Που θα σε πάω σήμερα;
Τις τελευταίες μέρες κάτι έχω πάθει με τα ταξίδια – ίσως γιατί αρχίζω να έχω ανάγκη από διακοπές- θυμάσαι που πριν ένα μήνα περίπου σου έγραψα για την Θεσσαλονίκη μερικά πραγματάκια; Ε σήμερα λέω να πούμε κι άλλα!!
Αφιερώσαμε ένα ολόκληρο άρθρο για τον Λευκό Πύργο, είπαμε για τις ομπρελίτσες στην Νέα Παραλία (Λεωφόρο Νίκης), τώρα θα σε πάω σε ένα αρκετά γνωστό δάσος, το δάσος του Σέιχ Σου βέβαια για να πας εκεί πρέπει να πας στην περιοχή Άνω Πόλη (συνέχεια Αγ. Δημητρίου) – να ξέρεις πως θα ευχαριστηθείς να κάνεις την βόλτα σου από κέντρο προς Άνω Πόλη και πάλι πίσω κι αυτό εξαιτίας της εξαιρετικής ομορφιάς που θα αντικρίζεις καθ’ όλη την διάρκεια της διαδρομής σου, είναι από τα πιο ωραία φόντα που θα συναντήσεις γενικότερα για ανεπανάληπτες φωτογραφίες- πριν φτάσεις στο δάσος του Σέιχ Σου θα περάσεις κι από το Γεντί Κουλέ, την ομορφιά που θα αντικρίσεις στην τοποθεσία κάστρα δύσκολα θα θέλεις να την αποχωριστείς, καθώς έχεις στο πιάτο την Θεσσαλονίκη και όπως και να το κάνουμε είναι όμορφη η άτιμη, δεν έχει άδικα τον τίτλο της πιο ερωτικής πόλης.
Αν έχεις κάποιο ραντεβού στην Θεσσαλονίκη, κανόνισε το στην Καμάρα όπως την γνωρίζουμε οι ντόπιοι και για να το πούμε κι πιο επίσημα στην Αψίδα του Γαλέριου, βρίσκεται στην πάνω πλευρά της οδού Εγνατίας, είναι πολύ κοντά στην Ροτόντα – μοιάζει πολύ με το Πάνθεον της Ρώμης- επίσης μην ξεχάσω να σου πω ότι η Καμάρα διευκολύνει τα ραντεβού μας από το 306 μ.Χ , αφού αποτελεί σήμα κατατεθέν της πόλης. Καθώς θα κατηφορίσεις από την Καμάρα προς την Τσιμισκή θα συναντήσεις την γνωστή Πλατεία Ναυαρίνου. Εκεί θα συναντήσεις εκτός από πάρα πολλούς φοιτητές, μια μεγάλη γκάμα από ηλικίες. Δεν είναι λίγοι αυτοί που την χαρακτηρίζουν ως μια πολυσυλλεκτική πλατεία. Λίγα μέτρα πιο κάτω, θα δεις και την Πλατεία Αριστοτέλους και πολλά περιστέρια!
Αρκετά με το sightseeing, είναι ώρα να πας σε άλλα μέρη, όλη μέρα ιστορία θα μαθαίνεις; Top πεζόδρομοι για καφέ είναι Ικτίνου & Ζεύξιδος (για τις πιο καλλιτεχνικές ψυχές κατά κύριο λόγο, κι αυτό εξαιτίας των aritstic cafe). Αν θες πιο πολυσύχναστα μέρη τότε μην παραλείψεις να πας στα στέκια της Προξένου Κορομηλά. Αν θες τώρα να βγεις βράδυ και να δεις πολλούς αλλά πολλούς φοιτητές τότε να πας στην οδό Βαλαωρίτου, έχει κάτι πολύ ωραίες μπυραρίες και κρασάδικα (θα με θυμηθείς)! Βέβαια, να ξέρεις ότι αν θες φάση με κρασί μεζέδες και ζωντανή μουσική, τότε έχεις ποικιλία, καθώς μπορείς να επιλέξεις να πας στις παλιές αγορές του Μπίτ Παζάρ, του Καπανιού και της στοάς Μοδιανό. Φυσικά, αν έρθεις Θεσσαλονίκη δεν νοείται να μην φας μπουγάτσες, τρίγωνα Πανοράματος, καζάν ντιπί, ταβούκ γιοκσού και τα αρκετά γνωστά τσουρέκια.
Το καλύτερο στο άφησα για το τέλος, να πάς στα Λαδάδικα! Σίγουρα κάποιος επισκέπτης στην Θεσσαλονίκη δεν πρέπει να αμελήσει την επίσκεψη του στα Λαδάδικα. Θα ακολουθήσεις την Λεωφόρο Τσιμισκή κι μετά την Πλατεία Ελευθερίας – δίπλα στο λιμάνι- θα συναντήσεις τα Λαδάδικα. Είναι μια περιοχή διαμορφωμένη αποκλειστικά για πεζούς, είναι ίσως το πιο γνωστό σημείο της πόλης και αποτελεί πολλές φορές μονόδρομο στις επιλογές των φοιτητών αλλά και των ντόπιων επίσης. Όσον αφορά την διασκέδαση είναι στην κορυφή των επιλογών που μπορείς να κάνεις. Αυτό που θα αντικρίσεις εκεί, είναι πως να στο πω… μία μίξη, ναι μια μίξη του παλιού με το νέο, της παράδοσης με το σήμερα. Γενικότερα στην Θεσσαλονίκη δύσκολα θα χαθείς, είναι αρκετά τετραγωνισμένη και όπου κι αν βρεθείς βάλε σημάδι την παραλία θα βρεθείς αμέσως σε κεντρικό δρόμο.
Οδηγίες προς ναυτιλομένους: Φαντάζομαι γνωρίζεις για τις ”διαφορές” μας με τους Αθηναίους, ενδεικτικά δες τις πρώτες τέσσερις που μου ήρθαν στο μυαλό. (1) Να είσαι προετοιμασμένος/προετοιμασμένη, διότι αυτό που στην Αθήνα αποκαλούνε κίτρινα τυριά γκούντα, ένταμ και τα λοιπά εμείς τα λέμε κασέρια, όπως επίσης αυτό που λένε στην Αθήνα φέτα εμείς το λέμε τυρί, (2) Οι Αθηναίοι το σουβλάκι το λένε καλαμάκι- αν είναι δυνατόν- το καλαμάκι είναι για τον φραπέ. (3) Οι Αθηναίοι θεωρούν ότι μπουγάτσα υπάρχει μόνο με κρέμα, ενώ μπουγάτσα είναι το φύλλο και μέσα μπορείς να βάλεις όποια γέμιση επιθυμείς εσύ(σπανάκι,κιμά κ.ο.κ), (4) αυτό που στην Αθήνα αποκαλούν σαλάτα που συνοδεύουν το γύρο τους, εννοούν τυροκαυτερή, ρώσικη ενώ εμείς το αποκαλούμε αλοιφή, γιατί σαλάτα είναι η χωριάτικη.Το παρόν άρθρο δεν είχε σκοπό να προσβάλλει ή να θίξει κάποιον.΄Ήταν ενημερωτικό και καθαρά χιουμοριστικό.
Σε λέω θέλω να με πας Θεσσαλονίκη με φεγγάρι….
Having Fun! 😉
){kind=link}