Εργασία – προσέχουμε για να έχουμε!

Η ανεργία μαστίζει την Ελλάδα, τον Ευρωπαϊκό νότο, ολόκληρο τον κόσμο. Στο πρώτο τρίμηνο του 2012 το ποσοστό της ανεργίας στην Ελλάδα ξεπέρασε το 22%. Προβλέπεται ότι μέσα στο 2012 θα ξεπεράσει το 24%. Στις ηλικίες μέχρι 25 ετών η ανεργία έχει ήδη αγγίξει το 50%. Τραγικά ποσοστά τα οποία όσο και να θέλουμε να παραβλέψουμε, δεν γίνεται. Ένα φαινόμενο το οποίο το συναντάμε στην εργασία μας όταν κάποιος συνάδελφος παύει να εργάζεται πλέον μαζί μας, στον κοινωνικό μας κύκλο όταν κάποιος φίλος μπαίνει πλέον στα παραπάνω ποσοστά, στην οικογένεια μας όταν βλέπουμε αδερφό ή σύζυγο να χάνει τη δουλεία του. Σε αυτό το άρθρο θα επικεντρωθούμε στην κατηγορία αυτών οι οποίοι αυτή τη στιγμή εργάζονται και πώς μπορούν να συνεχίζουν να το κάνουν – σε κάποιο επόμενο άρθρο θα δούμε μεθόδους και πρακτικές για την άλλη κατηγορία, για αυτούς οι οποίοι αυτή τη στιγμή αναζητούν εργασία.

Ας λειτουργήσουμε προληπτικά. Ξεκινώντας από αυτούς οι οποίοι βλέπουν κάθε μήνα – στην καλύτερη των περιπτώσεων – να κατατίθεται ένα ποσό στον τραπεζικό τους λογαριασμό ως αμοιβή για τις υπηρεσίες τις οποίες παρείχαν. Προσπαθήστε να γίνετε αναντικατάστατοι. Προφανώς ο σοφός λαός μας δεν έχει άδικο όταν λέει ότι “ουδείς αναντικατάστατος”. Μπορείτε όμως τόσο με την απόδοσή σας κάθε μέρα αλλά και με πρωτοβουλίες εκτός της καθημερινότητάς σας και των αρμοδιοτήτων σας να ξεχωρίσετε από τους συναδέλφους σας. Αυτό αναζητά ο κάθε εργοδότης, κάτι το διαφορετικό, κάτι το οποίο δείχνει να έχει μεγαλύτερη αξία από κάτι άλλο. Έτσι σε μια δύσκολη στιγμή για την επιχείρηση πιθανόν να μην είστε η πρώτη επιλογή για απόλυση γιατί δυστυχώς απολύσεις γίνονται και θα συνεχίσουν να γίνονται – η κρίση δεν θα περάσει άμεσα. Προσπαθήστε να αποδείξετε στους γύρω σας – χωρίς να το παρακάνετε και να χάσετε τη δουλειά σας επειδή ο προϊστάμενός σας φοβήθηκε για τη θέση του – ότι αξίζει να μείνετε στη θέση σας για πολλά χρόνια ακόμα. Ότι εάν αποφασίσουν να σας απολύσουν είναι σχεδόν αδύνατον να βρουν κάποιον σαν και εσάς και ιδιαίτερα δύσκολο να εκπαιδεύσουν κάποιον να κάνει αυτά που κάνετε χωρίς να υπάρξει αισθητή μείωση στην ποιότητα της δουλειάς που σχετίζεστε. Και να είστε σίγουροι ότι εγωισμοί και «υφάκια» δυστυχώς ποτέ δεν άρεσαν σε απαιτητικούς εργοδότες – πόσο μάλλον σε περίοδο κρίσης.

Οι κοινωνικές επαφές ποτέ δεν έβλαψαν. Κάποιοι δεν θέλουν να μπλέκουν την προσωπική τους ζωή με την επαγγελματική τους καθημερινότητα. Δεν υποχρεούστε να κάνετε κουμπάρο τον προϊστάμενό σας και ποτέ δεν θα σας ζητηθεί κάτι τέτοιο. Αλλά μια απλή καθημερινή κουβέντα γενικού ή και ειδικού ενδιαφέροντος, για οικογενειακά ή και λίγο πιο προσωπικά ζητήματα ενδεχομένως να βοηθήσουν στην γενικότερη εικόνα που έχει η εταιρεία για εσάς. Προσοχή, όχι κουτσομπολιό, όχι φλερτ και όχι ψιλοκουβέντα όλη μέρα στην κουζίνα του γραφείου. Απλά προσπαθήστε να είστε ο συνάδελφος που όλοι έχουν να πουν ένα καλό λόγο για αυτόν. Έτσι, η άμεση επιλογή για μια πιθανή απόλυση θα είναι ο γκρινιάρης και απόμακρος συνάδελφος στον 2ο και όχι ένας χαμογελαστός και ευδιάθετος υπάλληλος σαν και εσάς ο οποίος ρωτάει και το αφεντικό στο διάδρομο πώς πέρασε το σαββατοκύριακο.

Η εξωστρέφεια είναι καλό χαρακτηριστικό για έναν υπάλληλο σήμερα. Δημιουργείστε ένα αξιόλογο δίκτυο εντός και εκτός της επιχείρησης στην οποία απασχολείστε όσο μικρή και αν είναι αυτή. Μην περιμένετε να σας πουν τα κακά νέα για να ενοχλήσετε παλαιούς συναδέλφους, για να ξεσκονίσετε την παλιά ατζέντα πελατών και για να δείτε ποιος μπορεί να σας βοηθήσει σε μια δύσκολη στιγμή. Κάντε το νωρίς, πριν δημιουργηθεί η ανάγκη για να σας αντιμετωπίσουν διαφορετικά εάν και εφόσον υπάρξει πρόβλημα. Και μην ξεχνάτε, να έχετε ανοιχτά τα μάτια σας για αλλαγές και καλύτερες εργασιακές ευκαιρίες εντός ή εκτός της εταιρείας στην οποία απασχολείστε. Η κρίση δημιουργεί νέα δεδομένα και πολλές ευκαιρίες- αρκεί να τις εντοπίσετε και να τις εκμεταλλευτείτε εγκαίρως.