Η πιο πολυαναμενόμενη ταινία της τελευταίας δεκαετίας. Η πιο εμπορική ταινία όλων των εποχών στις ΗΠΑ, και δεύτερη παγκοσμίως (τώρα, λίαν συντόμως δεν αποκλείεται να σπάσει και το παγκόσμιο ρεκόρ). Το εντυπωσιακό φινάλε μιας ενδεκαετούς πορείας γεμάτης με σούπερ ήρωες, μεγαλειώδη εφέ, εντυπωσιακές μάχες, χιούμορ και συγκίνηση. Ας μιλήσουμε για το Endgame.
Avengers: Endgame (2019) – Superhero ταινία
Διάρκεια: 181΄
Σκηνοθεσία: Joe & Anthony Russo
Σενάριο: Christopher Markus & Stephen McFeely
Πρωταγωνιστούν: Robert Downey Jr, Chris Evans, Mark Ruffalo, Scarlett Johansson
Οι εναπομείναντες Εκδικητές προσπαθούν να συνέλθουν από τα συνταρακτικά γεγονότα της προηγούμενης ταινίας όταν από το πουθενά θα βρεθεί μια ρεαλιστική αλλά δύσκολη ευκαιρία να ταξιδέψουν στο χρόνο και ν΄αντιστρέψουν το κακό που έγινε.
Δεν είναι υπερβολή να πούμε πως η Marvel προετοίμαζε, σχεδίαζε, έστηνε προσεκτικά για πάνω από μια δεκαετία, και μέσα από περίπου δυο ντουζίνες ταινίες, όσα βλέπουμε στο φινάλε των Εκδικητών. Αυτό φυσικά δε σημαίνει πως ό,τι έχουμε δει τόσο καιρό το βλέπαμε μόνο και μόνο για να προετοιμαστούμε γι΄αυτό το φιλμ, και πως οι χαρακτήρες και οι σόλο (ή και ανσάμπλ) ταινίες τους δεν έχουν αξία και υπόσταση από μόνοι τους. Σημαίνει, όμως, πως η Marvel έστησε ένα καλοσχεδιασμένο παζλ με χαρακτήρες, υποπλοκές, ιστορίες από το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, και χρησιμοποίησε όλα τα κομμάτια του στο μεγάλο φινάλε.
Πράγματι, είναι όλοι εδώ. Όλοι οι χαρακτήρες που εισήχθησαν στο Marvel Cinematic Universe, άνδρες γυναίκες, λευκοί, μαύροι, πράσινοι, άνθρωποι, ζώα και δέντρα, γήινοι ή διαγαλαξιακοί. Ή οι μισοί έστω, αρχικά τουλάχιστον, μετά το πρωτόγνωρο, για τα δεδομένα του είδους, φινάλε της προηγούμενης ταινίας Infinity War. Εκεί που όλα ανατράπηκαν, οι καλοί έχασαν, όχι οριστικά, όχι μόνιμα, αλλά σίγουρα δέχτηκαν ένα αποφασιστικό πλήγμα. Το πρώτο τρίτο περίπου της ταινίας κυλά ως άμεση συνέπεια όσων συνέβησαν εκεί, μ΄έναν αργό χαμηλού τέμπο ρυθμό που δεν έχουμε ξαναδεί σε ταινία σούπερ ηρώων.
Φυσικά ήταν κοινό μυστικό πως η ήττα που προαναφέρθηκε δεν ήταν τελειωτική, κι έτσι από κει και μετά αρχίζει η μεγάλη μάχη. Μόνο που κι αυτή η μάχη διακατέχεται από έντονη συγκίνηση και νοσταλγία, αναδρομές στο παρελθόν, συγκινητικούς αποχαιρετισμούς, το σύμπαν αυτό μας λέει ουσιαστικά αντίο πριν καν δώσει την τελική αναμέτρηση με τον Thanos και την παρέα του. Κάνοντας επίκληση στο συναίσθημα του θεατή, το σενάριο γυρίζει σε παλαιότερες ταινίες της εταιρίας, συγκρίνει ίδιους ή παρόμοιους χαρακτήρες, δημιουργεί πρωτόγνωρες καταστάσεις.
Δε λείπει, πώς θα μπορούσε άλλωστε, μέσα στο χαμό και το κλασικό superhero στοιχείο: φαντασμαγορικά εφέ, η τεχνολογία όπως δεν την έχουμε ξαναδεί στον κινηματογράφο, επικές συγκρούσεις, μάχες, σκηνές που κόβουν την ανάσα. Το περιμέναμε, προφανώς, αλλά σε τεχνικό επίπεδο η ταινία παίρνει παραπάνω από άριστα κι αισθάνεσαι πως τα 300 και πλέον εκατομμύρια που δαπανήθηκαν για την παραγωγή της έπιασαν τόπο.
Συγκίνηση, χιούμορ και δράση λοιπόν συνδυάζονται αρμονικά, χωρίς υπερβολές, με ελάχιστες περιττές προσθήκες και με τα όποια – αισθητά, ενίοτε – κενά του σεναρίου να συγχωρούνται εν μέρει από τη γενικότερη πορεία και αποστολή του. Δε μιλάμε για μια αψεγάδιαστη ταινία, για ένα αριστούργημα, αλλά για ένα ιδανικό φινάλε, που κλείνει ένα μεγάλο κινηματογραφικό κύκλο. Απόδειξη πως σπουδαίοι ηθοποιοί όπως ο Michael Douglas και ο Robert Redford δέχτηκαν να παίξουν στην ταινία, ρόλους μικρούς –αλλά όχι ασήμαντους, γιατί όλα τα κομμάτια του παζλ χρειάζονται- επιβεβαιώνοντας έτσι πως η ταινία αυτή, μαζί με όλα όσα προηγήθηκαν τα τελευταία έντεκα χρόνια, αποτελούν ένα σημαντικό κεφάλαιο στην ιστορία του κινηματογράφου.
Αν και το τέλος της Marvel και των σούπερ ηρώων γενικά δεν προβλέπεται σύντομα, ασφαλώς έκλεισε ένας κύκλος. Δεν είναι υπερβολή να πούμε πως το σινεμά άλλαξε για πάντα απ΄αυτές τις ταινίες, και τα έσοδα του Endgame που ενδέχεται να ξεπεράσουν κάθε προηγούμενο δεν αποτελούν παρά τη μαθηματική απόδειξη. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως πρόκειται για μια must-see ταινία (αν και δεν παρακολουθείται με τίποτα μεμονωμένα, απαιτείται σχεδόν πλήρης γνώση όσων έχουν προηγηθεί) που, χωρίς να αποτελεί κάτι αριστουργηματικό ή μεγαλειώδες από ποιοτικής άποψης, παγίωσε οριστικά τη θέση του franchise στα βιβλία της ιστορίας της έβδομης τέχνης.
Βαθμολογία: 8/10
