Η «κόμισσα» του Ιονίου.

Αγαπημένος προορισμός, μέχρι στιγμής έχω πάει όχι μία, όχι δύο αλλά τέσσερις φορές από αυτό κι μόνο καταλαβαίνει κανείς τον έρωτα που έχω για αυτό το μέρος. Αλλά για ποιά τοποθεσία μιλάω άραγε; Η μοναδική και πολυαγαπημένη Κέρκυρα! Πρώτη φορά που πήγα ήμουν 15 χρονών κι μετά ξανά τρεις φορές σε έναν χρόνο στα 20 μου. Από την πρώτη φορά το λάτρεψα αυτόν τον τόπο. Μαγικός  ρε παιδάκι μου έχει κάτι ο αέρας, οι άνθρωποι-ένας τρελός συνδυασμός που στην κυριολεξία σε σκλαβώνει-η τραγουδιστή ομιλία τους, όλα είναι διαφορετικά.

Τι να πεί κανείς για αυτό το νησί; Για τα γραφικά καντούνια; Για  τις  παραλίες; Το πιο κοσμοπολίτικο νησί στην Ελλάδα με μια Βενετσιάνικη φινέτσα! Αμέτρητα υπέροχα μαγαζιά (από μικρές καλό κρυμμένες καφετέριες στο τέλος από τα καντούνια, μέχρι μεγάλα κι πολύ γνωστά club). Για τα τόσο όμορφα μέρη που αξίζει να επισκεφθείς αν βρεθείς στην Κέρκυρα; Όλα είναι ένα κι ένα. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κανένα γιατί πολύ απλά αυτό το νησί είναι ξεχωριστό. Κάθε καντούνι του, κάθε δρομάκι του. Την πρώτη φορά είχα μείνει σε ένα ξενοδοχείο στην τοποθεσία Άγιος Ιωάννης Περιστερών, ήταν λιγάκι μακριά από την χώρα αλλά αυτό δεν στάθηκε εμπόδιο στο να περάσουμε καλά. Τις άλλες φορές όμως είχα μείνει στο σπίτι μιας πολύ καλής μου φίλης της Θάλειας, στο χωριό Κυνοπιάστες (περίπου 8 χιλιόμετρα μακριά από την πόλη της Κέρκυρας). Καλέ το ξέρατε ότι σε ορισμένες περιοχές του νησιού δεν παρκάρουν κανονικά κάτω από τα σπίτια τους,  αλλά σε μία αλάνα στο κέντρο του χωριού; Αν όχι μόλις το μάθατε. Δίπλα στο χωρίο είναι το μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής, βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από το ιστορικό Αχίλλειο (το παραμυθένιο παλάτι της θλιμμένης αυτοκράτειρας Σίσυ, που φημίζεται ως ανάκτορο, για την αρχιτεκτονική του καθώς και την ιστορία του).

Στην πόλη της Κέρκυρας όσες φορές έχω βρεθεί ,τόσες φορές πήγα για καφέ στο ίδιο μαγαζί και σχεδόν στο ίδιο τραπεζάκι. Το μαγαζί λέγεται Liston κι βρίσκεται στην ομώνυμη πλατεία Λιστόν (οι καμάρες για όσους δεν γνωρίζουν), συνήθως στην πλατεία θα δεις μηχανάκια παρκαρισμένα, δεν ξέρω γιατί ίσως το έχουν ως τάμα στον Πολιούχο τους (Άγιε μου Σπυρίδωνα). Στο καντούνι που βρίσκεται ο Πολιούχος του νησιού-καθώς κι στα πιο δίπλα- θα βρεις αμέτρητα μαγαζάκια με είδη τουρισμού. Επιστρέφοντας όμως, πίσω στην πλατεία Λιστόν ακριβώς απέναντι θα δούμε την κεντρική πλατεία του νησιού την πολύ γνωστή Σπιανάδα, που είναι η μεγαλύτερη πλατεία όχι μόνο της Κέρκυρας αλλά κι των Βαλκανίων ευρύτερα. Έχε το νου σου αν βρεθείς εκεί Πάσχα μην σου έρθει καμία στάμνη στο κεφάλι(παλιό έθιμο). Στο αριστερό σου χέρι (καθώς έχεις γυρισμένη πλάτη στην πλατεία Λιστόν) θα συναντήσεις το φρούριο. Ετοιμάσου για selfie, κι για τους πιο ρομαντικούς η βραδινή επίσκεψη αξίζει.

Και τώρα η στιγμή που ανυπομονούσα να γράψω, Κέρκυρα Κέρκυρα με το ποντικονήσι… Ναι! Ποντικονήσι, Βλαχέρενα, Κανόνι. Ένας καφές στα ψηλά τις πρωινές ώρες, με τρομερό φόντο το Ποντικονήσι κι οι φωτογραφίες θα πέφτουνε βροχή!!Κατεβαίνοντας τα σκαλοπάτια θα αντικρίσεις τον Ναό της Παναγίας των Βλαχερνών (Βλαχέρενα), έχει γύρω-γύρω βράχια κι απέναντι σου βλέπεις το ποντικονήσι. Όσον αφορά, την πρόσβαση σε αυτό, είναι πολύ εύκολη με ένα καραβάκι σε λίγα λεπτά έχεις φτάσει στον προορισμό σου. Γενικά οι αποστάσεις δεν είναι κάτι το τραγικά μεγάλο, έχει αστική συγκοινωνία και βολεύει αρκετά. Οι παραλίες πολλές και για  διαφορετικά γούστα, Μπενίτσες, Γλυφάδα, Άη Γόρδης & Παλαιοκαστρίτσα είναι μόνο μερικές. Κάτι ακόμα, μου είχε φανεί πολύ περίεργη η αγορά της Κέρκυρας. Την περίμενα πιο απλή κι όμως έχει πολλά ωραία και σχετικά οικονομικά πράγματα. Φυσικά, για να τα κάνεις όλα αυτά πρέπει να έχεις φάει καλά νωρίτερα, κι επειδή νηστικό αρκούδι δεν χορεύει να δοκιμάσεις παστιτσάδα (παραδοσιακό πιάτο, που το δοκίμασα από μια γνήσια Κεκρυραία, την γιαγιά Τασία).

Παγανέλια μου γλυκά, δεν περιγράφω άλλο…!!