλά και την φωνή του. Ακόμα, η υπερβολή στην έκφραση συναισθημάτων είναι απαραίτητη, καθώς τονίζει την ιδιαιτερότητα του χαρακτήρα. Ο Russell Brand, παρά το νεαρό της ηλικίας του, ενσαρκώνει τον Θεό με μεγάλη επιτυχία καταφέρνοντας να Τον παρουσιάσει τόσο ως προσιτό και ευχάριστό όσο οργισμένο και εκνευρισμένο όσο και σοφό. Τέλος, αξιοσημείωτη είναι η ερμηνεία της ηθοποιού Wendi McLendon-Covey, η οποία παίζει την σύντροφο του Gary, καθώς είναι ρεαλιστική στις αντιδράσεις της χωρίς όμως να χάνει τον αυθορμητισμό που αποτελεί κομμάτι της προσωπικότητας του χαρακτήρα, όπως φαίνεται όταν συνάντησε τον Gary για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια στην αρχή της ταινίας.
Λέγεται στην ταινία ότι ο Gary Faulkner συνήθιζε να λέει ότι “πρέπει να σκέφτεστε παράλογα για να πραγματοποιήσετε παράλογα πράγματα”. Το ερώτημα όμως που τίθεται στο έργο είναι: τι έχει περισσότερη σημασία να αγωνίζεσαι να κάνεις απίθανα πράγματα που μπορεί να έχουν επίδραση σε μεγάλο μέρος του κόσμου ή να βρίσκεσαι δίπλα σε ανθρώπους που αγαπάς και σε αγαπάνε; Νομίζω η σωστή απάντηση -με την οποία θα συμφωνούσε και ο Gary- είναι να πράττεις αυτό που σε κάνει ευτυχισμένο.
Για περισσότερες πληροφορίες για τον Gary Faulkner:
